kathy veenman schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 12:16:


Hoi Kathy,

Ik ben zelf ook in omgeving Alkmaar aan het kijken naar iemand die me verder kan helpen.
Misschien is "stal de belofte" in Schagen iets? www.staldebelofte.nl

Groet, Els

marianne laenen schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 17:37:


Zou haar dan ook vannacht in de gaten houden, vooral als ze nog steeds niet gemest heeft. De spuiten doen volgens mij niets meer dan de krampen weghalen en werken pijnstillend. Dat houd niet in dat ze dan meteen weer goed is.
Ben zelf een paard na een daglang zorgen en een halve nacht waken aan koliek kwijtgeraakt en da's geen pretje!

Els.

Christel Provaas schreef op maandag 16 oktober 2006, 15:35:


Werkt aanstekelijk!

Spirithorses schreef op maandag 16 oktober 2006, 18:28:


Wij hebben een hond gehad die ontzettend veel mest at. Zo erg, dat hij zelf meer paardenmest poepte, dan hondensh*t. We hebben hem toen in de gaten gehouden, zodat hij niet díe hoeveelheden meer at. Hij is er nooit ziek van geworden en ik kan me niet herinneren dat we hem anders behandelden als de paarden net ontwormd waren. Nou is dat wel al een hele tijd terug, hond is denk wel al 10 jaar dood, dus wormenkuren waren waarschijnlijk van een andere samenstelling dan nu.

Lijkt mij niet onverstandig om een (poepetende) hond één á twee dagen weg te houden bij de paarden na het ontwormen en tot de mest is weggehaald.

Groetjes, Els.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 oktober 2006, 23:30:


Persoonlijk vind ik dat, zodra je de zorg voor een (huis)dier op je neemt, je dit moet doen tot de dood er een eind aan maakt. Ik heb van rond mijn veertiende "eigen" huisdieren en paarden gehad en er is er nooit één levend bij me weg gegaan. En het maakt voor mij niet uit of het een zelf uitgekozen dier is of een dier dat je in de schoot wordt geworpen, omdat een ander het gedumpt heeft.
Natuurlijk zou het kunnen gebeuren dat ik eerder de geest geef dan één of meerdere van mijn dieren. In dat geval kan ik alleen maar hopen dat er mensen in mijn omgeving zijn die de zorg overnemen. Je kunt en mag dat volgens mij nooit afdwingen. Wij noemen dat hier "over de dood heen regeren", hebben het al meer malen meegemaakt en het maakt niemand gelukkig.

Els.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 19 oktober 2006, 11:39:


En dus zorgen dat er voor nabestaanden héél veel ruimte is. Heel vaak voelen mensen zich emotioneel verplicht de zorg voor de dieren van een ander op zich te nemen. Dus zal jíj er voor moeten zorgen, dat ze ook weten hoe ze eventueel afstand (een goed thuis zoeken) van jóuw dieren kunnen doen.

Els.

Michiel schreef op vrijdag 20 oktober 2006, 8:58:


Natuurlijk is ook: Vanzelfsprekend; eenvoudig, ongekunsteld, naïef; natuurlijke verbintenis tot vervulling waarvan men wel moreel verplicht is maar niet wettelijk.
Natuurlijkheid: eenvoud, ongekunsteldheid, ongedwongenheid.
Niks mis met natuurlijk?

Els.

Coralie van W schreef op zondag 22 oktober 2006, 12:31:


Ben in de boeken gedoken en het lijkt inderdaad het meest op een keverlarve of engerling.
Voor een mestkever is het wel vreemd dat de larve bovengronds is. Normaal graaft de kever een bolletje mest in, legt er een eitje in en de larve groeit helemaal ondergronds uit tot een kever.
Maar het zou natuurlijk ook een larve van een andere keversoort kunnen zijn.

Els.

Els Kleverlaan schreef op zondag 22 oktober 2006, 12:55:


Nog even een aanvulling. De roodpootveldmestkever (aphodius rufipes) en de roodschildveldmestkever (aphodius fimetarius) leggen hun eitjes bovengronds in de mest, waarna de larven zelf de grond inkruipen om te verpoppen. De eerste heeft zelfs een voorkeur voor paardenmest.
Als je op de latijnse naam op afbeeldingen googeled, kun je zien hoe de kevers eruit zien. Misschien ben je ze wel eens tegengekomen op je land? Kan je er volgens mij wel vanuit gaan dat het keverlarven zijn en ze dus niet uit het paard komen.

Els.