e m kraak schreef op maandag 30 oktober 2006, 12:20:
> jose schreef op maandag 30 oktober 2006, 11:01:
>
>> Nu rij ik niet met sporen hoor, dus ik kan daar ook niks
Ten eerste: Waarom is dit modern? The Mc Lean way is imo niks meer of minder dan simpele logica. Consequent paardentrainen met ouderwets boerenverstand. Met alle respect. Ook is Mc Lean zelf niet zo neiuw meer, volgens mij, hou oud is hij inmiddels? Hoe lang is hij al bezig?
Ten tweede: overigens is van Sjef Jansen alom bekend dat deze open staat voor nieuwe leermethoden, psychologie daarachter etc. Dit ook omdat zijn sportachtergrond niet in de paarden ligt. Dit is geen geheim volgens mij en niks nieuws ook.
Dus in het geniep doet ze het echt niet.
> een levend museum), dat ze dat al minstens enige jaren in de
> topsport ook weten, dat achter de schermen alles anders is...
> zou ik jullie dan hier nog hoeven te treiteren met
> behaviourisme en cognitieve technieken?
Misschien zegt ze dit niet omdat ze het ook niet vindt? Misschien weten heel veel mensen wel hoe het achter de schermen wel zit? Misschien worden hier altijd wel de verkeerde aannames gemaakt over hoe het achter de schermen wel zal zitten? Maar misschien klopt juist dat beeld altijd niet?
Die sporen van Anky
> zijn er omdat de subcultuur dat eist en "normaal" vindt, niet
> omdat ze noodzaak zijn.
> 't Spijt me, ik had het liever anders gezien, maar dit is een
> aanklacht; er is geen "Ich hab'es nicht gewußt". Ik VIND ons
> nationaal penny-wereldkampioene een grote blonde tuthola. Geen
> goed woord voor.
Dat mag je vinden, niks mis mee. Maar ik denk dat als je Anky vraagt of ze zonder sporen een grand prix proef of kur kan rijden, dat ze hoogstwaarschijnlijk zal zeggen: ja dan kan wel, maar op bepaalde onderdelen zal ik net even minder snel reactie krijgen, zal een achterbeen net even minder electrisch zijn als zonder.
Want bedenk je wel: het gebruik van sporen is in principe gebaseerd op het aanraken van zenuwen, waardoor er een min of meer reflexmatige reactie volgt.
Vergelijk het met jezelf, een platte hand die je een klopje tegen je zij geeft, of een vinger die daar prikt. De vinger daar reageer je reflexmatig op, de klop met de hele hand niet.