Christel Provaas schreef op maandag 30 oktober 2006, 7:34:


Doe me nu, echt serieus, heel graag een lol... en controleer ff of 1 van mijn eerste posts bij Nevzorov, gericht aan de "leiding" daar, een vraag is wat ik in godsherennaam met die zweep moet doen.
Ik heb er geen antwoord op gekregen overigens, de critische relatie bekoelde zienderogen, en volgens mij staat die vraag er nog altijd. Ik word liever geen Parelli- en Nevzorov-adept genoemd net zomin als klikkeraar. Ik werd destijd op het forum van N. uitgenodigd via Russische vrinden, dat ligt toch echt iets anders.

Er werd daar echt wel zweep bedoeld en niet aanwijstok. Die dingen hebben nmm is totaal andere functies.

Groeten, Egon
Als ik nu geen boerderij had, geen paarden... zou ik gelukkig zijn bij
de koniks

jose schreef op maandag 30 oktober 2006, 9:23:


Daar twijfel ik niet aan, gezien de wassende getijdewerking van mainstreamers hier


Jij liever dan ik. Je weet het te vinden want wijst de weg.

Voor de meelezers HIER:
Typerend voor de sporenverdedigers is dat sporen ter verfijning dienen (citaat v. Bokt http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?p=16483800&sid=c0aa425ba151f5fd86c894a04f1db721#p16483800): "Liever een klein prikje extra om reactie te krijgen op mijn been dan een genadeloze schop waar een paard uiteindelijk alleen maar murw van wordt en later dus helemaal niet meer op reageert."
De technische onlogica hierin is dat er aangenomen wordt dat een paard steeds slechter een "genadeloze schop" verstaat, doch wel blijft luisteren naar een genadeloze prik... dit is lood om oud ijzer. Geef het even tijd en hetzelfde paard zal ook steeds slechter reageren op die prik, maar ondergaat die wel wat natuurlijk vroeg of laat tot (heftig) verzet gaat leiden.
Het zit 'em niet in de vorm van "hulp" (=stimulus) die gegeven wordt maar in de al dan niet juiste sequentie waarin die gegeven wordt, precies zoals met klikkeren. Wanneer de timing foutief is zal respons divergeren. Bij juiste timing en belering zijn sporen overbodig want wordt de stimulus, élke stimulus, verstaan, en daarom vind ik dat iemand als ons nationale Anky volslagen voor joker zit op die paarden, net alsdat meneer Parelli zichzelf belachelijk maakt.

Wie deze uitleg op Bokt wil plakken heeft mijn zegen... ik voel die zendingsdrang niet.

Groeten, Egon
Als ik nu geen boerderij had, geen paarden... zou ik gelukkig zijn bij
de koniks

jose schreef op maandag 30 oktober 2006, 11:01:


Zonder dat ik iets wil zeggen over "nivo", wel wat over tante Anky. Ik denk al een jaar of 2 terug heb ik met o.a. Nick zitten brainstormen met als onderwerp of Anky in het geniep toch wél de moderne leertheoriën gebruikt, want itt haar carriere met Rembrandt enzo vonden we de opleiding en resultaten van de nieuwe paarden ineens zo wonderlijk snel gaan... dat kan alleen maar met die verfoeide leertheorien waar ik jullie zo mee vermoei. Ondertussen zijn onze vermoedens allang bevestigd; zie o.a.
Nu zou je kunnen denken dat iemand met zoveel mogelijkheden en talent dat, al is het maar deels, zou aanwenden om door te geven aan de basissport, ze zou zo enorm veel meer impact kunnen hebben, zo veel meer kunnen betekenen voor het paardenwelzijn, dan een stel nobodies op PN, maar nee... al wat er wordt uitgelegd en verdedigd is rollkür! Al wat er verkocht wordt zijn mallotige kleding etc.
Als ze nou eens eerlijk zou zijn, en zeggen dat het FEI-gedoe, de dressuurmores, nonsens is (of zo je wil een cultuurrelict, een levend museum), dat ze dat al minstens enige jaren in de topsport ook weten, dat achter de schermen alles anders is... zou ik jullie dan hier nog hoeven te treiteren met behaviourisme en cognitieve technieken? Die sporen van Anky zijn er omdat de subcultuur dat eist en "normaal" vindt, niet omdat ze noodzaak zijn.
't Spijt me, ik had het liever anders gezien, maar dit is een aanklacht; er is geen "Ich hab'es nicht gewußt". Ik VIND ons nationaal penny-wereldkampioene een grote blonde tuthola. Geen goed woord voor.

Groeten, Egon
Wie zeg "ik ben Napoleon" zit zo in een kliniek;
"De heer is altijd bij me" wordt niet beschouwd als ziek
- NUHR

van lennep schreef op maandag 30 oktober 2006, 14:28:


Ja, is redelijk normaal.
Het gaat om een looizuur dat in theorie relatief zwak giftig is, maar dat zit vooral in onrijpe (groene) eikels. Hetzelfde geldt voor schors en blad.
Alleen grote hoeveelheden zijn toxisch. Dan zijn de verschijnselen: zwakke pols en ademhaling, bleke slijmvliezen en vooral zeer donkere urine. Vergiftiging komt dus wel voor....


Mwa, zoals alles wat onder "vergift" valt staat of valt het met de hoeveelheid. Paarden zijn subiet geen voedselspecialisten maar juist scharrelaars die van alles en nog wat een hapje nemen naast het geprefereerde bulkvoer van grassen. Problemen ontstaan altijd doordat we ze in een hokkie houden, of dat hokkie nu een stalletje van 3x3 is of een wei - die wei is uiteraard oneinder veel beter dan dat stalletje maar blijft ook een "hokkie". En in dat hokkie is er een (veel) groter dan natuurlijke beperking in keuze; ja, als in die beperkte keuze een veel te groot percentage eikels zit heb je 1 probleem.

Daarom kan ik deels ook wel meevoelen met bijv. Jose die altijd van de daken schreeuwt dat alleen weidegras+liksteen niet genoeg is... alleen zie ik daar de 100en soorten en maten brokkies en supplementen niet als de oplossing voor. Ik denk dat als je het héél goed wilt doen, je het beste uit bent door (dus seizoensgebonden) voor je paard "wildsupplementen" te oogsten; dat kan best een handje eikels zijn, of (in de winter) lekker veel riet (veel beter dan stro), wilgetakken, brandnetels, etc., etc.
Aardig neveneffect ervan is dat je een beetje verstand van plantjes moet zien op te doen

Groeten, Egon
Als ik nu geen boerderij had, geen paarden... zou ik gelukkig zijn bij
de koniks