Heel leuk idee dit, mag nog! Eigenlijk weet ik niet zoveel van zieke hoeven... maar zijn deze wel ziek? Moeilijk dat er maar één foto per hoef is, en dan nog gras of bodem ervoor.

Hier komt mijn gok:
Foto 1: lange hoefwand zonder flare, zelftrimmend
Foto 2: lange hoefwand op zachte bodem (ski's voor op het zand ?) zelftrimmend. Tis soms geen kamelehoef? Of die hebben een gespleten hoef zeker?
Foto 3: ziet er lelijk uit met die happen eruit, vooral aan de hiel, maar wat precies de oorzaak is? Losse/holle wand? Bij een ezeltje eventueel? Vieze scheur tot in de kroonrand. Deze loopt mogelijk mank.
Foto 4: zelftrimmende hoef, maar misschien is er meer aan de hand? De iets te zichtbare groeilijnen (of hoe heet dat?) op de hoef lijken uiteen te wijken naar achter: (chronisch) bevangen? Of fantasie want echt duidelijke flare is er niet en dat zou je wel verwachten dan.
Foto 5: (zelftrimmende) rare hoeven, geen idee. Ik heb de suggestie van veulenhoefjes zien voorbijkomen: die heb ik (jammer genoeg) nog nooit van dichtbij kunnen bekijken dus ik weet het niet.
Foto 6: flare, dus verzwakte witte lijn: (chronisch) hoefbevangen? En een lelijke scheur omdat de hoefwand te lang is en uiteenwijkt. Deze hoef lijkt mij ook pijnlijk. Dringend bekappen!

Krijgen we ook punten? Zijn er prijzen te winnen (bekapbeurt aan huis )?
Durven de cursusleiders en professionele bekappers ook?
Wanneer komt de oplossing?

Groetjes,
Nathalie

van lennep schreef op dinsdag 8 augustus 2006, 10:45:


Dat hypothetische paard dat gevoelig loopt op afronden tot in de witte lijn bestaat echt: mijn Lolita. Ik laat het nu maar iets weer aangroeien en ga dan weer enkel afronden tot in de ongepigmenteerde hoefwand zoals ik voordien altijd al deed toen ik nog niet goed doorhad dat ze bevangen werd en dat er toch weer flare in kwam.
Ik denk (of hoop) dat als alles met voeding en metabolisme (meer beweging, Mg tekort?) weer goed zit dat de nieuwe lamellen die van bovenaf aangroeien steviger zullen zijn en dat het dat niet erg is als je niet tot in de witte lijn afrondt. Voor zover ik begrijp gaan Strasseraars ook de hoefwand niet afronden (ze willen er zoveel mogelijk hoefmechanisme mee opwekken), en toch komt het ook bij hen weer goed, of dat is toch de bedoeling.
Ik vind het ook niet makkelijk in te schatten hoe gezond of ongezond de witte lijn van mijn paarden is, ik bekap geen andere paarden dus heb geen vergelijkingsmateriaal. 2-3 mm is dat te breed? Als het een cm zou zijn weet ik het ook wel natuurlijk, maar zo opvallend is het niet. Nu, ik veronderstel dat het NIET goed is, anders zou er geen platte zool en flare zijn.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

OK, even samenvatten. Lolita is anderhalf jaar van de ijzers af. Nu in de zomer lichte bevangenheid die eigenlijk niet goed overgaat. De pulsaties zijn er veel vaker wel dan niet. Uithongeren lijkt de enige manier om die te doen verminderen, en mijn kind uithongeren dat kan ik niet zo goed dus dat gaat niet vooruit. De zolen zijn vooral vooraan plat en dun. Zowel Wout (J. Jackson) en Petra (Strasser) en de dierenarts toonden mij deze zomer dat je de zool gewoon met je duim nog kan indrukken. Advies van de DA en van Wout ook: hoefwand laten groeien ter bescherming (wel afronden tegen brokkelen). Advies van Pete Ramey-aanhangers: flares juist afraspen en mustangrol tot in de witte lijn om de laminae te ontlasten zodat het hoefbeen omhoog kan komen en de zool ontlast wordt en kan verdikken. Een logische redenering die ik volledig kan volgen, alleen: die forse mustangrol heb ik één keer gemaakt, ze liep dan duidelijk gevoeliger op het harde dus dat doe ik niet meer. Op de RX van Fred zie je ook heel dunne zool, laag hoefbeen, maar geen rotatie (gelukkig).

Nu dacht ik dat ik alle tijd had om dat allemaal langzaam in orde te laten komen. Lolita loopt immers op blote voeten vlot in haar houtsnipperpaddock, en buiten op hoefschoenen indien nodig. Mooie gangen, soepel, ruim. Maar dan gaat het mis: dit weekend plots kreupel in stap op linksvoor. En misschien doet het rechts ook wel wat pijn, ze loopt gewoon erg voorzichtig, ook in haar zachte paddock. De dierenarts komt: geen andere oorzaak van pijn, en reactie met de visiteertang aan de teen linksvoor: dus een blein. Waarschijnlijk geen echt abces (de pulsaties zijn niet erger, zo kreupel is ze niet) maar een kneuzing of bloeduitstorting. De DA heeft een beetje gesneden in de zool van de teen (in het putje wat ze daar altijd heeft) maar niks te zien. Geen idee hoe ze die kneuzing opgedaan heeft, dat vind ik ook erg. Het moet thuis gebeurd zijn, het was zes dagen geleden dat ze op de baan geweest was. Een steentje in de wei? Een dik stuk hout dat meekwam onder haar voet op de beton van de stal of op de grasdallen?

De DA vindt de zolen nog steeds veel te dun, en denkt dat die ook gewoon in de paddock thuis nog (teveel) afslijten. Dus ik moet haar overdag de hoefschoenen aandoen. Daar zijn hoefschoenen echter (nog) niet voor gemaakt en ik vrees dat ik dat niet kan volhouden. De DA stelt voor om evt. de voeten in te gipsen om ze zo onder de gips meer zool te kunnen laten kweken zonder af te slijten. (Ook biotine geven en laurieolie aandoen)

Nu ben ik aan het kijken of ik Vettec (www.vettec.com) of Hoof Armor (www.hoofarmor.com) of iets dergelijks zou kunnen (laten) aanbrengen. Dat beschermt niet volledig tegen kneuzing, maar kan de zool (en hoefwand evt.) wel tegen slijtage beschermen, denk ik tenminste. Heeft iemand hier ervaring mee? Zou dat nuttig zijn? Moet dat vaak herdaan worden? Kan ik dat ook zelf bijhouden als het vaak moet? En in het algemeen, herkent iemand mijn probleem en wat heb je gedaan om het op te lossen?

Alvast bedankt voor het meedenken,
Nathalie

Isabel van der Made schreef op dinsdag 5 september 2006, 18:44:


Jullie hebben alletwee gelijk dat je aan de mogelijkheid van maagzweren denkt, dat doe ik ook. Ik had het er met de DA ook over. Wel vermelden dat de laminitis is opgekomen toen ze juist volop eten kregen en zelfs te dik waren. Ik geef nu al een tijdje twee keer per dag (vaker kleine beetjes als ik kan) hooi dat ik over de hele paddock verspreid. Op een tot twee uur is het grotendeels op, en dan zijn ze (met tussenin luiermomenten) nog uren bezig met de laatste sprietjes te zoeken, de laatste sprietjes gras van onder de omheining te halen en een paar afgewaaide boombladeren te eten. Dan nog wat gerstestro 's middags, en 's avonds een uurtje op de wei nog maar sinds een paar weken, maar dat ben ik nu ook maar weer gestopt. Ik hoopte (en de DA kon mij hierin volgen) dat ze door al dat rondscharrelen naar eten en regelmatig een sprietje naar binnenspelen toch nog redelijk wat speeksel aanmaken en zo het maagzuur neutraliseren. Ze krijgen met hun twee samen één tot anderhalf botje hooi per dag. Als ik ze naar believen geef wordt dat twee en half tot drie per dag weet ik. (zonder weidegang of stro dan wel)
Goed Isabel dat je nog eens onder de aandacht brengt dat het geweekt hooi zou moeten zijn, dat had ik tot nu toe niet gedaan. Ga ik doen, en dan kan ik gelijk wat meer geven.

Alvast bedankt voor de input,
Nathalie

Havank schreef op dinsdag 5 september 2006, 19:31:


Das interessante en nuttige info! Ik ben aan het kijken of iemand HoofArmor voor mij kan meebrengen uit Amerika.
Bedankt!
Nathalie

Irmgard Luycks schreef op donderdag 7 september 2006, 14:14:


Goeie opmerking. Nu staat er op de site van www.HoofArmor.com specifiek dat het niet toxisch is. Als ze niet liegen natuurlijk. Bij Vettec weet ik het niet.
De claim is dat het product net zo soepel/stevig is als hoefhoorn zelf, en dat het hoefmechanisme niet belemmerd wordt. Maar ik heb hier geen studies van gezien of bewijzen.
Ik bezin nog steeds. Lolita loopt nu overdag met hoefschoenen in de paddock. Ik wissel af tussen de Smits en de Marquis om wondjes zoveel mogelijk te vermijden. Het manken is nu over, enkel met blote voeten op het harde loopt ze voorzichtig.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie