Frans, ik heb nog vragen die je misschien liever "thuis" wil beantworden of er over na te denken. Het zijn geen nieuwe vragen, iemand anders heeft ze al eerder gesteld maar er kwamen geen reacties op.

Kan hooi ook besmet zijn met wormeitjes? Als je weet dat de eitjes van de spoelworm bijvoorbeeld 10 jaar lang alle hitte en vrieskou over kunnen leven dan is het logisch dat hooi van een besmette land ook besmet is.

Bij het uitmesten van de wei, hoe ver moet je de mest weg brengen om de de wei schoon te houden van wormeitjes? Verplaatsen die dingen zich? Het is wel een fabeltje dat paarden niet rond mestplekken eten - of heb ik zulke rare paarden?

En nog een vraag over mestonderzoek: is het niet waar dat de eitjes van de lintworm en de bloedworm niet in de mest terug te vinden zijn? Het Woud geeft de eitelling van de lintworm ook. Hoe kan dit?

Groeten,
Böske

Frans Veldman schreef op maandag 20 november 2006, 16:10:


Duidelijk, bedankt.

Böske

In de olie zelf zit er geen blauwzuur meer.

Christel Provaas schreef op zondag 7 januari 2007, 9:36:


Bij ons wegen de balen van de eerste snee tussen 16-18 kg, de balen van de tweede snee zijn wat langer, en die wegen 22-24 kg. Ook ik voer liever de tweede snee hooi maar als de paarden een keuze hebben, gaan ze voor de eerste snee. Of de tweede snee eiwitarmer is dan de eerste hangt ook van de bemesting van het land af. Bij ons staan de boeren bij de poort om hun mest op ons land te mogen brengen als ze zien dat we gemaaid hebben. We laten hier alleen koeienmest uitrijden, en ook veel minder dan het de boer lief is. Maar zouden we volop bemesten na de eerste snee, dan zou het weinig uitmaken of het eerste of tweede snee hooi is - wat het eiwitgehalte in het gras betreft. Of is dat niet zo?

Graag jullie advies over de volgende: we hebben sinds 3 weken twee merrieveulens, een is bijna 7 maanden oud, het andere 8 maanden oud.
Het oudere veulen is in Duitsland in een wei van 3 hektaren geboren, en groeide op in een kudde van merries en hun veulens. Perfecte start, zou je zeggen, maar: elke nu en dan worden de merries in hun stal gebracht, de veulens volgen, natuurlijk, en dan worden ze door twee mannen in een hoek gedwongen, vastgepakt en ontwormd. Verder hebben ze geen menselijke contact. Dit veulentje staat dus nu bij ons samen met een heel tam veulen en ze is doodbang van ons. In drie weken tijd hebben we heel erg weinig vooruitgang geboekt. Om een halster aan te doen moeten we haar heel rustig maar toch met ons tweeën tussen het andere veulen en de muur dwingen. Als ze dan aan de lijn is, leg ik een hand op haar rug. Ik voel enorme spanning en hou ik mijn hand op haar rug zolang ik voel dat de spanning eruit gaat. Dit doe ik sinds een paar dagen. De eerste twee weken heb ik haar met rust gelaten, genengeerd, omdat ze rent meteen naar de verste hoek van de stal als ik binnen kom.
Omdat de oudere diarree heeft, mag ze van de DA niet op de wei, en in de paddock ook niet, omdat daar gaan ze zand eten. Ik heb ze dus noodgedwongen in en grote box (7,5x3,5) staan en ik dacht dat dit eigenlijk het geluk in het ongeluk moet zijn, omdat het bange veulen dan toch makkelijker aan ons went. Maar zoals ik al zei, elke dag moeten we opnieuw beginnen.
Heeft iemand ervaring met hele bange veulens? Hoe moet ik met haar omgaan?
Alvast bedankt voor jullie meedenken,
Böske

Hartelijk bedankt voor jullie reacties.
Pien en Eddy, het veulen niet aanraken levert praktische problemen op. Omdat zij diarree heeft, mag ze niet uit haar box, maar op een moment, mogen we de weidegang langzaam weer opbouwen. Als ik haar niet van de wei kan halen omdat ze van me wegrent, hebben we een probleem. En ik kan ze niet eens op de wei zetten als ik haar halstertje niet aan kan doen. Zij is ook verkouden, als het regent en waait, moet ze binnen komen. Ik moet haar aanraken. Als ik het zo doe zoals jullie het adviseert, kunnen ze misschien nog weken in de box staan. Ik wou dat het zomer was en dat ze gewoon op de wei konden blijven, dan zou ik me minder zorgen maken.

Als ik de tamme veulen, die bijna te tam is, uit de box haal dan wordt Xinga, nog meer gestresst. Zij staan dan opgewonden naar elkaar te roepen - we hebben het wel geprobeerd. Om Xinga zo min mogelijk te stressen, laten we dus Brankie ook bij haar staan, maar ideaal is dit zeker niet.

Ik ben dus niet uit welke kwaad ik kiezen moet: het veulen toch zachtjes dwingen om mijn aanraking te verdragen en ze wel eerder uit hun box kunnen laten, of gewoon weken wachten dat ze zelf naar mij toe komt.

Will en Danielle, ook bedankt voor jullie adviezen.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 januari 2007, 22:28:


Dat is juist mijn vraag. Jouw methode spreekt me aan, maar hoe lang duurt het dat het veulen naar mij toe komt? En in de box naar mij toe komen hoeft nog niet betekenen dat ze in de wei - waar ze eerst alleen voor een half uurtje op mag - ook naar me toe komt. En we hebben hier over twee veulens waarvan een rustig op de wei zou mogen omdat ze geen diarree heeft en naar me toe komt als ik haar roep, en zij heeft dus ook box arrest.

We zijn inmiddels zo ver, dat ze niet meer met haar kont naar me toe staat als ik voor de box bezig ben, maar hangt met haar hoofd naar buiten en volgt wat ik doe. Als het andere veulen ook naar me toe komt, wordt ze vaak weg gejaagd met geen onduidelijke taal - zij is het dominante veulen.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 januari 2007, 12:48:

als ik haar roep, en zij heeft dus ook box arrest.

Tsja, ik ben onduidelijk geweest. Ik probeer het beter uit te leggen: Bij ons het oudeste veulen, Xinga, is de dominantste, maar ze is dan ook de angstige. Ik vond het eigenlijk een vooruitgang dat ze gisteren me aandachtig volgde en dat de jongste (het tamme veulen, Brankie) niet bij mij mocht. Het verhaal is dan wel weer anders, of niet, Eddy? Het tamme veulen staat de hele tijd bij mij en de angstige, dominante Xinga staat achter haar. Ik doe wat je adviseert, ik loop rond in de stal en doe net als ze niet daar was en nu en dan raak ik haar "per ongeluk" aan (eigenwijs, hé?) en voor dat ze weg zou lopen ben ik zelf al weg. En het gaat al beter, ze rent niet meer weg van me als ik niet gericht op haar af ga. En dat doe ik dus niet meer. (De halster laat ik nu ook liggen, ze mag van de DA toch nog niet op de wei.) Zou je nog steeds de tamme uit de box halen? Maak ik het angstige, dominante veulen niet extra bang en onhandelbaar?

Trouwens, in het algemeen, heeft het dominante of het ondergeschikte paard meer moeite met separatie?

Danielle, begrijp ik het goed dat jouw jongste veulen is angstig geweest en dat hij ook de ene is die onder in de rangorde staat? Het verhaal is dus wel anders.

Böske

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 13 januari 2007, 16:20:

Elke dag buiten want voor de pezen

Ik ben met je eens. Onze andere paarden lopen dag en nacht buiten en de bedoeling is dat de veulens ook altijd buiten kunnen. Helaas, vanwegen de diarree van Xinga mogen ze niet op de wei en als ze in de paddock staan, gaan ze zand eten. (Ja, ze krijgen wat bijvoer en hebben twee soorten likstenen.) Omdat de diarree echt erger wordt na een paar uurtjes in de paddock, en omdat we Xinga niet binnen kunnen zetten wanneer we willen, staan ze nu noodgedwongen in een dubbel grote box. Verschrikkelijk, ik weet het wel. Ik hoop dat het snel anders kan.

Groetjes,
Böske

trea hoex schreef op zaterdag 13 januari 2007, 19:30:


Volgens mij zomereczeem is altijd het gevolg van stofwisselingproblemen, ook al resulteren stofwisselingproblemen niet altijd in zomereczeem.

Over het maaien: vroeger (in Spanje) werd je uit de kerk gezet als jouw paard niet maaide. En ook al proberen nu de Spanjaarden nu paarden fokken die "correcte" gangen hebben, de grotendeel van de Andalusiers maaien nog steeds. Ik heb er ook twee van, een merrie en haar 2 jarige zoon, en beide maaien een heel klein beetje. MAAR ze maaien symmetrisch. Als een voorbeen grotere maaibeweging maakt dan de andere, dan is er meer aan de hand en ik zou er ook niet aan beginnen.

De karakter van de Spaanse paarden in het algemeen is geweldig, zoek maar lekker verder, zou ik zeggen.

Groetjes,
Böske

Spirithorses schreef op zaterdag 13 januari 2007, 22:35:


Nee, gezonde veulens zeker niet. Ik weet het niet, Pien, hoe het is in Belgie, maar hier hebben we de laatste weken alleen maar storm en regen gehad. Zou je in dit weer twee zieke veulens buiten zetten? (Zij kwamen met een flink verkoudheid en diarree uit Duitsland aab,) Ik heb het wel gedaan, en hun conditie werd maar erger en erger. Van een paar uurtje op de wei werd de diarree veel erger, in de paddock staan ze zand te eten en het geren in de regen leverde ook nog meer snot op.
Maar verder, geloof me, we zijn op een lijn. Bij ons lopen de paarden ook overal los. In de zomer mogen ze zelfs in de voortuin en op ons terras lopen, ze kunnen de ramen binnen kijken, Een deel van hun inloopstal is onze werkplaats dus ze maken alle herrie van onze klusjes mee. Zij stonden te kijken toen we in hun stal een zolder hebben gemaakt, ze kennen de herrie van de zaagmaschiene en de flitsen van de lasapparaat.... noem maar op. Maar zou je zieke veulens bij je andere paarden zetten? Het idee is dat zij bij de andere paarden komen staan als ze niet meer ziek zijn. Hun box is trouwens geen echte box, eerder een 7 m lang ruimte in de inloopstal achter een120 cm muurtje (geen tralies) met zicht op de andere paarden.

Groeten,
Böske

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 13 januari 2007, 16:36:


De diearre is helaas zo heftig geworden dat ik gisteravond de DA erbij moest halen. Xinga had flinke krampen - ze stond de grond te schrapen, liggen, opstaan, tegen de muur aan leunen, met haar hals gek te draaien, noem maar op: alle tekenen van koliek. Dit allemaal na dat ik haar gisteren voor anderhalf uur in de paddock heb gezet. En het goed nieuws is, dat ik dat wel kon! Ze komt naar mij toe als ik haar roep, ik kan het halstertje zonder problemen aan doen, ze volgt me aan de touw en ik kan haar bijna overal aanraken als ik het heel langzaam en zachtjes doe. En dit allemaal binnen een paar dagen - dus nog een keer bedankt voor jullie adviezen. Zelfs de DA mocht haar aanraken zonder dat ze in paniek raakte - ook al vond ze het niet prettig.
Ziij heeft pijnstiller gekregen en ze is veel beter vandaag, maar de diarree is erger dan ooit. De mest wordt onderzocht, en tijdens ik op het resultaat wacht, voer ik haar gekookte lijnzaad om de slijmvlies van de darmen te helpen genezen. Heeft iemand advies wat ik kan doen? Zonder het resultaat van de mestonderzoek wil ik absoluut niet aan antibiotica beginnen. De DA sluit een mogelijke salmonella infectie niet uit. Iemand ervaring hiermee?

Spirithorses schreef op zondag 14 januari 2007, 0:45:


Gelukkig!


Dat is een apart verhaal. Ik word nog steeds kwaad als ik er aan denk.
Ik heb een paar jaar geleden kennis gemaakt met een gangenpaardje, de Mangalarga Marchadore en was meteen verkocht. Ik heb vorige zomer alle fokkers van dit ras opgezocht (er zijn maar weinig) en heb in Duitsland twee veulens uitgezocht. Reserveren was niet mogelijk, de fokker wilde meteen verkopen. We kregen een koopkontract waarin stond dat na de keuring alle verantwoordelijkheid van ons is. Ik vond het geen goed idee om een nog niet afgespeend half wild veulen te laten keuren (ze waren ongeveer 3 maanden oud) en probeerde de tijd te rekken. Mijn man ging in oktober voor zijn werk naar Duitsland, en ging ook de veulens bezoeken die toen 4 en half maand oud waren. De fokker zag zijn kans, en riep zijn eigen dierenarts erbij om de veulens te keuren. Een was niet goedgekeurd omdat zij flink verkouden was, het andere veulen, Xinga, was gezond verklaard. Het veulen dat toen heel erg verkouden was had ook zijn start en manen helemaal kapot geschuurd. Dit zag ik paar dagen later, toen mijn man thuis was, op de foto's die hij maakte. Ik was opgelucht dat ze niet goedgekeurd was omdat voor mij was het uitgesloten om een paar maanden oud veulen die zich al kapot schuurt te kopen. Helaas, de koopkontrakt was niet zonder kleine letters. Daarin stond dat (hou je vast) dat de koper binnen 24 uur na de keuring moet melden als hij van de koop af wil staan vanwege een of andere gezondheidsproblemen van het gekeurde paard. Dus ook al was het paard afgekeurd, had haar gekocht en heb snel de rekening van de dierenarts gekregen: € 275. (De helft heb ik betaald en verzamel de aanmaningen)

Om het verhaal kort te maken, ik moest nog blij zijn dat ik een ander veulen, Brankie uit mocht kiezen.
Alle merrieveulens werden tegelijk afgespeend en bij elkaar gezet in een piep klein ruimte - ziek of niet ziek. Brankie was toen ook ziek. Er waren nog twee andere zieke veulens, hierbij kwam dus Xinga te staan, vers uit de heuvels van Duitsland, gestressed en heel bang van mensen. Haar weerstand kon dit natuurlijk niet hebben en toen we de twee veulens op gingen halen was ze flink ziek. De dierenarts ( een andere, die voor € 40 keurde) heeft Branca "bijna" gezond verklaard. Toen we na 500 km rijden thuis waren, hadden bijde veulens diarree - we dachten dat het van de stress kwam. Binnen twee dagen was Brankie ook weer flink verkouden maar de diarre was bij haar snel over. Bij Xinga ging de ene dag beter, de ander weer minder. Dit is het verhaal hoe je aan zieken veulens komt.


Tsja. Twee weken na dat de veulens bij ons waren ontsnapten ze en kwamen in de wei terecht waar onze "oudere, ervaren merrie" stond. Nou, ze viel de kleintjes aan, rende achter ze, sloot ze op in een hoek en trapte meerdere keren naar ze. Zij was niet te stoppen. Gelukkig sprongen de veulens na 10 minuten weer uit de wei. Ik weet het nog niet hoe ik dit aan moet pakken, ik wil de paarden bij elkaar hebben als de veulens gezond zijn.

Böske

Esther schreef op dinsdag 16 januari 2007, 20:19:


Bedankt, Esther.
Ik heb wel vertrouwen in onze dierenarts maar voor een salmonella onderzoek moet ik 3 dagen lang mest verzamelen en mag alleen op vrijdag inleveren. Voor dat ik het resultaat binnen heb zijn we een week verder. Als het veulen salmonella heeftt, dan een week is veel te lang.

Böske

Wil schreef op dinsdag 16 januari 2007, 23:13:


Hoi Will,

Zij zijn mijn buren, we wonen twee boerderijen verder van elkaar. Ik heb inderdaad bij Helmi kennis mogen maken met de Mangalarga Marchadore maar vorige jaar had ze maar een schimmel veulentje - prachtig merrietje maar omdat we al twee schimmels hebben, wilde ik echt graag bruine paarden. Wel heb ik spijt van dat ik niet gewacht heb dat bij haar een bruintje geboren is, niet omdat ik deze twee geen band krijg (dat heb ik al) maar dat ik zo een fokker in zijn praktijken gesteund heb. Helaas, was er geen weg meer terug, ik heb zijn contract ondertekend.

De fokker van de Tenessees ken ik ook. Waarschijnlijk heb ik Catcher ook gezien als veulen omdat ik alle buren bezoek waar een veulen geboren is. Klein wereldje, he?

Groetjes,
Böske