fleur schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:22:
> Omdat de meeste mensen hier een eigen stuk land voor hun
> paarden hebben vraag ik me af hoe jullie dat doen met het
> toezicht over het land en de paarden.

>
> Bedankt!!
>
> Fleur
Hoi Fleur
levensverhaal van mijn paardje:
-geboren op een groot stuk land, in de kudde. Geen toezicht. plattegrond: wei..dan een slootje, dan berm.. dan dijk met autoweg op de dijk. langs het land: nog meer landen, akkers... middle of nowhere dus.
-toen in een weitje, met allemaal huizen er om heen. Nou geloof me, al die mensen die zich ermee bemoeide, rotzooi in de wei gooide, jou altijd bezig ziet met je paard... IK vond het niet prettig, maar dat is mijn mening.... Al was het wel handig dat hun soms gedrag aan mij doorkaartte, van nu is ze als een gek aant rennen (logisch , het arme paard stond alleen, en het was etenstijd )
-Toen in een weide, vóór een boerderij. wei...slootje..berm..autoweg. Overdag waren de meeste werken. maar om liggend waren nog 2 huisjes. Dus wel toezicht.
-Nu in een weide, deel van een groot stuk land weer. Aan de ene kant... een ander akkerland, aan de andere kant, achtertuintjes van huizen. Maar ze kunnen niet bij mijn wei. Dit is de enigste wei, die ik vanaf MIJN huis kan zien. Maar jij zeg, einde van mijn straat. bij ons is dat ook, maar ikwoon toevallig in het 1nalaatse huis. Je kunt toch af en toe naar buiten hobbelen, en kijken hoe de zaken staan? Ik zou ze wel daar heen halen.
Volgend jaar krijg ik waarschijnlijk een stuk land erbij, en dat ligt buitendorp. Daar in de buurt ligt nog 1 wei. ook geen toezicht. Wel overdag zo af en toe, want er liggen volkstuintjes omheen....
Het fijnst, is aan je huis, maar ik zou genoegen nemen met verder van je huis, MITS het het beste voor je paard is.
groetjes Marielle