eva sychold schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 20:08:

Wat het snoepje betreft, ik vind het effectiever om het snoepje te geven NADAT je erop bent geklommen, met een duidelijke beloning (kriebelen, stem). Reken maar dat dat na verloop van tijd duidelijk wordt dat dat bij elkaar hoort, het gaat dan een beetje functioneren als veiligheidsklep: eerst het snoepje en dan pas wegstappen (op je vraag om weg te stappen natuurlijk).

De eerste paar keren is het natuurlijk handig om dan iemand je paard te laten vasthouden zodat jij rustig vanuit het zadel dat brokje kan geven.

Zo heb ik mijn Arabiertje-die-hopeloos-was-in-stilstaan (nooit geleerd) zover gekregen om de aandacht goed bij het stil staan te houden en niet te pas en te onpas weg te schieten als ik erop wilde klimmen of meteen in beweging te komen als je aanstalten maakt om erop te stappen (of al hupsend rondjes te draaien). Wat ook hielp was het Parelli truukje om even aan de schoft van je paard heen-en-weer te trekken zodat je hem uitnodigt 4 hoeven goed stevig neer te planten. De stimulans omin beweging te komen is veel minder als die hoeven lekker stevig staan, soms vergeet je paard dat en door het plotselinge drukverschil is de eerste stap zo gezet.

Nah, ik vind dit forum echt hopeloos om iets terug te vinden. Heb dat even opgegeven en maak maar even een nieuwe.

Het was jammer dat ik vandaag niet even een paar extra handen had, anders was de kar er feitelijk achter gegaan. Volgens mij is hij er nu wel ok mee.

Wat ik tot nu toe geoefend heb:
* Ik laat hem achterwaarts tussen de bomen stappen (hij "mikt" nu zelf al achteruit, heel komisch ) en dan mag hij eerst gewoon even een tonnetje hooi leegsmikkelen. Dit leert hem dat tussen de bomen staan heel ok is en hij weet meteen dat hij erbij moet stilstaan. Ook het oefenen doe ik met behulp van hooi eten. Dat staat bij ons voor "veilig".
* Vervolgens geoefend met blijven stilstaan als ik de bomen omhoog doe langs z'n lijf. Heeeeel eng natuurlijk. Maar ik wil hem alleen kunnen inspannen en heb een sulky, dus dan is dat wel nodig. Ging al snel goed. Ook ermee zwabberen gaat wel goed, hoewel hij dat echt niet leuk vindt.
* Dan heb ik geoefend met hem aanraken met de bomen. Dat vond hij eerst supereng. Grote witte ogen. Wat meteen beter ging: eerst wrijven (Parelli) en DAN pas aanraken met de bomen. Dat mag nu. Alleen de achterhand aanraken vindt hij wel wat minder.
* Vandaag kwam een soort vuurdoopje: ik liet hem zoals gewoonlijk tussen de bomen staan hooi eten. Dat vindt hij al heel normaal. Vervolgens verplaatste ik het tonnetje een meter vooruit. Plus paard. Hij bleef netjes met de achterhand tussen de bomen staan, probeerde er ook niet uit te stappen. Dan haalde ik het tonnetje weg en zeg "let op!" (hij weet dan dat er een oefeningetje komt dat maakt dat hij heel snel het tonnetje weer terug kan krijgen ). Dus hij kijkt me al verwachtingsvol aan van : ok, wat is het wat ik moet doen? Ik zeg "blijf staan" en wrijf hem. Vervolgens heb ik de sulky achter hem opgepakt en naar voren gereden terwijl hij op z'n plaats moest blijven staan. Ik heb hem trouwens wel los staan omdat ik het dan niet veilig vindt om er een touw aan te doen dat vast kan blijven haken. Ergo, als hij het niet vertrouwt of niet luistert is hij weg. Mag ook. Ik zet hem alleen wel meteen weer terug. De eerste keer al bleef hij gewoon staan, terwijl ik de sulky dichter bij hem trok! Hij pikte dat meteen, zonder problemen. HIj vond het de eerste keer wel raar en ook wel eng, maar slimpie begreep meteen dat als hij maar bleef staan, dat tonnetje wel meteen weer terug zou komen! Dus binnen 1 minuut had hijz'n tonnetje al weer terug verdient en mocht weer lekker een kwartiertje door-eten. Zo braaf!!! De derde keer al bleef hij gewoon rustig staan, keek alleen maar even achterom naar de naderbij komende kar.
* Met het tuig heb ik ook ruimschoots geoefend, dat vindt hij allang niet eng meer.

Dus ik denk dat het moment nu gekomen is om hem echt in te spannen en te voelen dat nu dat ding aan hem vast zit. Ik denk dat het meteen goed zal gaan, maar voor de zekerheid wil ik er even iemand bij.

Als ik dat gehad heb laat ik het nog wel even weten, en dan loopt hij echt voor de kar! Wel een mijlpaaltje dan hoor. Het heeft dan wel redelijk lang geduurd, maar ik kan in feite ook maar eens per week oefenen, dus eigenlijk nog niet eens zo gek.

Nils Vellinga schreef op zondag 20 augustus 2006, 21:39:

Zal even antwoorden:

*******************
Nee, een zweng heb ik niet.
Ja, ik heb hem ballen en bezems laten slepen. Daar zijn we nu aan toe.

********************
Nee, en dat gebeurt de eerste maanden ook niet. Ik laat hem eerst in het tuig STAAN zonder dat hij echt trekt. Dan span ik hem weer uit. Dat herhaal ik een aantal keren. Ondertussen oefen ik door met ballen slepen en rammelende dingen. Iets echt trekken kan hij b.v. ook nog niet,dat ga ik hem heel rustig aan leren. Volgens mij zal hij nu braaf blijven staan in het tuig omdat hij de druk dan van voren voelt. Hij zal misschien ook wel denken dat het de bedoeling isom achteruit te lopen .

Het gaat mij erom dat hij betrouwbaar is, en Torop is nu eenmaal pas echt betrouwbaar zolang hij in communicatie blijft met mij en goed op mij let. Dat lukt pas als hij alles om zich heen vertrouwt (mij, maar ook de wagen, het tuig, het trekken, de geluiden). Voordat ik het erf uberhaupt afga, wil ik er eerst een ratelende tractor bij hebben (die hebben we) zodat ik weet wat hij doet in het tuig als hij iets engs ziet. Ook daar ga ik dus eerst mee oefenen. We hoeven nog lang niet de weg op.

********************
Nee. Ga ik ook niet doen. Heeft voor ons weinig zin, communicatie is heel anders. Ik stuur denk ik sowieso al anders.

********************
Die zijn er (drie personen waarvan er dan maar eentje even tijd moet maken ).

*******************
Lijkt me niet nodig hoor maar bedankt voor je aardige gedachten. Ik doe alleen dingen als ik daar een gerust hart bij heb en van mijn paard kan aflezen dat het goed zal gaan.

Tot nu toe verbaast hij me soms met zijn vertrouwen en blijk van begrip. Er trok b.v. een paard vlakbij ons een draad los van de omheining (twooooiiiingggg) . Daar schrok Torop van, hij stond op dat moment dus tussen de bomen. Hij begrijpt dan toch dat hij moet blijven staan, dus hij sprong alleen toink, de lucht in, landde weer op 4 benen (tussen de bomen) en bleef vervolgens keurig staan.

Hij is best slim weet je .

***********************

Skepsis .... oh ja .... ik weet het weer ... die organisatie die gemakswijze alles-wat-anders-is afkraakt .... (en liefst zo cynisch mogelijk).

Nick Altena schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 17:50:


Nee hoor, ik ga daar echt geen tijd in steken. Ik heb genoeg gezien en gelezen van skepsis. Ik vind skepsis een ongelooflijk irritant ondertoontje hebben . Brrrr.

Nick Altena schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 20:33:

***************
Nee, zelfs een ietsiepietsie lukt niet .

Wat een getroeliewoelie weer.

Is het niet het belangrijkste dat dat beest weer zonder pijn lopen kan?
Of zie ik dat nou verkeerd?????

Laat ik even melden dan dat ik hartstikke tevreden ben over Klaas z'n werk als hoefsmid, en als ik me een probleempaard zou aanhalen is hij wel zeker de eerste die ik zou vragen de hoeven te doen!

sandratien schreef op woensdag 23 augustus 2006, 9:27:


*********************
Ah statistiek in psychologie van de OU, een RAMP!
Wat grappig joh, ik deed vroeger een tijdje dezelfde studierichting.... Heb op statistiek 1A een 10 gehaald (ben er nog steeds trots op dus vergeef me ...).

En jawel, ondanks statistische onderbouwing van 2 modules, uiteindelijk toch alternatief-minded geeindigd .... tis een wonder...

sandratien schreef op woensdag 23 augustus 2006, 21:32:


****************************
Ja, vreselijk niet . Jammer van die drie. En jammer dat het nou zo per se moet, statistiek voor psychologie.

Ik heb voor die module van 100 uur denk ik zo'n 400 uur nodig gehad . En na het examen snapte ik er nog net zoveel van als toen ik begon.

Dus waar ik nou die 10 weghaalde???? Goed uit m'n hoofd geleerd en de kunstjes uitgevoerd denk ik, haha. Maar noooooooit weer statistiek hoop ik!

Vienna schreef op woensdag 30 augustus 2006, 1:12:


Mijn paard had (onder andere) ook te weinig eiwitten. Dit bleek uit een bloedonderzoek.

Ik ben hem simpelweg bij gaan voeren, mijn andere paard kreeg juniorix van Cavalor en dat krijgt hij nu ook voor een deel, een klein deel brok en gewone muesli (cavalor).

Hij had ook een slechte vacht, maar dat is langzaamaan wel beter geworden.

Nick Altena schreef op donderdag 31 augustus 2006, 13:06:


Wat de wet betreft rond Millecam, volgens mij zocht die gewoon een zondebok. Er was iemand doodgegaan, en er moest iemand boeten. Punt.

Als een mens zelf bij zijn volle verstand kiest voor een bepaalde behandeling en daar achter staat, dan moet dat mogelijk zijn. WAT de gevolgen ook zijn. Die gevolgen zijn dan (natuurlijk) ook voor je eigen rekening.

Stel dat ik kanker heb, en ik wil me niet laten opereren o.i.d. en ik KIES daarvoor, dan kun je dat mijn arts toch niet verwijten? Ik mag toch hopen dat er dan nog wel artsen zijn, die mij willen bijstaan in de door MIJ gekozen behandeling. Dat wordt zo wel steeds "enger" voor een arts .

Wat paarden betreft, vind ik weer een heel ander verhaal. Het paard kan daar verder niets in kiezen. Die verantwoordelijkheid krijg je er dan bij .
Met ogen zou ik voorzichtig zijn. Ik zou misschien 1 of 2 dagen iets proberen (euphrasia tinctuur bijvoorbeeld in combinatie met de huid eromheen met kamillethee deppen), maar als het dan niet HEEL snel opknapt zou ik bij echt gele (i.t.t. witte) prut in de ogen en gezwollen ogen toch wel meteen de DA bellen.

reddertje schreef op vrijdag 1 september 2006, 13:34:


]]]]]]]]]]]]]]]]]]

Kan het niet een schimmelinfectie zijn? Dat jeukt ontstellend.
Je kunt toch de DA een kweekje laten nemen, dan weet je of er een schimmel of pathogene bacterie zit.

Als die er niet zit, kan het altijd nog Seme zijn.

Je merkt het toch vrijwel meteen met kinderen, wat voor vlees je in de kuip hebt. Heb het zelf ook wel meegemaakt. Mijn paard staat op een soort vakantieboerderijtje nu, dus daar komen veel toeristen ... niet altijd fijn. Gelukkig zijn er wel goeie regels, maar helaas ook nadelen (kroonkurken vinden in de hoef van je paard bijvoorbeeld!!!).

Er zijn ook veel kinderen bij, ik ben daar altijd heel terughoudend in. Kinderen die ongevraagd in de wei komen haal ik er met een preek uit, als Neel ze al niet weggejaagd heeft. Zo ja, dan rennen ze huilend de wei uit, komt er 700 kg jonge jolige Belg op je af gedenderd, hahaa, dan blijf je als kind niet snel staan hoor . Maar er zijn ook weleens kinderen bij die beleefd en netjes vragen of ze mee mogen de paarden voeren (hooi) en die dan allerlei vragen stellen, niet meteen overal aanzitten en zo..... netjes vragen of ze even mogen aaien en zo ja, waar dan. Die zijn er ook.

Kinderen die meteen maar overal aangrijpen en aanzitten en lopen te lachen over hoe dat beest reageert, die blief ik echt niet bij mijn paard! En dat maak ik ze dan ook altijd heel duidelijk. Meestal is dat voldoende. Zo niet, dan waarschuw ik de leiding of ouders, dat ik er niet voor in kan staan als die kinderen dan toch de wei in gaan.

marianne laenen schreef op maandag 30 oktober 2006, 14:49:


Ik ga even terug naar het begin van deze discussie. Wat de rest betreft, er zijn meer wegen naar Rome, en of je er nu via Utrecht of Timboektoe komt, als je maar samen reist en samen tevreden aankomt, vind ik alles ok.

Zelf heb ik een Arabier en een koudbloed (leuke combi). En ik vind zelf dus wel dat het karakter niet te vergelijken is. Ik heb me herhaaldelijk verbaasd over dat rare beest wat we erbij gekregen hebben. Het is net een grote onnozele knuffelbeer, maar bij tijden OH ZO slim. Ze is wat trager dan mijn Arabier en heeft er meer moeite mee om snel te reageren, maar aan de andere kant bedenkt zij oplossingen waar andere paarden dat niet kunnen. In de winter staan alle paarden achter haar te wachten tot zij met d'r zware hoeven het ijs aan stukken heeft gestampt, ..... komen die anderen niet op. Zij wel, want ZIJ wil drinkuh, dus mot dat rare laagje d'r af, en eigenzinnig als ze is krijgt ze dat ook echt voor elkaar. Zo ook met omheiningen. Er is geen normale omheining die haar tegenhoudt. Ze gaat er minstens 1x per dag onderdoor of overheen en als het moet er doorheen. Ze is herhaaldelijk BIJ andere paarden in de wei gesprongen, gewoon omdat ze daar bij wilde staan (toen mijn Arabier kreupel was hadden we haar in een andere wei gezet, maar ze was in no time alweer terug bij hem in de wei, gewoon weer onder het draadje door).

Of alle koudbloeden zo zijn weet ik natuurlijk niet. Maar ik vind de Belg die ik dus heb wel een heel ander soort karakter hebben dan mijn Arabier. Onverstoorbaar, slim, dol op spelletjes, en enorm vastberaden als ze iets wil of niet wil.

Bij haar heb ik op een heel andere manier grenzen moeten leren stellen dan eerst. Ze was in het begin enorm gebrand op eten en had weinig manieren, en dan ontstonden er gewoon gevaarlijke situaties. Dan deelde ik best weleens een stomp met een elleboog uit, ze mag me gewoon niet aan de kant te duwen of over me heen te lopen. Maar het aparte van haar is, dat die stomp haar dan blijkbaar ook niets uitmaakt . Ze reageert dan echt van "oh, ok ...". Ik oefen daar wel veel apart mee, omdat ik haar juist wil leren dat ze sneller signalen op moet pikken, ... dat ze beter op moet letten zodat ze de volgende keer kan voorkomen dat ze tegen zo'n elleboog aanloopt. Ik heb geen zin om de hele tijd te moeten blokken en duwen. Dat gaat tegenwoordig al heel aardig maar kost bij haar wel veel meer moeite dan met die Arabier. Ik parelli ook met haar, en ook dat gaat eigenlijk goed, maar je moet eerst wel even goed de aandacht hebben.

Ik heb er persoonlijk helemaal geen moeite mee om er voor de duidelijkheid even een zweepje tussen te houden of zo (mijn Arabier zou daar heel geagiteerd over doen, ... ons Belgje kan daar niet warm of koud van worden. Maar ik denk dat je moet uitkijken dat je niet vergeet dat het weliswaar meer moeite kost om een Belg of een andere koudbloed te laten opletten, maar het KAN wel. Steeds overnieuw met een klein signaal beginnen helpt wel degelijk, maar als je dan niet een fase 4 vindt die echt indruk maakt, helpt het juist niet. Dus als je die weg wilt gaan, met fases, dan zou ik je willen aanraden om juist WEL een keer tot fase 4 te gaan. Doe je dat liever niet dan kun je beter een ander systeem gaan hanteren denk ik, want dan werkt dat volgens mij gewoon niet.

Positief belonen vind ik bij onze koudbloed trouwens best effectief, gewoon omdat ze zo gretig en speels is. Ik probeer over te brengen dat het echt niet zo erg is om een keertje je zin niet te kunnen doen en dat het dan ook ECHT moet, en dat ze er dan ook heel veel leuke dingen voor terugkrijgt. Even dit doen wat ik wil ... en daarna gaan we weer je favoriete spelletje doen. Even dat doen, en dan krabbel ik jouw kont even. Ja, OOK doen als je het even niet wilt. Als het echt "nee" is dan is het ook echt "nee" (zowel van haar als van mij) en dan kan het best eens knallen. Ze kan enorm eigengereid doen, heeft een heel sterke wil en laat zich dan niet van haar stuk brengen. Dat was nog niet zo erg, maar ze zit er dan ook niet zo mee om gewoon door je heen te duwen of erger nog, vlakbij je te gaan bokken of trappen (deed ze als veulen al). Dat pik ik dus echt niet, en dan vind ik het ook echt niet erg om haar eens een keer goed op haar nummer te zetten.

Als ik kijk naar hoe mijn Arabier die Belg aanpak, dan vind ik mijn menselijke aanpak nog heel netjes . Bij hem is "nee" dus ook echt "nee" en hij heeft allang in de gaten dat het bij die Belg geen zin heeft om een beetje te dreigen (daar geeft ze namelijk niets om). Dus als hij op z'n strepen wil gaan staan, dan dreigt hij 1 x , vervolgens slaat hij de rest van de fases over en gaat er bij haar vol bovenop en dan wordt er flink getrapt en meerdere keren achtereen gebeten. Dan jaagt hij haar weg en mag ze de eerste tijd helemaal niet meer in de buurt komen. Dat lijkt het nog het beste te doen in de wei om haar goede manieren te leren. Voor de rest maakt hij - kleine kabouter - weinig indruk op haar.

Ik vind wel dat sinds ze bij mijn ruin in de wei staat, ze meer respect heeft. Is ook wel logisch want in de andere weide waar ze met merries stond, was er geen eentje tegen haar gewicht opgewassen. Wat voor mij toch ook wel een teken is dat grenzen stellen en opvoeden vooral bij zo'n log beest wel heel belangrijk is.

Ik kijk dus best wel eens de kunst van mijn Arabier af . We zijn allebei vergeleken bij haar maar kaboutertjes natuurlijk.

Spirithorses schreef op donderdag 2 november 2006, 8:42:

Wat volgens mij ook goed kan is wat zoethout (glyccheria glabra) en witte wilg geven. Zoethout werkt beschermend op het maagslijmvlies (alle slijmvliezen). Contra-indicatie: hoge bloeddruk. Witte wilg werkt pijnstillend. Je kunt ze bij Jacob Hooy als kruid kopen. Of vers aanbieden en kijken wat ze er mee doen.

En ik dacht dat wat extra calcium en magnesium ook niet zo'n slecht idee is.