trea hoex schreef :


Ja maar, Trea, als je hem toch niet gebruikt; waarom hangt ie er dan?
Groet, Pien

Wil schreef op :

Heeft Bombita ook, wat warriger haar bovenop de littekenplekken op haar kont. Het is ook langer haar en de huid eronder is iets verdikt, maar geen haar op míjn hoofd die eraan denkt dat dat wel eens Cushing zou kunnen zijn, gewoon andere haarstructuur ven het schuren (of in Bommetjes geval van het slaan van haar kale staart op haar billen).

Pien

eddy DRUPPEL schreef :


Yep ! Ik ook, en alle paarden snappen het want je hulpen zijn zo basaal.


Yes!


Alweer een grote Yes! Dit vind ik wel een supervoorbeeld !



Aggut, Eddy, wat zijn we het weer ééns....!!!!

Tot morgen Pien

trea hoex schreef :

Waarom neem je het dan mee? Vorige week nog iemand tegengekomen die zich verontschuldigde dat ze een zweepje bij zich had.
Was om honden weg te jagen, zei ze

Yeah right....Sorry Trea, wil niet lullig zijn....
Ik heb hier ook paarden bij die lang met sporen gereden werden en nu dof en gevoelloos voor de benen zijn. Kan ík wel sporen aandoen of een zweep erbij pakken en ik weet zeker dat ik ze dan aan het functioneren krijg, maar da's nét wat ik niet wil.
De uitdaging voor een 'goede' trainer is die andere weg te zoeken, dáár waar jij en het paard elkaar in positiviteit tegenkomen....

Pien

Spirithorses schreef :

En wat die andere weg dan is ? ....
Dingen verzinnen waarvan je merkt dat het paard opbloeit en plezier krijgt. Zoals in het geval van Mazir die nooit in de bak komt want dan zien we die doodse blik weer in zoijn ogen. Bij hem alleen buitenritten dus.
Laat em zichzelf maar ontdekken.
Kost alleen wat meer tijd en geduld ja.

Pien

trea hoex schreef :>

Nee schat, ik stang je niet.
Ik ben er alleen zelf nog niet over uit wat ik vind van een zweep als aanwijsstok, volgens mij kom je zo heel makkelijk in de gelegenheid om de grens tussen tikje en aanwijzen te laten vervagen.
Want wat is aanwijzen, wat is tikje en wat is 'ongehoorzaamheid?'.

Pien

Mormelup schreef:

Zo komt het wel over ja, maar de clou is het werken dusdanig interessant te maken dat je paard het leuker vindt om voor je, met je, aan de slag te gaan.

Voor sommige paarden betekent dat geen eindeloze saaie rondjes in de bak, ook tijdens buitenritten kun je trainen. Ik vind dat er in de aanleerfase wel lichte druk mag zijn, dat kán ook bijna niet anders, maar met de juiste beloning erbij, niet te lang, afgestemd op het paard, moet er veel mogelijk zijn. Of die beloning bestaat uit voer of uit het laten wegvallen van druk bestaat moet ieder voor zich weten.
Ik zeg véél, want niet ieder paard is voor elke vorm van werken geschikt. Kom ik met hoogstaande oefeningen aan (niet dat ik die doe, maar bij wijze van) bij mijn Fjord dan lacht ze eens vriendelijk naar me, en daar blijft het bij. Sommige paarden ook hebben niet alles in huis, so what, die hebben weer andere dingen. Zet een kind of een beginner op Izzy en je hebt er geen omkijken naar.

Verder hebben mensen vaak te weinig geduld, een paard moet binnen een vooraf gestelde tijd zijn oefeningen kennen , soepel zijn, wedstrijdklaar etc. Ik hou niet van die programmaatjes.

Elk nieuw paard dat hier binnenstapt krijgt een heel jaar de tijd en na dat jaar pas maken we de balans op.

Groet, Pien

Ineke Rentier schreef op dinsdag 31 oktober 2006, 8:43:


In plaats van dat bit er weer in zou ik persoonlijk een grotere stap terugdoen en binnen een veilige en omheinde ruimte zonder bit gaan oefenen aan jullie communicatie.
De reden dat het bij mij wel goed gaat is dat ik waarschijnlijk zéér volhardend ben en niet snel opgeef, ik ben altijd op zoek naar redenen waarom iets niet lukt en kijk wat er dan wel lukt (zoiets kan ook nadelen hebben hoor, want ik denk ook 's nachts gewoon door als ik eigenlijk moet slapen, haha).
Verder rijd ik nieuwe paarden altijd eerst een paar keer binnen (nouja, buitenpiste is bij mij binnen) en dan buiten in de veilige beslotenheid van de groep.

Daarnaast geloof ik niet dat een paard met bit ineens wél beter bestuurbaar is.
Ik heb hier een vreselijk voorwaartse Fjord (met dikke nek) waar de mensen de bitloze handen aan vol hebben.
Maar met bit is ze echt niet minder voorwaarts. Echt ook niet beter controleerbaar, ze heeft gewoon haar botte momenten!
Als ze er vantussen gaat zonder bit doet ze dat net zo goed mét bit, kwestie van temperament en opvoeding.
Een paard wil met je communiceren of niet, daar helpt geen stuk ijzer aan.

Als ik je echter kan helpen met tips zal ik dat graag doen !
Groetjes, Pien

Met Mazir naar zee: zie http://www.spirithorses.be/hetverhaalvanmazir.html

Ineke Rentier schreef :

Welja, kwestie van Tijd en Geduld.
Ik rijd ook echt niet ieder nieuw paard al na 3 weken buiten, dus wat dat betreft heb je de juiste instelling, zo kom je er wel....

En ja, Egon, ik onderschat de veiligheid van de groep niet, sterker nog : Ik maak er gebruik van bij het 'de eerste keren bitloos buitenrijden' en neem dan altijd goede begeleidingspaarden mee, die rustig kunnen inwerken op het nieuwe paard. Ik haal het echt niet in mijn hoofd om zomaar alleen en onervaren in bitloos buiten te gaan rijden, daar is toch wat meer voor nodig.

Per paard een heel jaar, da's wat voor mij telt.
Pas daarna maak ik de balans op!
Greetz, Pien

Je zou verwachten dat ruinen dit niet meer hebben en veel mensen denken ten onrechte dat hun ruin een klophengst is omdat ze het niet gewend zijn dat een ruin wel degelijk wat hengstengedrag en dus dekgedrag kan overhouden. Schijnt ook te maken te hebben met hormoonproduktie in de bij(?)nieren. Hij is echt niet gelijk een klophengst...

Onze Winner 'the boss' is hartstikke ruin maar heeft zeker nog dekgedrag.
Vandaag viel me weer op hoe hij zich profileert naar een nieuw (vreemd) paard.
We hebben vandaag onze nieuwe merrie, Oakley, opgehaald en Winner was helemaal "The Man",(en dan zien hoe zo'n merrie daarop reageert....), ik heb er foto's van, die zet ik een dezer dagen wel effe in een albumpje.
Geweldig om dat gepiep en getruttel en gevlij te zien, de paarden hebben de grootste lol (behalve BD want die zag haar plaatsje al ingenomen worden.)

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef :

Een paard dat respect heeft voor de zweep heeft daar op een onvrijwillige manier kennis mee gemaakt.
Kan niet anders....
Pien

zoutdropje schreef :

Ik heb hier 2 stagiaires die elk op een andere locatie van het AOC hun paardenopleiding doen. Ik denk dat er veel verschil onderling in kwaliteit is ja; van de ene hoor ik positieve berichten en de ander heeft het er regelmatig over dat er met haar niet meegedacht wordt en alles in die tradi hoek gestopt wordt.

AOC is wel zeer traditioneel ja.... maar heeft ook zijn goede kanten. Ik denk dat je dat zelf moet creeren als stagiaire, dat doen ze hier ook zo.
Wil je leren over een 'andere' manier van paardenhouden dan zul je daar zelf veel moeite moeten insteken, maar ik merk wel dat ze er dan heus voor open staan. Maar goed, je moet natuurlijk ook een bedrijf hebben dat achter je staat, want samen hebben we de meest creatieve ideeën !

Pien

Sky schreef :

Ha Chantal , dat is het hem nu juist, waar ligt de grens tussen aanwijzen en dat tikje?
Wat te doen wanneer het paard terugdeinst of niet voorwaarts wil bij die plas water , blijven ze dan aanwijzen of komt er die "opvoedkundige tik"?

Greetz, Pien

Esther schreef :Ik denk dat door de storm het erg

Wat voor storm? Heeft het zo gestormd bij jullie?
Pien

Esther schreef op donderdag 2 november 2006, 0:23:


Heb het maar half meegekregen, zo in de ban van mijn nieuwe merrie.
http://spirithorses.forumup.nl/viewtopic.php?t=155&mforum=spirithorses

Gisteren nog met de trailer gereden, we kwamen van zee, 't waaide wel hard maar ik had geen idee dat het elders zo erg was.
Wat we aan zee zijn gaan doen? Kijk hier maar :
Eddy en Mazir aan zee : http://www.spirithorses.be/hetverhaalvanmazir.html
(helemaal onderaan).

Greetz, Pien
(nu maar hopen dat ik van Eddy niet op m'n lazer krijg)