Piet schreef op woensdag 9 augustus 2006, 14:47:


Hallo, Piet,
Bedankt voor je interesse!
Ik heb haar hoeven niet aangepast aan haar spieren maar aan haar gewrichten. Ik heb steeds consequent de zool gevolgd en haar hoeven bevalt het schijnbaar goed, ze zijn vanzelf steeds rechter geworden, maar ik heb de indruk dat ze nu te recht willen worden, ten koste van haar gewrichten. Ze had te veel spanning in haar bilspieren (keihard), kantelde haar bekken naar voren, en begon plotseling wat korter te lopen. Bovendien begonnen haar gewrichten in de achterbenen te knakken.
Ik volg nu dus het advies van mijn therapeut de binnenkant wat te laten zakken. Ik heb er enkele mm afgehaald en Indy plaatst haar achterhoeven nu ontspannen naast elkaar. Ook is de spanning in haar bilspieren heel wat minder geworden, ik kan ze nu weer indrukken en ze kantelt haar bekken niet meer naar voren. Haar hoeven zijn nu wel weer iets verder naar buiten gaan staan, maar het knakken is bijna weg en ze loopt weer ruim. Als ze draaft maait ze wel weer wat naar buiten met rechtsachter, maar ze draaft wel regelmatig met voor haar doen enorme stappen. Ik ben ook erg benieuwd of ik reacties in de zool ga zien.
Groeten,
Monique

e m kraak schreef op woensdag 9 augustus 2006, 19:43:


Hallo, Egon,
Ik wilde even reageren op je bericht. Bij mijn paard hoort dus sinds jaren franse stand waar geen hoefsmid iets langer dan een week aan kon verandere. Frappant genoeg is die stand zichzelf gaan corrigeren sinds ik haar natuurlijk bekap door slechts de zool te volgen. Daar was ik natuurlijk eerst heel blij mee, eindelijk niet meer van die rare scheve hoeven. De laatste tijd neemt het echter zo'n grote vlucht dat de achterhoeven praktisch recht zijn. En toen is mijn paard plotseling korter gaan lopen en ontlast de achterbenen om de beurten even door een been naar voren en met de toon naar buiten te zetten. Dat zet je dan toch aan het denken?
Ik ben erg blij met mijn meedenkende therapeut en ook met het artikel. Mijn paard vertoonde een duidelijke pijnreactie op het punt dat in het artikel aangehaald wordt.
Als ik dat kan verhelpen door een kleine aanpassing die helaas niet bij natuurlijk bekappen thuishoort dan is dat erg jammer maar dan doe ik dat toch, omwille van de gezondheid en levenskwaliteit van mijn paard. Wat heeft zij eraan dat ik haar consequent bekap zoals ik het geleerd heb en zij daar last van heeft? Helemaal niets toch. Haar hoeven staan nu weer iets meer naar buiten gedraaid nu de binnenkant van de hoef iets lager staat en het is een wereld van verschil. Ze loopt nu duidelijk veel prettiger, ik snap dus niet waarom je dat als verkeerd handelen ziet. Volgens mij verlies je dan het belangrijkste uit het oog: het welzijn van je paard.
Even ter info: Ivanhoe neigingen heb ik niet.
Groeten,
Monique

e m kraak schreef op woensdag 9 augustus 2006, 22:45:


Hallo, Egon,
Als je zo'n artikel aandraagt en mensen herkennen dat in hun eigen paard dan is het toch logisch dat er ook over oplossingen en hoe daartoe te komen gepraat wordt. Dat jou dat niet interesseert, best, MIJ interesseert het wel, het maakt het verschil of ze goed kan lopen of niet. En het stoort mij dat er dan niet verder over gepraat mag worden omdat het jou niet interesseert. Sorry, maar IK heb er omwille van mijn paard een heel groot belang bij of die problemen met de achterhand daardoor blijvend kunnen worden opgelost.
Ik vind paardnatuurlijk een heel goede methode, Indy heeft er absoluut baat bij gehad, het was haar redding, maar ik heb nu ervaren dat het ook door kan slaan en hoeven uit zichzelf te recht kunnen worden door simpelweg de zool te volgen, waardoor mijn paard zichzelf vastloopt.
Mijn paard is inderdaad haar hele leven ingesteld op franse stand, ik ben naar mijn mening wel degelijk aan het sturen doordat ik de zool volg en die heeft een andere mening met betrekking tot de ideale stand dan haar gewrichten!
Ik ben nu bezig uit te vogelen waar de middenweg zich bevindt waarbij zool en gewrichten zich prettig voelen en de stand uiteindelijk uit zichzelf ook zo blijft.
Groeten,
Monique

Het gaat ontzettend slecht met Indy.
Haar schouder was afgelopen zaterdag door een zwieper uit de kom geraakt en er weer ingezet. Het ging weer aardig goed, gisteren liep ze weer bijna goed, maar vanmorgen is het heel erg. Ze kan nauwelijks lopen. De therapeut komt straks. Ik hoop dat hij nog wat kan doen, het is niet om aan te zien, verschrikkelijk.
Ik weet sinds ze drie jaar oud is dat die rotschouder haar ooit fataal kan worden, maar ze is pas 9 jaar oud, ik wil haar nog niet kwijt...............
Ik hoop dat de therapeut nog wat kan doen.
Monique

sandratien schreef op donderdag 10 augustus 2006, 10:00:


Bedankt allemaal, dat jullie zo meeleven.
De therapeut is om half negen gekomen en constateerde dat de boel weer helemaal uit de kom was. Hij kon het gelukkig wel terugzetten.
Hij gaat ontzettend lief en rustig met haar om, ik hoef haar niet eens een halster om te doen, ze blijft vrijwillig staan en laat zich helpen. Als je zo'n therapeut hebt mag je je gelukkig prijzen......
Indy mag de komende dagen gewoon in het weiland rondhobbelen en staat daar nu wat te grazen. Hopelijk is ze er weer snel bovenop. Bah, die rotschouder. Het ging zo goed de laatste tijd, krijg je dit weer.
Eddy, bedankt voor je tip. Helaas hebben we nauwelijks water in de buurt waar ik zo met Indy in kan (erg steile oevers), andere meertjes zijn omgeven door hekken of eigendom van een visvereniging. Richting Wymeer is wel een, daar ga ik binnenkort even op de fiets naar toe om te kijken of dat wat is.
Monique

van lennep schreef op donderdag 10 augustus 2006, 17:11:


Hallo, Esther,
Mijn hoefschoenen van Marquis hebben op de plek waar de straal zich bevindt een rubbergedeelte - heerlijk zacht. Indy liep vaak gevoelig op de weg, met die schoenen wilde ze altijd draven. Dus dat moet wel lekker zitten.
Indy heeft voor maat 2, achter maat 1. Als je niet aan geschikte schoenen kan komen en deze maten passen Maike toevallig, mag je ze wel van mij lenen om te kijken of Maike er wat mee kan. Waar woon jij, toevallig bij mij in de buurt? Ik werk trouwens in Winschoten, misschien is dat dichterbij?
Indy is ze al een hele tijd niet meer nodig, ik kan ze wel even missen!
Groeten,
Monique