Nick Altena schreef op donderdag 17 augustus 2006, 20:52:


t is vast niet wetenschappelijk bewezen hoor Nick maar die van mij kent echt wel zogenaamd eng... driehonderd keer langs dezelfde steen en plotklaps als mevr ook al niet zo veel zin had (shit geen ontbijt????) is die steen zooooo eng he, YEAH RIGHT. en wel vaker hoor dit soort gedrag het is natuurlijk aan geleerd en ik vind het vreselijk humor hebben. In het begin toen me dat eens overkwam dat ze van iets 'schrok' en ik niet begreep wat er aan de hand was heeft ze resultaat gehad dat ik er aandacht aan gaf, algauw liep ze snorkend bang te zijndoor de dreven , tot ik het zat was en eens onvrouwlijk achter uit mijn hals kwam, ik zweer het je, ik zag haar denken: shit ze is er achter.....
Ina

Esther schreef op donderdag 17 augustus 2006, 22:36:


ik heb een kind met pdd- nos ook iets autisme achtigs, wat voor hem belangrijk is om vaak dezelfde stappen te doen en dat consequent te blijven doen tot het een soort ritueel is, dus poetsen rijden poetsen knuffel geven en dan kun je pas weg, misschien is bedanken ook voor een paard niet echt iets wat het paard begrijpt, maar dit terzijde ze kan leren dat het erbij hoort een paard ook na de rit te verzorgen en dat dit hoort omdat dat voor het paard plezierig is.
Ina

Esther schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 0:24:


ja ja en dan door aandacht aan het object te geven ga je je paard vertellen dat het potdorie nog gelijk had ook want zie je wel de vrouw waar ik het van moet hebben is er ook van overtuigt dat er wat mis mee is???? Dat zijn lessen in hoe kweek ik een neurotisch paard. Er is angst om het bang zijn, en echte angst, met angst om het bang zijn heb ik weinig geduld ik negeer het angstobject en geef de blik open naar de oplossing van haar probleempje en laat haar weten dat er ook nog een andere kant van de weg is waar je je dood kan schrikken, en als het nergens over gaat geef ik een mopperserenade dat ze zich niet zo aan moet stellen, en zelfs een tik op haar billen als het te bont wordt. Bij echte angst voel je zelf ook de adrenaline door het paardelijf schieten, dat is een heel ander verhaal, hoewel ook dan negeer ik het angstobjeckt zoveel mogelijk maar toon mij wel een dapper leider door het voortouw te nemen naar de weg die gegaan moet worden en herhaal dat minstens net zo vaak achter elkaar totdat ik het vanaf haar rug kan, maar wat er ook gebeurt IK als diegene waar ze op dient te vertrouwen is never nooit nergens bang voor, dat laat ik haar denken. Natuurlijk ben ik ook wel bang maar mijn lichaam en vooral de nonverbale taal mag dat nooit laten zien aan het paard
Ina

Esther schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 11:31:


moraal ? als Pien t zegt mag t wel? euuh achter uit je hals komen? of alleen bij slimme paarden , of alleen al slimme paarden zich zielig voelen, slimme paarden die oeps ik schrik gebruiken om aandacht te krijgen mag je weer niet op mopperen , en als ze zo snugger zijn om te weten dat de brug over de kortse weg naar de wei betekend op de terug weg en de langste op de heenweg die moet je dan zelf laten beslissen. Verlicht mijn ziel...
Ina

Esther schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 0:00:


Wel Esther misschien een beetje autistisch van mij maarre ik mocht niet mopperen op mijn paard van jou als ik vond dat ze angst om de aandacht vertoonde dan gebruikte ik dwang, en nu mag evy wel mopperen op bombita omdat dat uit haar kern komt en Pien daar al op aan het wachten . verhip mijn klomp brak....
Ina

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 0:04:


tja grote ziel, heeft een grote lamp nodig, ik weet et ik ben er mee behept af en toe
Ina

Piet schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 0:31:


het is een geld kwestie vrees ik Piet, hoewel amerika aan de ene kant de wilde paarden in stand houd zorgt ze niet voor een goed beleid als het gaat om geboortebeperking, dat kost geld en slachten levert geld op,en dat moet weer zo goedkoop mogelijk, dus blijft het een zooitje daar. Koeien zijn overigens niet veel beter af.
Ina

Esther schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 0:42:


momentje hoor even zoeken
Ina

epona schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 0:45:

Nr:47685
Ina

epona schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 0:48:


voor zover ik begreep was je niet echt blij met mijn opmerking, en lag het aan mij, daar was ik het wel mee eens hoor, ik had het haar aangeleerd, en ik vind het ook wel humor hebben wanneer ze haar truckendoos opent die enkele keer waneer ze niet veel zin heeft, maar dat kan tever gaan bv omde 10 stappen met 4 benen tegelijk schrikkend op de straat knallen. Ik denk dat ze dan mij kwijt is dan kan ze niet meer van me op aan en moet ze zelf dingen gaan regelen, dat levert zoveel stress op dat ze blijft schrikken, en ik dus ook want er is tenslotte geen enkele aanleiding, als ik dan de goden af en toe aanroep en haar bemopper dat ze zich niet zo moet aanstellen, dat ik haar wel vertel waneer ze bang moet zijn , is het over en slaakt ze diepe zucht en slenteren verder, komt best uit mijn kern vind ik eigenlijk...
Ina

sandratien schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 1:06:


hey San zullen we even kletsen via de chatfunktie?

Ina

Esther schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 7:40:

zo·ge·naamd (bn.)
1 die bepaalde naam dragend => zogeheten
2 voor iets doorgaand, maar het niet in werkelijkheid zijnd => kwansuis, onder het mom van, quasi, would-be, zogenoemd

wat is er in jouw ogen vreemd aan?

Ina

Esther schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 15:19:

knip

aangeleerd gedrag; in het geval van de brug heeft het paard geleerd dat er niet over gaan wat oplevert, wat dat dan ook is , het levert meer op dan wat de ruiter het paard op dat moment kan leveren waneer het diens wensen inwilligt. Dat deed het door een angst reaktie te geven. Op de terugweg was de angst niet meer relevant voor het paard omdat het wel vrolijk over de brug ging, kortom een angstreaktie was schijnbaar niet meer nodig om het gewenste doel te bereiken voor het paard. dat dat toevallig ook het doel van de ruiter is doet voor dit paard niet terzake. Wat heeft dit paard nu geleerd? als ik mij angstig gedraag levert mij dit op dat ik niet over de brug hoef, want ik wil veel liever....en mijn ruiters wens is niet relevant. Ik denk niet dat een paard dit nu zo beredeneerd als ik,maar het heeft geleerd dat zijn behoefte bevredigd wordt door een bepaald gedrag te vertonen. Ik label dat specifieke gedrag, zogenaamde angst. Waar je overigens weer verschillende trainingen op loslaten kan afhankelijk wat bij paard en persoon past die allemaal evengoed tot succes kunnen leiden. Topicstarter kan kiezen. Het enige wat echt mis kan gaan is dat als je ongewenst gedrag bevestigd dit gedrag steeds vaker en ernstiger vertoond wordt, ik heb daar niet veel geduld mee, wat niet wil zeggen dat ik als een wilde tekeer ga hoor mocht je dat denken. Gedrag hoe klein en onbetekenend ook is in drie vier keer bevestigen ingebouwd, en als het erin zit blijft het daar. Bewust akteren neuh daar zijn wij ster is, maar een enorm geheugen voor allerlei situaties, gedrag en beloning daarvoor, echt wel.
Wat dat betreft klikken autisten en paarden idd vaak prima bij elkaar die database vertoont heel veel overeenkomsten, niets wordt vergeten zeker niet waar het de eigen behoefte bevredinging betreft.

Esther schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 22:32:


ok dat ben ik met je eens hoor maar het verhaal van topicstarter kwam zo niet op mij over, zowiezo moet een paard dingen zowel links als rechts zien om ze te kunnenplaatsen en verwerken. je ken het vast wel als je eens bezig bent geweest met desensibliliseren van bv een spray bus oid, zijn ze rechts inmiddels cool en gewend, begint het hele traject weer van vooraf aan bij links, vandaar dat ik bij (sorry)echte schrik altijd alle kanten zo veel als nodig is laat zien en meemaken net zo lang tot dat ze ervan overtuigt is dat ik gelijk had, niet eng, t vreet me niet op. Het heeft ook niet mijn voorkeur direkt te gaan bleren als je er niet echt uit bent of het ja dan nee angst is, mwah maar na 8 jaar (met dit paard) samen dingen doen weet je wel wat serieus is en wat niet. Ik vind het wel heel belangrijk dat gevaarlijk/ongewenst/verwend gedrag niet beloond wordt met positieve aandacht. Als een paard blanco is werkt het vaak het best dit te negeren of af te leiden door een compleet andere vraag, maar als het paard vaker bevestigd is in het gedrag (ik heb het niet over mishandeling hoor dat is van een heeel andere orde) ben ik liever 1 keer duidelijk dan 30 keer niet duidelijk genoeg.Maar dit is niet iets wat ik elke beginner aanraad omdat je zeker moet weten dat je kunt afmaken waar je aan begonnen bent, soms moet je ook niet die confrontatie willen aangaan zeker niet als je hem niet, tja kunt winnen vind ik weer net té, maar je moet wel kunnen afmaken wat je begonnen bent want lukt je dat niet heb je wel heel erg bevestigd dat het gedrag niet iets is wat jij kan stoppen en dan is er nada respect meer meestal voor altijd. Meestal maak ik ongewenst gedrag gewoon erg vervelend, bv steeds harder gaan draven want we gaan naar huis oid, wel dan ga je maar draven in cirkels (als het mogelijk is op die plaats) net zo lang tot er rust is en leer je maar dat op het moment dat je rustig kunt draven het huis opeens wel dichterbij komt. Zo heeft ieder voor zich een manier om gewenst gedrag te verkrijgen en ongewenst af te leren. Het is juist zo fijn om hier te kunnen lezen dat daar zoveel verschillende manieren voor zijn, zo kan ik mede bepalen wat ook iets anders kan eventueel.En anderen kunnen weer iets uit mijn verhalen halen, dat is toch groei?
Ina

Nick Altena schreef op zondag 20 augustus 2006, 0:01:


sorry, soms ben ik iets te druk idd.
doe mijn best.
Ina