Esther schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 16:09:


Ik heb een tijd bij een manege gereden. Toen de lessen me niet meer aanspraken (teveel druk op het bit, stevig aansporen etc.) ben ik regelmatig gaan buitenrijden, veelal met anderen samen, maar ook vaak alleen. Er waren daar geen paarden waar ik een speciale band mee had. Mijn ervaring was dat er maar één paard, een oudere merrie was, waar ik samen de rust mee kon opbouwen om zonder andere paarden buitenritten te maken. Toen ik daar eenmaal achter was heb ik alleen nog met die merrie gereden. Die merrie reageerde ook het beste geringe hulpen en wist zelf haar hoofd overeind te houden zonder aan het bit te gaan hangen.
Inmiddels rijd ik bij Pien en daar gaan we, voor zover ik weet, altijd in groepen naar buiten.

Paul

Ik heb ervaring met twee typen zadels die als camarque-zadel worden aangeduid.
Eén type is het Mc Lellan-zadel, het meest bekend onder naam van één van de producenten: Malibaud (www.malibaud.com). Met dit type zadel heb ik vorig jaar een week in de Pyreneeën een trektocht gemaakt. Momenteel gebruik ik af en toe een dergelijk zadel bij Pien in de les. Het zadel voldeed perfect voor de reis. Het geeft een goede communicatie. Voor dergelijke doeleinden een aanrader !
Een ander type zadel dat de echte Gardian-ruiters in de Camarque gebruiken is minder wijd verbreid. Ik voeg een foto bij. Een dergelijk zadel heb ik afgelopen zomer twee dagen gebruikt op een grote boerderij in de Camarque. Zo’n zadel geeft wat minder bewegingsvrijheid aan de ruiter maar ook een goede communicatie met het paard. Mij beviel dat zadel wat minder vanwege de gedwongen stille zit.