Hallo allemaal,
Ik wil me er niet al te veel mee gaan bemoeien maar ik wil wel iets toevoegen. ten eerste ken ik Okke goed. Ik weet dat hij alles doet voor zijn paarden, en goed ook! Pura is een apart geval door haar geschiedenis. Ik zelf kon haar sinds vorige maand altijd probleem loos pakken. Soms binnen 5 minuten, soms een kwatiertje. Maar het lukte altijd. Gewoon een beetje kriebelen en dan kon je haar langzaam pakken. Onder het rijden is ze perfect. Luister super goed, zit heerlijk, ik heb het getroffen met haar als bijna ''prive''paardje. Maar goed, nu had ze een periode van kleine twee weken dat ze opeens mij haar ook niet laat vangen. Ik gebruik liever geen eten om haar te lokken want daar worden alle paarden zo vervelend van. Dus je gaat ideeen bedeken hoe je het kan oplossen. Je gaat van alles uitproberen. Zo kwam okke met het idee kluisters. Ik was benieuwd hoe het er uit zou zien, daar maakte ik me een beetje zorgen over. Maar toen ik het zag, vond ik het totaal niet zielig IN DEZE SITUATIE. Ze kluisters zijn met bond van binnen en kunnen het paard totaal niet beschadigen ( anders zouden ze ook nooit aangedaan zijn). Ze staat even breed als andere paarden met haar voor benen als alle andere paarden, maar ze loopt iets rustiger doordat het wennen voor haar is. In de drie dagen dat ze de kluisters aan had, kon ik haar gewoon meteen pakken zonder problemen. Na de drie dagen ben ik 7 dagen achter elkaar elke dag naar haar toe gegaan. De eerste 5 dagen, weer zonder problemen. Ze liep dus los, je kon gewoon meteen naar haar hoofdje gaan. De zesde dag ook, zelfs toen ik haar een uurtje los liet, em vervolgens na een uur kon ik haar weer meteen pakken. Dat was eerst ook wat moeilijker, een tweede keer binnen een paar uur. Dat was dus al super mooi! de dag daarna liepik de wei in, ik riep wat naar de paardjes. ze hoorde me stem, oortjes gingen omhoog, ze draaide haar hoofd naar me en ze liep van een heel grote afstand gewoon naar me toe toen ze me hoorde. Ik bleef speciaal stil staan om te kijken of ze echt naar me toe liep. Ja dus. Tot ze met haar snuitje in mn hand zat. Dat vond ik mooi!
de kluisters waren niet bedoeld voor haar hele leven, tuurlijk niet. je probeerd oplossingen te zoeken. Kluisters waren een stapje naar de volgende oplossing.
Pura werd goed in de gaten gehouden, goed voor gezorgd, er kon haar niks overkomen. daar zorgt okke en ook ik wel voor.
Blijkbaar heef het toch een beetje geholpen, ondertussen kunnen we weer verder gaan denken over hoe je het kunt oplossen als het weer eens gebeurd,
Ik vind het jammer dat mensen denken dat het zo zielig is als je de situatie niet goed kent en het niet zelf gezien hebt. Maar goed, iedereen heeft zijn eigen mening, maar doordoor is het bedrijfje ook niet van iedereen, gelukkig...
Fré