BiancavMarion schreef op zondag 6 augustus 2006, 14:35:


Als mijn Idunn super lekker in haar vel zat was ze ook altijd 'schrikkeriger', jolig vond ik het. In dat soort periodes liep ze op haar best enz enz, maar wel dat nepschrikken. Snorken van dingen waar ze iedere dag probleemloos langs liep ed.... Ik moest er altijd om lachen
Dus misschien is dat het wel gewoon, je paard voelt zich misschien beter en is jolig. Probeer er eens om te lachen en noem haar een aansteller, is het echte spanning?

Saskia

Christel Provaas schreef op maandag 7 augustus 2006, 16:42:


Hihi, enne....hoe ga je dit nu aan schoonmoeders uitleggen?

Saskia

muriela schreef op zondag 6 augustus 2006, 11:05:


Hij staat dus alleen? Staat hij op stal of buiten? Ik begrijp dat je hier verder zelf geen zeggenschap over hebt, dat is erg vervelend.
Als ik het dus goed begrijp en hij staat alleen en ook nog binnen, dan is het best begrijpelijk dat als ie buiten komt zo overdonderd is door het buiten zijn dat hij 'flipt'.
Vertel ons eens wat je allemaal met hem doet thuis in de bak enzo.

Saskia

Wil schreef op dinsdag 8 augustus 2006, 17:31:


Ik heb een paar jaar geleden gefotografeerd op de volgende manege: http://www.apcwaveren.nl/
Alleen bij de kinderlessen, maar ik vond het daar erg leuk. Ja ze rijden er wel met bit (kindjes pas na een heel aantal lessen, daarvoor worden de teugels aan de neusriem vastgemaakt, en misschien doen ze het bij de volwassenen ook wel zo?) Het leek me in ieder geval wel het soort manege dat als jij zegt: ik wil graag op deze manier leren rijden dat ze dat zullen respecteren, je kan het ze vragen? Ik lees net op de site dat je 4 proeflessen kunt nemen...
Ik vond het een prettige plek. Hoe dat het nu zat met de paarden op stal ben ik vergeten, maar ik denk dat ze wel de meeste tijd op stal staan
Nog een ander idee...ook al wordt dat tegenwoordig ook steeds minder, toch vind ik nog steeds dat er 'bij de IJslanders' natuurlijker met de paarden wordt omgegaan. Een beetje andersom als bovenstaand verhaal. IJslanders worden eigenlijk altijd buiten in groepen gehouden, maar IJslandermensen zijn weer wel erg 'bitgericht'. (Het 'natuurlijke' zit hem dus alleen in de huisvesting) Dus tja, het helemaal ideaal krijgen is triest genoeg erg moeilijk te vinden. Er zitten een paar IJslanderstallen rond Amsterdam, maar misschien zonder auto toch nog moeilijk te bereiken. Als je dit wat lijkt laat het maar weten dan zal ik even echt naar adressen zoeken.
Ik vind het goed dat je verder kijkt als je neus lang is! Waren er daar maar meer van.....

Saskia

Lottek schreef op dinsdag 8 augustus 2006, 17:43:


Mooi werk maak je!
Ik bedacht me nog iets, als ik jou was zou ik ipv wekelijkse lessen gaan sparen voor cursussen bij de diverse 'NH' mensen zoals bv Pien. Je leert zo ongelooflijk veel in bv een week tijd, veel meer als na 7 'gewone' wekelijkse lessen. Het zijn echt ervaringen voor het leven.

Groeten van nog een arme sloeber kunstenmaker (in ruste )

marjolijn schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 14:18:

Dan eet je toch gewoon geen vlees? (En nee ik ben niet vegetarisch)

Hoeft niet eens iedere week.


Vast niet, maar er zijn bv ook (eco/bio/scharrel als het beestje maar een naam heeft....) boerderijen waar je vlees ed kan kopen, ben je meteen op de boerderij zelf en zie je hoe de dieren gehouden worden... Of zelf je eigen dieren slachten.

Groeten Saskia