Spirithorses schreef op zondag 29 oktober 2006, 17:24:


Ik neem mijn zweepje ook mee op een rit, met alle intentie om hem NIET te gebruiken.
Wil niet zeggen dat ik sporen omdoe. Ik vind mezelf niet goed genoeg kunnen rijden om die te verdienen (even buiten kijf latend of ik ze aan zou willen), maar sommige mensen hebben een reden om dat wel te doen. Zoals Monique dus. En Pat .. uiteraard

eddy DRUPPEL schreef op zondag 29 oktober 2006, 18:53:


Duizend praktijkvoorbeelden te noemen. Ik zei al dat ik niet geloof in dwangloos paardrijden, dus ik wil wel eens dat mijn paard zijn schouder binnenzet, of zijwaards gaat. Aangezien ik geen sporen draag en mijn paard soms best wel andere ideeën heeft over deze dingen, zou ik meerdere dingen kunnen doen..
Ik zou harder kunnen drukken met mijn benen, of ritmisch kunnen drukken, ik zou mijn paard vanuit de voorhand zijwaards kunnen "trekken" maar in plaats daarvan.................

....gebruik ik mijn zweepje als signaalversterking (met nog steeds de beste intentie hoor, en zonder agressie.. want dáár heb ik mijn zweepje uiteraard niet voor, zoals goede paardenmensen hun sporen ook alleen maar voor duidelijkheid of versterking van signaal gebruiken) om bijvoorbeeld de achterhand te stimuleren iets meer te wijken, of het achterbeen iets meer te laten onderstappen, of om het hoofd te sturen als mijn benen en lichaam niet duidelijk genoeg zijn.(want uiteraard houd ik er niet van om aan mijn sidepull te trekken met mijn handen, hoe zacht hij ook is)...

Mijn ideaal is natuurlijk om zonder halsring (en andere optoming) een compleet verzameld paard te rijden en alle gymnasticerende oefeningen te kunnen uitvoeren met een vederlichte kuithulp.. nee, liever nog op stem. Maar zoals ik al zei: ik zie mezelf niet als een geweldig ruiter. Ik ben in staat om mijn paard te berijden zonder haar te storen. Ik zit niet scheef geef geen overbodige hulpen, kan mijn handen stil houden en dat vind ik al heel wat.

Zoiets??

Jaa en als ik echt kwaad ben, dan sla ik er natuurlijk flink op los he!
Nee hoor.. grapje

Trea

Spirithorses schreef op zondag 29 oktober 2006, 19:38:


Ik heb het even toegelicht in reactie op een ander bericht. Nee niet om honden weg te jagen.. wazig excuus trouwens.. ook niet om mijn paarden sneller te laten lopen.. enkel als aanwijsstokje (vooral ook handig als je onderweg ernaast gaat.. we spelen namelijk ook graag onderweg) en als signaalversterking bij gymnasticerende oefeningen..

In positiviteit tegenkomen... juist daarvoor! Ik heb geen zin in koudbloeddiscussies als: ik wil hier re-hechtsaf.. waarbij ik aan jouw prachtige sidepull moet sleuren omdat ik re-hechtdoor wil. Dat vind ik niet positief Pien. Ik gebruik mijn zweepje om te laten zien dat ik een hele lange aanwijsvinger heb, en die vinger wijst rechtdoo-hoor

Maar ala, ik denk dat je dit best wel weet... maar mij nu lekker zit te stangen

Spirithorses schreef op zondag 29 oktober 2006, 20:09:


O, ik denk dat dat iets is wat in je karakter moet zitten. Ik straf nooit. Misschien is het gebruik van een stokje/zweepje voor mij iets heel anders dan voor een ander, omdat ik het intensief gebruik bij Parelli (en ik parelli eigenlijk altijd, ook als ik rijd). Het stokje/zweepje is een onderdeel van onze relatie en communicatie, van mijn manier van paarden trainen en gebruik het enkel en alleen als verlengde van mijn arm. Ik sla ook niet mijn handen, dus ook niet met mijn zweepje.. zelfs niet als ik nijdig ben, ongesteld, whatever..

Mijn tikjes zijn zuiver aanwijzingen, reminders.. "hee, denk je ook aan je schouder, schat.. die moet ook mee in de buiging.. anders belast je je verkeerde been en krijg je hoefkatrolontsteking".. zoiets

Maar ik denk dat het per persoon anders is hoor... net als de sporen.

Trea