Peet schreef op woensdag 11 oktober 2006, 19:13:


Ik gebruikte meestal een lengte van een meter of 4.
Ik denk dat je een veulen prima mee kan nemen op korte rustige ritjes, goed aangepast op het kunnen en willen van het veulen.
Beweging is immers heel erg goed en verschillende ondergronden ook.

Groetjes Karin

Ook nog maar even in het openbaar een felicitatie van mijn kant! Ik heb afgelopen zondag het paard mogen bewonderen en Simon mag zich zeer gelukkig prijzen
Al hoop ik wel voor je dat ze snel haar pootjes op het bokje wil leggen, anders wordt je moe hihi.

Groetjes Karin

Een langer touw is ervoor om in situaties dat het nodig is meer ruimte te kunnen geven. Bijvoorbeeld wanneer het veulen vanuit draf plots stilstaat en het rijpaard even een meter of wat nodig heeft hierop te reageren. Je neemt het touw dus kort, in lussen zodat het veulen netjes naast je kan lopen en in geval van nood hoef je niet direct helemaal los te laten, maar heb je nog wat reservelijn.

Het handigste vind ik zelf het reservestuk in lussen in je linkerhand samen met de teugels te houden. Je rechterhand heeft het touw dan zo vast dat het veulen goed meeloopt en kan inspelen op wat het veulen doet.

Als ze met touw om je heen gaat lopen wordt het inderdaad een wat klungelig geheel

Groetjes Karin

Stoerterij Roetgen houd al jaren hun hengsten in kuddeverband. Inclusief de dure dekhengsten, die staan gewoon buiten het dekseizoen in de herengroep.
Ik mag aannemen dat wanneer dit kwetsuren en gevechten op zou leveren ze dit niet zouden doen. Er staan hengsten tussen die een bedrag waard zijn waar ik een hele poos van zou kunnen stilleven Niet dat dat enkel en alleen de motivatie zal zijn, in die zin, ik zeg niet dat die mensen alleen in euro's denken, maar het geeft toch wel iets aan.
En voordat er gedacht word, dat zijn weer ijsco's. Waar ik stage gelopen heb stonden de hengsten op stal met dagelijks een half uurtje in de paddock. Die paarden waren dus wél enkel en alleen te bedwingen met bitten, zwepen en andere ellende. Terwijl het stuk voor stuk lieve dieren waren, maar gefrustreerd. Ik heb af en toe doodangsten uitgestaan. Om HC zijn woorden maar te begruiken, dat was gewoon een potentieel gevaarlijke situatie

Groetjes Karin

Jep, bij mijn papegaai. Die kan zoooo jeuk aan haar koppie hebben. Alleen bij haar is het altijd moeilijk inschatten of het overspronggedrag of bedelen om gekroeld te worden is. Haar angst en conflictgedrag ligt soms bijzonder subtiel naast dapper en zeker gedrag.
Ondertussen heb ik haar na een paar weken angstgedrag wel zover dat we samen met een bepaald kinderspeeltje kunnen spelen. Met de clicker

Bij de paarden weet ik niet zo snel een voorbeeld te verzinnen. Wat dat betreft zijn IJslanders toch vaak wel lekkere binnenvetters en houden dit soort conflicten erg verscholen. Dan is het naar mijn mening erg belangrijk om toch de subtiele tekenen van stress of onbegrip op te vangen en hier goed mee om te gaan.

Groetjes Karin

Piet schreef op maandag 23 oktober 2006, 9:19:

Los van of ik het eens ben met spoor/zweep gebruik vind ik bovenstaande opmerking van Piet echt héél vreemd.
Frustratie, ongeduld, slaan of pijn oke vinden en dat soort dingen zit in je of niet. Of je daar nou een mogelijk gebruiksmiddel voor in je handen hebt of niet.
Als iemand iets met zijn paard gaat doen en het lukt niet, kun je toch ook zonder zweep, spoor of bit gefrustreerd en boos raken en je paard gaan slaan, ertegen schreeuwen, schoppen, een tak van de bomen rukken en gebruiken enz enz.
Het bij je hebben van een zweepje/aanwijsstok maakt die drempel niet lager. Je instelling, gedachtengang en acceptatie van wat wel en niet kan is de drempel.
Ik begrijp wel wat Trea bedoelt. Een zweep/stok kan een verlenging zijn. Zo kun je een bepaalde positie met je lijf innemen en toch ook op andere punten op het lijf aanwijzingen geven. En zoals ik bijvoorbeeld bij een demo van Wim Vonck heb gezien, kun je ook belonen met je stok, juist als het paard net dat metertje verder weg staat.
Is niet de enige weg of de enige manier, maar ik zie de positieve mogelijkheden er wel van in en vind het echt onzin dat zo'n hulpmiddel een drempelverlaging tot agressie zou zijn.

Groetjes Karin

Jup, want je paardjes komen ijsland niet in. Het importverbod heerst nog steeds.

Bovendien, ik weet alleen écht niet meer waar ik dat vandaan heb en hoe betrouwbaar het is, heb ik wel eens gehoord/gelezen dat op ijsland zomerecxeem ook voorkomt. Ik geloof dat ik in dezelfde bron heb gelezen dat de cullicoides daar ook voor zijn gaan komen door de klimaatsveranderen. Maar nogmaals, geen idee waar ik dat vandaan had en hoe betrouwbaar het is.

Groetjes Karin