jose schreef op donderdag 20 juli 2006, 11:47:


Het wordt hoe langer hoe onnavolgbaarder op dit forum. Tortelduifjesvertoon, termstrooigeilheid, ego-expositie, territoriumdrift, übermenschgedrag, verzuiling, suppressiviteit, praalhanserij... in Duitsland bestaat er een perfekt woord voor: Wichtigmacherei.
Het wordt voor de argeloze lezer steeds moeilijker om het kaf van het koren te scheiden en vooral: de kern te vatten van de soms zeer nuttige wetenswaardigheden.

Mij is bijvoorbeeld nog steeds niet duidelijk waarom je op een Malibaud niet centered mag/kunt riden omdat het een schakel van een andere ketting is. Maar het uitoefenen van dit is dan voor mij waarschijnlijk ook niet weggelegd, dus ik mis niets.

Aan de andere kant heb ik bijvoorbeeld wel wat gehad aan het synchroon versus meegaan-verhaal. Ben ook zeer verrijkt door de hoeven-bijdragen.

Kort gezegd: als de berichten verzanden in bovenstaande kwalificaties, ga ik geen moeite meer doen om ze toch te begrijpen, ik haal tegenwoordig mijn schouders op. De moeite nemen om kennis delen is een schoon goed; dit op een toegankelijke manier te doen is een welhaast nog zwaardere taak.

Dat vind ik en als iemand een andere meninig is toegedaan en inhoudelijk wil knippen, kan ik daar zeer goed mee leven.

Huertecilla schreef op vrijdag 21 juli 2006, 11:56:



Zo doe ik het ook! en dat is eigenlijk ontstaan doordat mijn opvliegende paard het mij heeft geleerd. Toen ik hem net had, stopte of vertraagde hij om de haverklap, achteraf omdat ik onbewust een ietsiepietsie voorover leunde. De instructeur zag het niet eens, maar ik wist zeker dat Cadiz het deed als reactie op iets wat ik onbedoeld aangaf.

Ik lees vaak dat je je bekken naar voren moet kantelen om voorwaarts te stappen, maar Cadiz, die supergevoelig op zit reageert, houdt dan juist in. Daarom ben ik blij te lezen HC dat jij hetzelfde doet! Waarin zit 'm toch dat verschil?
Ik leerde op een clinic van Sebastian Fernandez het volgende en dat werd versimpeld mijn motto: Je benen hangen slap, je handen draag je doodstil zodat ze geen verwarring veroorzaken. Wanneer je naar voren wil, span je je billen aan (waardoor je bekken aan de bovenkant iets naar achteren kantelt) en wanneer je langzamer wil, maak je ze slap (waardoor je bekken dus naar voren kantelt). Paard reageert prima, krijgt een simpel eenduidig signaal en je hoeft er niet met je benen aan te komen.

Is misschien het bekken naar voren kantelen teneinde voorwaarts te gaan, een vorm van zit verlichten, dat het daarom ook schijnt te werken?

Huertecilla schreef op vrijdag 14 juli 2006, 10:14:



Ik begrijp er niets meer van.
Je laat een man die in ijzeroplossingen denkt -immers smid- aanrukken om jouw eigen dagelijkse weldoordachte en theoretisch volledig onderbouwde en daarmee tot futiliteit gereduceerde zelfwerkzaamheden bij te sturen?!
Je eigen ongecertificeerde natuurcompensatie wil je door een gecertificeerd figuur -immers smid- laten toetsen, terwijl je tevens ook weer wel tegen een nederlandse orde van gecertificeerde bekappers bent?
Ik val van mijn stoel!
Ik zal wel iets over het hoofd zien en de weg en het eindpunt of het doel en het middel slecht kunnen onderscheiden, maar ik kan het erkennen van het gezag van smid Juan niet rijmen met je houding ten aanzien van de Ongelooflijke Simpelheid van Niet Beslaan waar afwijzing van een nog op te richten bekappersorde deel van uitmaakt.
Waar sta je voor?
En echt, als je je principes niet zo uitputtend breed op dit forum geëtaleerd had, zou ik er niet eens over gestruikeld zijn.

Huertecilla schreef op zondag 23 juli 2006, 13:14:


Ik heb een probleem met het volgende (ik ga nu mijn eigen tekst in andere bewoordingen herhalen, maar misschien is het dan voor jou duidelijker):

Jij profileert jezelf als iemand die de wijsheid -al dan niet uit boeken of zelfondervonden- in pacht heeft. Hieronder valt ook de wijze waarop je je paardenhoeven onderhoudt, zoals ik op het forum lees. Deze wijze is heel simpel, je vijlt af en toe wat, maar daar is het meest mee gezegd, je hebt zelfs aan één paard in zijn hele leven slechts een uur besteed en je bodem en belasting is zodanig ideaal dat de hoeven zichzelf in vorm houden. Verder heb je je duidelijke antipathie uitgesproken tegen de op handen zijnde 'bekappersorde', want het natuurcompenseren is allemaal zodanig peanuts dat het belachelijk is om daar een club voor op te richten van mensen die zich erin bekwaamd hebben. Dat beetje vijlen is slechts een miniscuul, haast verwaarloosbaar onderdeel van de hele filosofie van paardgericht omgaan, dus een club is pure hoogmoed.

Welnu, van iemand die er zo over denkt en dat ook nadrukkelijk op dit forum etaleert, heb ik een bepaald beeld. Let wel: de ontvanger bepaalt, dit is allemaal mijn perceptie.
Wanneer ik vervolgens lees dat je een smid je paardenhoeven laat beoordelen, begrijp ik dat dus niet. Ik begrijp het niet omdat je een afkeer van certificering op paardenhoevenverzorgingsgebied hebt aangezien het zo simpel is dat het helemaal geen vak is, want een vakgroep oprichten was immers belachelijk. Waarom vind je het diploma van de spaanse smid dan nu wel relevant?

Daarnaast, lees ik op dit forum, zijn smeden verwerpelijk, aangezien zij in ijzers denken, dus niet de holistische paardgerichte filosofie aanhangen en daarmee a priori geen geschikte gesprekspartner zijn voor de zelfbekapper die slechts natuurcompensatie toepast. Ik begrijp dus niet dat je een SMID vraagt voor zijn controlerende taak op jouw werk.

Het probleem is dus, dat ik je teksten en je kritiek niet overeen vind komen met je handelen. Het is te prijzen dat je dingen vertaalt en gratis uitdeelt uit het oogpunt van horizonverbreding, maar daar ging het mij niet om. Het ging mij erom dat je het een zegt en het ander doet. NB vind je gepunnik en geneuzel, maar je laat je eigen gepunnik maar liefst twee keer per jaar door een erkende smid controleren. Daarmee maak je jezelf ongeloofwaardig en begrijp ik je niet meer.
Is ook allemaal perceptie.
Snap je het nu?


Ik weet niet wat er binnen jouw mogelijkheden beter kan, daar voel ik me niet verantwoordelijk voor. Het feit dat je aanschouwelijk onderwijs aan veelbereisde hoefsmeden geeft, valt buiten het kader van mijn kritiek, maar het is natuurlijk te prijzen.
Je laatste vraag, die naar opbouwende kritiek, kan ik wellicht beantwoorden met de eerste regel van je eigen punt 2.
Goed om te lezen.

Susanne van Eijk schreef op zondag 23 juli 2006, 14:06:


Sanne, ik geef je groot gelijk dat je gedaan hebt waar je je goed bij voelt. Een bevangen pony is een hele penibele zaak en je wil vertrouwen hebben in de behandelaar. Het voorwaardelijke aanbod van Egon met het aansluitende gegiechel op dit forum om zijn sixpack plus het feit dat hij met zijn pony getrouwd is, versterkt dat vertrouwen niet echt. Ik kan je handelwijze volledig volgen en hoop in de toekomst nog iets te horen over je pony!

HannahFroukje schreef op zondag 23 juli 2006, 22:44:


Sorry, even off-topic... Is Torop dat paard dat vorig jaar bijna aan een voedselallergie onderdoor is gegaan? Ik meen mij te herinneren dat je hem ander hooi gaf en dat het daarna over was. Heb je ooit nog uit kunnen vinden wat er precies gespeeld heeft?

Moniek schreef op zondag 23 juli 2006, 23:40:


Voor zonsopgang bedoel je? Anders vind ik je wel heel dapper...

HannahFroukje schreef op maandag 24 juli 2006, 8:57:


Kunst en vliegwerk? Wat denk je zelf?