Marsha de Blieck schreef op Fri, 14 May 2004 19:33:23:
> Hoi Esther,
>
> Toen ik Flenna net had heb ik haar ook leren meelopen aan het

> nog even of
> ik misschien ergens nog wat verstopt heb zitten ...
>
> Groetjes Marsha
Hoi Marsha,
Wat grappig dat het dus bij ieder paard weer wat anders gaat. Ik vind Flenna eigenlijk aardig slim

Hier doen ze alles voor een snoeppie, maar ze krijgen niet ALTIJD een snoeppie. Op het moment dat het niet meer nodig is laat ik het achterwege. En heel soms beloon ik ze wel met een snoeppie. Misschien is dat juist wel hun motivatie om toch graag te doen wat ik vraag. Ik denk wel dat veel mensen de fout maken om ALTIJD na gewenst gedrag dat snoeppie te geven, en geloof dat je dan wel de mist in gaat. Je moet het natuurlijk wel spannend houden, en tafelmanieren in acht nemen. Zodra er eentje opdringerig wordt, nou pech, geen snoeppie en opzouten dus. Maar juist door het snoeppie komen ze bijvoorbeeld als je ze roept dol enthousiast naar het hek gerend, soms heb ik er geen, soms wel. Grote verassing dus. Wel krijgen ze altijd een beloning in de vorm van een aai als ze komen. Even lekker kriebelen. Dus er wordt hier wat afgeaaid, en gefretuh :)
Maar meelopen is misschien ook wel weer een ander verhaal hoor, Brella zag vandaag levensgevaarlijke balen kuil met plastic liggen, nou die hadden natuurlijk zo het weiland uit kunnen springen, je weet het maar nooit!! Het enige wat we dan doen is gewoon staan blijven, touwtje in een boogje, laat maar kijken, dan loopt ze op een gegeven moment toch wel mee. Ja dat is het moment natuurlijk om haar te belonen, en dat kan ook heel goed met je stem, want heel toevallig had ze vandaag al haar snoeppie gehad. Maar de aai en de stem, zijn ook een snoeppie voor haar. Net zoiets als de clicker denk ik. Ik denk dat je gewoon niet per defenitie een snoeppie af moet wijzen, net zo min als per definitie zeggen dat een andere methode de beste is. Ik denk dat je ZELF altijd moet uitvinden wat voor JOUW paard, en voor JEZELF het beste werkt.
Ik bedoel maar ik vind een hoop
Parellis dingen best ok, maar ik heb persoonlijkk vreselijk veel moeite met discomfort om comfort te krijgen. Ik vind het zoiets als "laat ik het in godsnaam maar doen, dan krijg ik geen straf", de motivatie is dan naar mijn mening straf ontlopen. Toch denken er een hele hoop mensen weer anders over.
Voor MIJ en mijn paarden werkt dit dus niet, en wel het snoeppie, zo krijg ik weer gedaan wat ik wil bereiken. Het discomfort druist tegen MIJN gevoel van respect in. Hoop dat ik het een beetje duidelijk uit heb gelegd.
Groeten Esther