e m kraak schreef op woensdag 19 juli 2006, 17:43:


Ja en in dat monotone hebben we de paarden in opgesloten.
Nieuwsgierigheid is het stuk natuur waar veel paarden niet aan toe komen. Daarom ben ik ook zo blij op het grensgebied te rijden van stad en land. Ben de veluwe ontvlucht waar ik telkens de vier rondjes moest rijden, met paden van een half uur rechtuit. Vreselijk , ha ha, nu in een uurtje rijden hebben we alles in bereik, bossen, vaarten, heuvels, bruggetjes in alle maten, bij de schapen en geiten kijken, de hengsten opgewonden laten worden, kinderen laten knuffelen, al die vreemde tuinen en voertuigen, de winkelstraat door en dan een galopje door het park, over of onder het spoor door weer naar huis. Zelfs een water om door heen te plensen. En dat miniatuur landschap met zijn eidelose mogelijkheden blijft zich herhalen in en rondom Zwolle als we verder gaan dan 1 uur van huis af.

Jur geef ik alle vrijheid om zich hier nieuwsgierig in uit te leven, op zijn eigen manier. Zijn behoefte aan een monotoon leven, daar lijken onze ritten prima in te passen. Lijkt me paardvriendelijker dat de paarden opsluiten in een natuurgebied, waar buiten de vogels, andere paarden en het weer, alles het zelfde is, jaar in jaar uit.

Michiel