Iets heel eenvoudigs, wat jullie misschien allang kennen
Shiny schrok onder het wandelen altijd enorm van het leidtouwt, wat ik altijd zo los beet heb dat het wel eens op de grond valt en waar hij dan prompt op trapt. BBaff!! Hoofd omhoog en een hoop wit in de ogen.
Dit afleren is niet zo gemakkelijk omdat je natuurlijk je paard bevestigd door als reactie te stoppen je om te draaien en hem aan te kijken.
Ik vond dat dat geschrik maar eens over moest zijn.
Tijdens een wandeling heb ik hem gewoon laten grazen met het touw aan zijn halster. en ben zelf even verderop met mijn rug naar hem toe gaan staan. Het was vlot raak natuurlijk en eigenlijk weer de zelfde reactie, hoofd omhoog en uit alle macht schrikken. Van mij nu echter geen enkele reactie , omdat ik er op stond te wachten.
De tweede keer nog wel hoofd omhoog, maar duidelijk minder dan daarvoor, de derde keer,hoofd niet meer omhoog, de vierde en laatste keer blijven staan, nadenken en stappie terug van het touw af! :)
Hij had het gevonden en in een kwartier helemaal zichzelf aangeleerd, dat het veel rustiger gaat en minder energie kost als je dan eventjes van het touw afgaat. Nu is het zelfs zo dat hij niet meer schrikt als hij bij wijze van spreken met 4 benen op het touw staat en dat onder spanning komt.
Nou ben ik altijd voor hoe simpeler hoe mooier, daarom mijn vraag: wie kent er nog meer dingen die je je paard aan of af kunt leren ... simpelweg door het hemzelf te laten ontdekken?

Piet

Spirithorses schreef op maandag 2 oktober 2006, 12:48:

Ik vind het zo leuk Pien, dat je ondanks, waarschijnlijk alle verfijning en nieuwe technieken, die je geleerd hebt, toch altijd nog de methode van de oude kojbojs trouw blijft. Het aanhouden van een constante druk en geven als je paard geeft. Heb je nou ooit nog eens Bill Dorrance's "Thrue Horsemanship Through Feel" gelezen? Moet je toch dan nog eens doen, al was het maar voor de herkenning :)
Piet

sandratien schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:10:


Lees nog eens mijn simpele verhaaltje. Grote kans dat er bij jou net zoiets aan de hand is.
Shiny schrikt van het touwtje onder zijn voet omdat ik me omdraai en hem ineens aankijk, met een gezichtsuitdrukking van ohooow !!
Ik heb dus al aangegeven dat er iets komt om van te schrikken, hij voelt de spanning van het touw en hoppa, schrikt zich dus inderdaad wezenloos.
De kans is groot dat jij denkt, oei, auto, als ie maar niet.....
Misschien doe je dat met bit veel minder , of niet, omdat je "weet" dat hij doorloopt en er niks aan de hand is.
In het eerste geval heb je allang geseind dat er iets staat te gebeuren en of ie dus maar raar wil gaan doen?
Mogeljke oplossing is om een halster en een bit aan te doen, met een extra teugel..
Als het gaat met je teugeltje op het halster, de eerste keren net voordat het niet gaat, neem je ongemerkt de teugel aan het bit.
Pardon,het is een merrie, dus een zij :)
Piet

Piet schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:41:


Jullie typen veel sneller dan ik :)

klaas.feuth schreef op maandag 2 oktober 2006, 15:12:


Als je de werkelijke opleiding van een veearts kent op het gebied van voeten is dat helemaal niet vreemd.
Piet

Na Houston, blijkbaar ook de politie van Niagara zonder ijzers.:)

"The Niagara Regional Police Service Mounted Unit believes in keeping our
horses barefoot and we rely on Old Macs Horse Boots for the work we do.
Old Macs reduce the concussion associated with the miles ridden on hard
asphalt by allowing the hoof to function as nature intended.

When people ask why we use the boots instead of traditional steel shoes,
we always ask them "Would you rather walk around in a good pair of
running shoes or a pair of steel sandals?" No one disputes that!

Old Macs offer comfort on rough surfaces and ensure a non-slip grip, even
at the canter, on asphalt and concrete surfaces. Also, our farrier costs are a
fraction of the cost of traditional shoeing."

Constable Ron Dersken
Niagara Regional Police Service
Mounted Unit

Moniek schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 1:54:


Ik heb geen verstand genoeg van zulke reizen om erover te kunnen oordelen of het wel of niet gaat. De voorbereinding is ook hier in ieder geval weer niet ideaal. Het lijkt me dat ze de tijd aan zichzelf hebben, dus, als ze slim zijn nemen ze veel rust. Kruiskruid is niet zo'n probleem, omdat als er voldoende gras is, dit niet gegeten wordt.
Oplossing voor het veulen zou een omheind platformpje kunnen zijn achter de wagen, met 2 wieltjes van achter, zodat het veulen mee kan rijden, of een heel licht aanhangwagentje?

Piet

Fred schreef op woensdag 4 oktober 2006, 1:11:


Het gebrek aan reacties moet je toch duidelijk maken dat niemand zich meer laat provoceren , beste Fred.
Je probeert het een keer te veel.
De komedie over de hoef van Ramey was denk ik voor velen voldoende.
Degenen die willen lezen wat er ooit werkelijk over gezegd is wil ik adviseren even de zoekmachine te gebruiken.

En Fred, als jij vindt dat je narigheid moet oplossen met iets wat diezelfde narigheid veroorzaakt heeft, dan doe je dat toch?
Gewoon ijzers onder slaan joh, met flink veel lippen Gewoon Evidence Based en pure Natural Hoofcare!

Havank schreef op woensdag 4 oktober 2006, 10:17:


De verleiding om positief te zijn is groot Hans.
Per slot van rekening heb ik alleen al een zeer goede ervaring met mijn eigen paard, ook een fase 4 geval en heb ik anderen gezien en gevolgd die weer goed zijn gaan lopen.
Maar de vraag is, wat is er precies in die voeten aan de hand dat het zo'n hoefkatrolontsteking heeft kunnen ontwikkelen. Welk trauma heeft dit veroorzaakt en is het straalbeen werkelijk zo aangetast? Heb je foto's gezien?
Je zou verwachten dat door de beweging van zo'n type paard de doorbloeding in de voeten enorm moet zijn en dat het heel wat anders is dan bv een springer die klap op klap te verwerken krijgt op en in zijn
beijzerde voeten.
Misschien is er dus iets anders aan de hand.
Heeft ze wel altijd normaal gelopen, is ze altijd bekapt zoals alle andere dravers bekapt worden, is er geen sprake van blokkades ergens in de spieren?
KC La Pierre heeft inzichten ontwikkeld en daarover geschreven in zijn boek " The choosen road", die nog een stapje verder gaan dan het bekappen van redelijk gezonde hoeven met als voornaamste doel het verbeteren van het mechanisme en daarmee de doorbloeding en het afsterven van zenuwen teneinde het lichaam de kans te geven zich te genezen en toekomstige afwijkingen te voorkomen.
Niet al zijn kennis helaas, want hij houdt nog stof genoeg over om daar een 5 daagse cursus over te geven (die ik graag zou volgen Esther, als je meeleest, maar jammer genoeg heb ik geen meerdere positieve reacties gezien)
Maar het boek is zeer zeker interessant genoeg om aan te schaffen.
Natuurlijk zal goed bekappen de toestand van de voet verbeteren, maar of het in geval van een racende draver afdoende zal zijn, is alleen op termijn vast te stellen, als er werkelijk sprake is van een zwaar aangetast straalbeen met als oorzaak een slechte doorbloeding.
Ik wens je er heel veel succes mee en hoop dat je ons op de hoogte blijft houden.

Piet

van lennep schreef op woensdag 4 oktober 2006, 13:18:


Hoe kan een gevoelig mens als jij zoveel moeite hebben om dingen te voelen?
Ik heb 2 dagen lang mijn best gedaan je, in de omgang met paarden, gevoel te laten zien.... Mislukt?

Piet

Isabel van der Made schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:58:


Ik reageer, ik heb gereageerd, ik zal reageren, da's nog drie reacties Bel, hoeveel moeten we er hebben ? :)

Nick Altena schreef op woensdag 4 oktober 2006, 17:11:


Hoe zou je nou iets kunnen ontsmetten zonder hele kleine beessies te killen Geertje? Jaag je ze weg? Hup kssssst :)

Nick Altena schreef op donderdag 5 oktober 2006, 11:28:


Ook namens mij van harte!
Welnee Nick, je hebt geen meningsverschillen, hij spreekt alleen geen Hollands joh!