Cledisa schreef op maandag 18 september 2006, 17:20:


Hallo Monique,

mijn merrie is 4jaar en een jaar licht onder het zadel, het laatste half jaar sukkelde ze maar door, rechtervoorbeen kort neerzetten dus overgestapt naar een natuurlijk hoefbekapper omdat ze al na 2 weken na het tradioneelkappen weer scheuren kreeg. Ze werd wat te dik dus de hele kudde op grasrantsoen en hooi bijgevoerd i.v.m. eiwit en suikers. De dierenarts zie het ligt aan haar spieren dus de training aangepast.
Helaas het sudderde maar door, niet goed en niet slecht. Zo langzamerhand begon haar karakter te veranderen. Ze werd steeds bozer op mij en op laatst begon ze gericht tijdens de training te schoppen. De training bestond uit stappen, veel buigen en strekken en een beetje draven dus echt zwaar was het niet. Teneinde raad zei mijn instructrice haal de paragnoste er maar eens bij, toevallig komt ze veel op de manege bij ons in de buurt. Ikzelf sta toch wel scepsis hiertegenover, maar goed toch maar proberen. Ik schrok me een hoedje toen ze bezig was met mijn pony.
Ernstige nier-lever en schildklierproblemen, ook de hengstigheid was weg.
Nu achteraf vond ik het ook al raar dat ze dit jaar niet hengstig is geweest.
Hoe dan ook ze had teveel eiwit opgeslagen, gek dat de dierenarts dit niet heeft gezien. Hoe dan ook ze staat nu op hooi en krijgt bach-druppels om het lichaam te zuiveren. Na de behandeling van de paragnoste is ze eindelijk weer hengstig en galoppeerd ze weer door haar bak. Heel langzaam komt haar oude karakter weer terug. Afgelopen vrijdag mocht ik weer licht trainen van haar, en als voorheen was het weer heerlijk.
Ik heb veel geleerd ver mijn ponu van de paragnoste, het karakter etc.
Ik denk dat ze dingen kunnen voelen die een dierenarts niet kan zien.
Hoe dan ook ik ben blij dat ze geweest is. Donderdag komt de bekapper en ben benieuwd of ze toch hoefbevangen is geweest.

Als je wil kan ik haar nummer naar je doormailen.

Groet Jessica

Hallo allemaal,

het is een feit, mijn welsh-pony mag nog maar heel beperkt in het gras, wegens eiwitallergie.
Al weken staat ze apart in een bak in de wei zodat ze toch contact houd met de kudde. De bak is natuurlijk leuk voor even maar lekker uitgalloperen is er niet echt bij. We hebben vanmiddag een race-baan voor haar gemaakt(een heel klein beetje gras staat ernog in) Als de kudde nu naar voren loopt zeg maar, dan kan ze meelopen. De racebaan is ongeveer driekwart hectare.
De bedoeling is dat ze voer krijgt aan het einde van de racebaan en water aan het begin, zo moet ze heen en weer lopen.
Om de racebaan wat avontuurlijker en natuurlijker te maken dachten wij zelf om een slootje te graven waar ze doorheen moet lopen, boomstammetjes neer te leggen waar ze eventueel overheen kan springen(niet hoog hoor, het moet veilig blijven).
Wie heeft tips om het nog spannender voor haar te maken.

Groetjes Jessica

Michiel schreef op zondag 1 oktober 2006, 22:29:


Hallo,

leuk al die reacties, maar echt springen bedoelde ik niet. We hebben veel afgezaagde dikke takken van eiken, waar we een obstakel in de baan kunnen maken, of een paar dikke takken achter elkaar leggen, met ruimte ertussen, zodat ze goed moet kijken waar ze haar voeten moet neerzetten.
Dus maar 10cm hoog zo'n beetje.
Vanmiddag geoefend in de bak, takken achter elkaar neergelegd en aan de lange lijn geoefend. Griezelig vond ze het maar ook heel spannend. Later tot 20 cm opgestapeld en toen kreeg ze er echt plezier in om eroverheen te springen. We zullen zeker een grindbak maken en ik denk ook een soort waterbak waar met regen water in blijft staan en anders wordt het een heerlijke diepe brede geul. Obstakels zullen er ook komen zoals beschilderde stukken boomstammen. Al met al wordt het vast leuk en leerzaam voor ons beiden.

Groet Jessica

Marcia schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 18:57:


Hallo,

Ik heb zelf een merrie die van te veel gras hoefbevangen wordt. Voor de duidelijkheid zomer en winter. Nu gaat het al een aantal jaren goed, maar ik heb haar nooit uitgehongerd. De eerste dagen veel kleine plukjes hooi, als de pijn wat minder is veel laten lopen. Dan na een een week kreeg ze meer hooi en plukje ik paardebloemen, straatgras, miedoorntakjes(de jonge daar zitten nog geen stekels aan)., natuurazijn door het water. Dit alles zuivert de organen. Nu staat ze alleen s,morgens in de wei en de rest van de dag in de bak.

Groetjes Jessica

Wil schreef op zondag 5 november 2006, 22:26:


Hallo,

wat raar toch dat veulens altijd met 6 maanden bij de moeder worden weggehaald(soms nog eerder). Mijn merrie heeft ze altijd zelf afgespeend.
Op dit moment loopt ze met drie kinderen in de wei van verschillende leeftijden. Mij is altijd geleerd dat veulens in een groep horen te lopen van verschillende leeftijden. Zo leren ze zich te handhaven in een kudde, wat in de natuur ook gebeurt. Het jongste veulen (6 mnd.) speelt met de anderen, maar krijgt ook dikwijls op zijn donder, en dan is gelukkig moeder ernog.

Groet Jessica