e m kraak schreef :

Ik ben bepaald geen expert (meer) op dat gebied, Egon, het is voor mij te lang geleden en ik heb even op de Wran site gekeken; er is toch wel het één en ander veranderd sinds ikzelf een jaar of 5 geleden gestopt ben met wedstrijden. Kijk gerust op www.wransite.nl
Misschien dat er hier op het forum nog actieve wedstrijdruiters zijn die mij kunnen aanvullen?!

Er wordt wel eens gezegd dat de Wran wedstrijden 'lager' van nivo zijn omdat daar alle paardenrassen mogen meedoen, maar ik vind dat juist een aanwinst in tegenstelling tot bijvoorbeeld de dikke nekken AQHA -ers die alleen Quarters willen op wedstrijden. Zo krijgen andere rassen ook de kans om een wedstrijdje te rijden.

Mooi overigens dat er geen excessen plaatsvonden; ik heb het wel eens anders gezien, met name in de inrijbak. Misschien dat de regelgeving inmiddels eindelijk eens strenger geworden is ?!....De sfeer bij de Wran wedstrijden vond ik over het algemeen inderdaad gemoedelijker dan de hardere AQHA wedstrijden, net alsof het dáár om meer geld en status ging. Bij de Wran is tenminste ook de recreant (non pro) met een leuke Haflinger die wel wat kan ook welkom. Kun je van de Kwarterklups bepaald niet zeggen.

Wat de sporen betreft: Stompe sporen richten meer schade aan dan sporen met op-het-paardenlijf-meedraaiende-wieltjes, ook al zien juist die er (nog) wreder uit.

En saloon-linedance kebojs zul je overal blijven tegenkomen


Je zult nu wel de pleasure-class bedoelen, (die met de zeer rechtop zittende fluweel geklede smalle mooie dames op zilver behangen zadels ?) dat gestrompel vinden de heren judges mooi, net alsof het paard kreupelt.
Pleasurepaarden zijn over het algemeen erg stijf gereden paarden die rustig lopen aan de lange teugel , maar thuis is het een gepluk en geruk, dat wil je niet weten.... Op wedstrijden ziet het er mooi gelikt en ontspannen uit ja, met het hoofd en de hals van het paard keurig horizontaal. (Neus op de grond doet het ook goed....)


Zie boven. Is echt niet ingebakken maar ingetraind.


Ja, ja, goed dóórrijden die hap. Stel je voor dat je een spoortje van spanning bij dat paard ziet. Moet allemaal uiterste controle zijn he....
aan de lange teugel.... Voordat je de ring ingaat nog gauw even met de Zwitsal babydoekjes de laatste haren platleggen....


Weet niet waarom dat nu zo is. In 'mijn' tijd reden er veel mensen met Bosal. Iemand van de andere westernruiters hier een idee?

Wat wij in die tijd deden was de paarden bitloos met een halster en alleen één leadrope (halstertouw) inrijden, vervolgens het snafflebit (gebroken trens zonder shanks), dan een tijdje de bosal om het paard uit te balanceren en pas daarna was het paard 'rijp' voor het shank-bit.
Misschien dat je bij een bepaalde class bent gaan kijken, één waarvan de paarden 6 jaar of ouder waren?

Bij de meeste shankbitten is wel degelijk een hefboomwerking onder de kin, al wordt er op de meeste wedstrijden goed gecontroleerd of de kinketting niet gedraaid of te strak zit. En dat betekent onherroepelijke dikwalificatie !


Zie boven dus.

Heb je zo een goed antwoord? Groetjes terug, Pien

Ik heb weer twee (gratis) TweedeKans paarden 'in de aanbieding':

Dit keer een 16 jarige Ijslandermerrie die uitsluitend als gezelschapspaard geschikt is. Eigenaar wil dat beloofd wordt er niet op te rijden vanwege vroegere gevaarlijke uitspattingen en ik vind dat we dat moeten respecteren.
Ze is verder kerngezond, maar heeft een erg teruggetrokken karakter. (En nééé.... het is niet Pura van Okke hoor)

Ook een 12 jarige NRPS schimmelmerrie, ca 1.60 groot. Gezond, maar wat gedragsproblemen en dag en nacht op stal. Ik denk dat ze al gebaat is bij 24/7 buiten met soortgenoten. Is een zeer sociaal paard dat niet houdt van een harde aanpak.

Beide paarden neem ik zelf niet op omdat wij voor de winter willen inkrimpen wat ons aantal paarden betreft en ik mij volledig wil wijden aan Mazir. Maar ik weet zeker dat met name de schimmelmerrie een leuke uitdaging kan zijn voor een persoon die van wanten weet....

Mail me maar persoonlijk als je serieus geïnteresseerd bent en zeker weet dat je desbetreffend paard iets te bieden hebt.
Ik heb ze niet op mijn site gezet.
En ja, ze zijn gratis mits goed tehuis en de voorwaarden op mijn website onder TweedeKans Paarden.

Iemand interesse?
Groet, Pien

marielle schreef :


Hier drinken de paarden op het moment zo'n 500 liter water per 24 uur (gister uitgerekend) en wij moeten nu alles dagelijks per aanhanger van thuis slepen omdat we door onze watervoorraad heen zijn. Ook wij gaan elke dag met het schepnetje door de kuipen om zo lang mogelijk met het water te doen, want elke druppel is er één. Het krijgt niet de kans om groen te worden, maar anders zou ik het wel elke paar dagen even verversen. Vandaag lag een kuip vol met kersenpitten, die komen van Mazir; hij haalt de kersen uit de boom en spuugt de pitten in de waterbak.
Wonderlijk dier....
Ook vandaag 6 dode spreeuwen uit de waterkuipen gehaald, dus de boel maar weer ververst (geen kersen meer in de boom door Mazir en de spreeuwen).

Groet, Pien

Esther schreef:


Hee moerasnimf, weet jij of het kwaad kan, die algen in de waterbakken?
Ik schreef net wel dat het water niet groen werd, maar toen zei Jack dat er op de wei algen in de waterbakken zitten. Die groene klodders ja.

Greetz, Pien

eddy DRUPPEL schreef :


Precies.
Wat zouden die muggenlarven doen binnenin dat paard?

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef:

Welja, ook nog Koi bojkarpers kweken....
Pien

belinda defraene schreef op woensdag 5 juli 2006, 21:20:


Hoi Belinda.
Ik vind dat van dat niet mogen eten en drinken maar onnodig barbaars; net wat je zelf al schrijft.
Melk wordt in de uier gewonnen uit bloed (niet uit het vocht wat de moeder drinkt; in tegenstelling tot wat velen denken, maar het is precies zoals bij mensen) en het heeft dan ook geen enkele zin om een paard een vocht- of voedseltekort op te dringen in de hoop dat haar lichaam minder bloed/melk gaat aanmaken.
Het enige gevolg is dat de merrie dorst (honger) krijgt, en dat nog eens bovenop het verlies van haar veulen, lijkt me niet erg gezond en zeker niet aan te raden.

Dat zonder boe of bah weghalen is in mijn ogen ook niet nodig; waarom niet geleidelijk afspenen, beter voor de gezondheid en de gemoedstoestend van het veulen, de merrie en haar uier.

Wel is het zo dat er een tendens is om merrie en veulen in elkaars nabijheid te houden, zodat ze elkaar wel kunnen zien, ruiken, en voelen.
Het veulen komt dan niet in een veulengroep, maar in een leeftijds gemengde groep, zodat het opgevoed en gekoesterd kan worden door de andere paarden. Er zijn altijd wel hebberige peettantes voorhanden....

Spirit hebben wij met 12 maanden gespeend van zijn moeder omdat zijn moeder erg mager werd en hij bovendien dekneigingen vertoonde.

Aan dat spenen was al een hele geleidelijke weg vooraf gegaan: We zijn op de leeftijd van een maand begonnen Holly af en toe weer te berijden en Spirit koos er zelf op een gegeven moment voor om niet meer steeds mee te gaan.
Soms tjoepte hij onder de bakrand door om effe te komen dinken, maar het was Holly die daar op een gegeven moment zelf een eind aan maakte door hem af te wijzen als zij aan het werk was, daarin hebben wij tot onze eigen verbazing geen enkele invloed op hoeven hebben. Moet er wel bij zeggen dat Spirit een stel fantastische peetmoeders en - vaders had die zich om hem bekommerden als Holly er niet bij was.
Voordeel van een verticale leeftijdsopbouw (dat is één van de redenen dat ik tegen veulenopfok met alleen maar veulens zonder volwassen paarden ben).
Holly zelf vond dat ook allemaal best. Tijdens het rijden was ze er helemaal en daarna was ze er voor haar veulen, no problem.

Toen Spirit een maand of 8 was kon Holly zonder enig probleem een paar uur weg, hij hinnikte dan wat als ze wegging, maar ging vrij snel hooi staan eten met de rest van de oppasmoeders. En Holly leek het altijd wel best te vinden zo.

Toen hij vervolgens 11 maanden was werd hij steeds vaker en langer in ene andere naastliggende groep geplaatst zodat hij nog veel contact met zijn moeder had, maar niet meer steeds kon drinken en op de leeftijd van 12 maanden hebben we toen Holly 3 weken bij een vriendin op de wei gezet. Daarna is ze teruggekomen en dat was genoeg voor haar om Spirit niet meer te willen laten drinken. De foto hier links van mijn groep paarden is genomen toen Holly weer terug kwam na die 3 weken.

De eerste dagen na het spenen was de uier van Holly ook wel wat gespannen, maar door het geleidelijk afbouwen heeft dat maar een dag of 2 geduurd, toen was het over. Ik heb niks gekoeld, niks minder te eten of drinken gegeven, ze heeft geen ontstekingen gehad, niks erin gespoten (bleh, moet er niet aan denken....), gewoon niks, behalve in de gaten houden of haar temperatuur niet omhoog liep en de uier soepel werd.
Ook niks geen antibioticum uit voorzorg, waarom zouden we?

Peyote gaat definitief weg op de leeftijd van een maand of 6 en ook bij haar zullen wij haar en Bombita geleidelijk aan los moeten maken van elkaar, zodat de schok dan niet te groot is. We beginnen hiermee noodgedwongen al wanneer Peyo 1 maand oud is, te beginnen met 2 minuutjes.
Overigens is dit niet onze keuze , maar het was de afspraak tussen de eigenaar van Peyote en ons. Als ik het helemaal voor het zeggen zou hebben zou ik hun nooit met 6 maanden uit elkaar halen!

Hopelijk heb je hier voor de toekomst wat aan.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:01:


Ja hoor, het was maar 34 graden hier, in de zandbak waarschijnlijk nóg warmer. De hele dag 'noodgedwongen' buitenritten gemaakt; vond niemand erg, de paarden ook niet.
Ik zit hier te plakken, te stinken, als ik mijn neus snuit zie ik zwart stof, net een mijnwerker. Met niemand ruzie gemaakt, 2 keer een aanhanger water versleept (1000 liter in totaal), maar wat waren we blij toen we eindelijk wolken zagen en de donder naderbij hoorden komen. (Heeft niet doorgezet). Nu aan de wijn en het is nog te warm om in bed te kruipen....
< We zouden natuurlijk de chatknop linksboven even kunnen aanklikken....>

Greetz, Pien

Isabel van der Made schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:01:


Ja hoor, het was maar 34 graden hier, in de zandbak waarschijnlijk nóg warmer. De hele dag 'noodgedwongen' buitenritten gemaakt; vond niemand erg, de paarden ook niet.
Ik zit hier te plakken, te stinken, als ik mijn neus snuit zie ik zwart stof, net een mijnwerker. Met niemand ruzie gemaakt, 2 keer een aanhanger water versleept (1000 liter in totaal), maar wat waren we blij toen we eindelijk wolken zagen en de donder naderbij hoorden komen. (Heeft niet doorgezet). Nu aan de wijn en het is nog te warm om in bed te kruipen....
< We zouden natuurlijk de chatknop linksboven even kunnen aanklikken....>

Greetz, Pien

Bianca Veld schreef op woensdag 5 juli 2006, 21:29:


Stress van het alleen-zijn wil ook wel eens een oorzaak zijn voor eczeem, onze Izzy zat vól toen ze bij ons kwam. Ze was vanuit een kudde in d'r eentje in een (overvolle) wei geplaatst en daarbij nog eens veel te dik, dus overvoerd van uit goedbedoelde goedheid van de vorige eigenaars.
Dat heeft haar ondanks hun liefdevolle verzorging toch diep-ellendig gemaakt.
Na 3 weken bij ons in de groep en op dieet was de jeuk al weg en tot op heden is het niet meer terug gekomen.

Nee, het is niet laat in het seizoen, het is precies de tijd voor eczeem.

Een andere oorzaak is dat de jeuk van binnenuit zal komen, dus cremepjes, een injectie en zalfjes helpen alleen aan de buitenkant, maar nemen de oorzaak binnenin haar systeem niet weg.
Als haar systeem niet in balans is reageert de huid overgevoelig op mugjes, en andere vliegsels, denk hierbij aan lever, nieren en darmen.
De huidproblemen zijn slechts een uiting van een veel dieper liggend probleem (hoefproblemen vaak ook trouwens).

Gebruik maar eens de zoekfunctie hier en zoek op 'eczeem' of 'seme'.

Verder : zou je die stroomdraad niet kunnen wegnemen, tis zo onvriendelijk voor een paard met jeuk, maak er anders een borstel in ofzo, zodat ze wel wat kan schuren, maar niet bang hoeft te zijn een schok te krijgen.

Veel succes, en anders vraag je maar,
Pien