Esther schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 1:51:


Welke provincie was dat waar je toen stond en stonden er vaker paarden op dat stukje land?
Vind je het goed dat mijn vriendin jou prive mailt?

Moniek

Esther schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 15:49:


Tja, mijn vriendin is zich ook rotgeschrokken. Bij haar stonden er vier te schuimbekken en ze had geen idee hoe dat kwam. Ze zal je wel mailen.
Zoiets lijkt niet vaak voor te komen. De dierenarts had geen idee wat het was. Jij had kennelijk meteen het verband gelegd tussen het stukje gras en het schuimbekken.

Moniek

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:26:


Ooit had ik een paard dat als veulen bij ons gekomen was. Vaak knuffelde ik hem door met beide armen zijn lijf te omvatten, mijn handen onder zijn buik bij elkaar. Toen hij groter werd lukte dat natuurlijk niet meer, maar het gebaar bleef. Toen we hem in gingen rijden konden we zonder problemen op hem gaan zitten . Het omarmen was veranderd in een ombenen en dat leek voor hem dezelfde aangename ervaring te zijn.
Toen hij 7 was is hij ziek geworden en overleden. De laatste maanden kon hij niet meer gereden worden. Toch ging ik een enkele keer nog wel eens even op hem zitten zonder zadel, alleen met halster en hij leek dat heerlijk te vinden. Hij leek er werkelijk blij mee te zijn.

De ervaring met klikkeren leert mij dat alles wat een dier (hond of paard) geleerd heeft door alleen positief te bekrachtigen (dus niets negatiefs) voor het dier plezierig wordt om te doen.
Zo doet een van mijn paarden soms uit zichzelf de spaanse pas, gewoon voor de lol en een van onze honden komt steeds dolenthousiast met onze schoenen en pantoffels aangelopen.

Dus mijn conclusie: een paard kan plezier krijgen in van alles dat hij in de natuur niet zou doen, zoals voetballen en een ruiter dragen.

Moniek

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:26:


Ooit had ik een paard dat als veulen bij ons gekomen was. Vaak knuffelde ik hem door met beide armen zijn lijf te omvatten, mijn handen onder zijn buik bij elkaar. Toen hij groter werd lukte dat natuurlijk niet meer, maar het gebaar bleef. Toen we hem in gingen rijden konden we zonder problemen op hem gaan zitten . Het omarmen was veranderd in een ombenen en dat leek voor hem dezelfde aangename ervaring te zijn.
Toen hij 7 was is hij ziek geworden en overleden. De laatste maanden kon hij niet meer gereden worden. Toch ging ik een enkele keer nog wel eens even op hem zitten zonder zadel, alleen met halster en hij leek dat heerlijk te vinden. Hij leek er werkelijk blij mee te zijn.

De ervaring met klikkeren leert mij dat alles wat een dier (hond of paard) geleerd heeft door alleen positief te bekrachtigen (dus niets negatiefs) voor het dier plezierig wordt om te doen.
Zo doet een van mijn paarden soms uit zichzelf de spaanse pas, gewoon voor de lol en een van onze honden komt steeds dolenthousiast met onze schoenen en pantoffels aangelopen.

Dus mijn conclusie: een paard kan plezier krijgen in van alles dat hij in de natuur niet zou doen, zoals voetballen en een ruiter dragen.

Moniek

van lennep schreef op zondag 20 augustus 2006, 10:38:


Een paard doet nmm ook wel eens opzettelijk iets wat niet de bedoeling van de ruiter is, omdat hij wil weten of dat nu werkelijk niet de bedoeling is.
Vooral jonge paarden kunnen dit doen. Ze willen als het ware zeker weten wat er wel/niet van ze gevraagd wordt. Een consekwent en duidelijk antwoord is dan wel belangrijk.
Dit zou je ook zogenaamd kunnen noemen.
En spelende paarden dan. Spel is nmm een en al zogenaamdheid.

Moniek

Berichten verzenden lukt mij niet meer. Ik beland steeds in 'een nieuw bericht om te schrijven',

Nieuwe berichten lukken wel, reacties niet.
Wie weet raad?

Nieuwe berichten lukken wel, reacties niet.
Wie weet raad?

Piet schreef op zondag 20 augustus 2006, 12:44:


Ik ben benieuwd of deze lukt: hoezo hoezo niet?