José, waarom ben jij zo breed vandaag ?
Pien

Frans Veldman schreef :

Nu ga ik toch even zeuren en ik hoop dat je met me mee wilt denken Frans :
Jullie paarden werken niet zo heel veel, of altans niet zeer regelmatig, en al helemaal niet met een aantal keren per week allessoortige rijders op hun rug. Naast het lichamelijke heeft dit ook een mentale uitwerking, tenminste, zo zie ik dat. Ondanks het feit dat wij het zo stressbeperkt mogelijk willen houden heb ik het idee dat het de paarden toch wat 'spanning' geeft als ze met tegenwerkende ruitergewichten op hun rug een aantal kilometers over de beton moeten draven, gewoon omdat wíj dat zo leuk vinden (laten we eerlijk zijn).

Mijn paarden blijven niet fris, stevig en vrolijk met alleen maar hooi.
Ik vind ze wat doffig, sloom, niet voorwaarts; gewoon geen zin om te werken als we een aantal dagen niet bijvoeren in de winter. (In de zomer krijgen ze niks erbij, hooguit hooi). Ja oké, als ik een keer of twee per week met ze werk merk ik daar niks van, maar onze paarden werken toch wel 5 dagen per week en gemiddeld zo'n anderhalf uur per dag, in de weekenden meer. Het zijn ook alleen de meer Quarters en de Arabieren waarover ik het nu heb, de koudbloeden krijgen niks bij en die doen het altijd wel goed.
Denk je niet dat er een verschil is in werken en niet werken als je naar voeding kijkt? Ik weet wel dat jij altijd zei dat je alleen moet bijvoeren als de graastijd minder dan 18 (?) uur is, maar dan nog....
Inspanning dus, en verhoogde voedingsbehoefte, wat doet geestelijke spanning voedingsgerelateerd met een paard?

Pien

Frans Veldman schreef :


Alleen Holly krijgt bietenpulp, de rest niet! Wel voederbiet.


Ik vergelijk Bala even met BD, zelfde typetje.
BD is nu ook mooi op gewicht. Zelfs Winner, al is hij nu wat aan het afvallen). Jaren getobt met BD's wintervacht en gewicht, ook zij is er inmiddels volledig doorheen gekomen. Mét bijvoer in de winter.
Niks geen uitstekende botten meer, niks geen rilpaard.

Frans, míjn paarden zijn ook fel als ik ze niet veel rijd.
Het verschil is al merkbaar na 2 dagen rust. (Voor en na ons weekend - dat op maandag en dinsdag is-).
Maar de vele kilometers, op het harde, met tegenwerkend ruitergewicht (ik schets het even heel zwart/wit he). Toch wat spierspanning; een paard op het harde en zeker op deze ondergrond loopt nou eenmaal minder ontspannen dan een paard dat alleen op gras en zandgrond gereden wordt, bij wijze van spreken.
Ik merk nu al het verschil tussen nu het weer modderig is. Moeten de paarden de eerste paar kilometers echt wennen aan de harde ondergrond en dat dóét iets in dat lijf, dat kan niet anders.


Oké, maar dat is hier precies eender wat het gewicht betreft.
(Holly tel ik even niet mee, die zit wat anders in mekaar).
Weet je nog hoe Winner er 2 jaar geleden uitzag, hoe dun hij was?
Bij ons is het 'probleem' de energie, niet het gewicht.
(nouja, probleem, ach, ze lopen goed, maar als ik ze moet voortduwen ben ik dat niet gewend en denk ik al snel dat er wat is want ik weet hoe ze kunnen lopen)


Nee hoor, we vragen niet zo heel veel van ze, maar het is toch anders dan wanneer er maar één persoon op een paard rijdt.
Wij moeten dat veel meer bewaken.

Pien

perdida schreef op maandag 4 december 2006, 9:04:


Staat hij veel in de modder nu, Chris?
Want het lopen door blub is zwaar voor de spieren en de hoeven, zeker als ze wat gaan glijden en ook nog eens op elkaar jagen tijdens het eten, ik noem maar even een zijstraat. Ik heb er paarden bij die telkens aan het begin van de winter tijdelijk niet lekker lopen. Zo zou het niet moeten zijn, maar voor sommige paarden is dit al de derde winter waarin ik dat signaleer. Het is nog altijd over gegaan.
Wat daarbij kenmerkend moet zijn is dat ze niet met één been/voet kreupel lopen, maar met alle voeten heel kort en als 'op eieren', zogezegd. Dat is wat ik ook bedoelde met na een aantal kilometers lopen ze pas weer normaal. Leuk vind ik het niet, we hebben zoveel mogelijk verhard, maar dat lijkt vooralsnog niet afdoende te zijn.
Dat van die magnesium moet Frans maar beantwoorden, volgens mij doet het 'niks' als het paard het niet nodig heeft en je het tijdelijk gebruikt, dus kan het ook geen kwaad.

Pien

Pien

perdida schreef:


Ga nu niet meteen uit van het ergste, maar houd deze info in je achterhoofd als je gaat rijden en kijk of het voor Ramses van toepassing is. Het is een soort van strammigheid die je nu ziet, maar het moet wel weggaan na een tijdje stappen. Wat je ook zult merken nu is dat de witte lijn weer wat breder wordt (beter zichtbaar) en dat geeft inderdaad onder deze omstandigheden wat gevoeligheid.En zijn rechterhoef is nou eenmaal niet de allersterkste.

Ik herinner me dat jij op de cursus zeer netjes bekapt hebt, en wat je arts/osteopaat zei van het feit dat de hoeven er zo slecht uitzien; als je met andere (meer tradi) ogen kijkt naar natuurlijk bekappen dan zíén de hoeven er ook anders uit ja. Ik vraag me af of je wel wat aan die gewrichten moet laten doen, vind het zowiezo een akelige gedachte, maar eerst kijken of je hiermee iets kunt.

(Hee, ben geen DA he, en ga puur af op mijn eigen ervaringen en op dat wat jij nu aangeeft).

Pien

Frans Veldman schreef :


Ik ben ook geen OCD expert en heb mijn meeste informatie van Internet, en ik wil een aanvulling doen op het verhaal van Frans:
OCD komt ook meer voor bij stalveulens die te weinig beweging hebben, inderdaad in combinatie met overdadig (kracht)voer en daardoor te snelle groei. Bij veulens op de weide en zonder krachtvoer komt OCD helemaal niet voor!

De veulens hier worden bij ons ook om die reden niet bijgevoerd.
Vooral Quarterachtigen zijn berucht vanwege hun snelle groei en spieropbouw, ze lijken niet voor niks met 2 jaar volwassen zodat ze worden ingereden. Maar het skelet blijft het skelet van een tweejarige.

Spirit wordt nu 2 en eet wel wat mee met de groep, maar veel kan het niet zijn want wij voeren zijn hele groep tegelijk in cementkuipen.
Peyote, die nu 5 maanden is, draait zich om als de rest bijvoer en bieten krijgt, en gaat hooi staan eten, mijn bewijs dat ze het abslouut niet nodig heeft. Al die veulenbrokjes zijn ook intwikkeld omdat men de veulens al met een maand of 4 - 5 bij de moeder weghaalt. De melk van de moeder bevat precies die stoffen die het veulen in zijn groei en ontwikkeling nodig heeft. Sterker nog: De melk 'groeit' met het veulen mee en past zich aan aan wat dat veulen op dát moment in zijn leeftijd nodig heeft.

Ik vergelijk Spirit en Peyo wel eens met andere leeftijdsgenootjes en ik heb het idee dat onze veulens kleiner zijn dat de meeste veulenbrokjes-veulens.
Maar goed ook, zo groeien ze niet te snel, voor mij hoeven ze niet zo snel groot te worden!

Pien

Frans Veldman schreef :


Weet je Frans, ik begrijp dat ook en ik kan het van harte ondersteunen onder de meest natuurlijke omstandigheden, namelijk als je niet op de paarden gaat zitten en geen inspanning vraagt.

De inspanning die ze in de natuur leveren is een heel andere, weliswaar zo'n 30 /40 kilometer per etmaal, maar voornamelijk in stap, waarbij ze links en rechts kunnen snacken wat voor hun op dat moment nodig is.
Wedden dat die darmflora daarop afgestemd is?
Het graasgedrag van paarden is heel anders dan het werkgedag, als je naar bewegen kijkt.

Er wordt heus wat gerend en gespeeld, ze slaan ook wel eens op de vlucht, allá, 100 meter, 200 misschien?, maar je kunt het in niets vergelijken met wat wij mensen van onze paarden vragen. Wij gaan erop zitten, laten ze hele stukken draven over verharde wegen. In de natuur zouden ze ditzelfde in stap doen, ze gaan echt hun energie niet moedwillig verspillen en dat doen wij wel! Ze zouden trouwens het meest zachte kiezen dat ze tegenkomen. Wíj gaan ook nog eens op die ruggen zitten te hotsenklotsen (extra energie), er zijn mensen die een sprongetje wagen, lange afstanden rijden, weetikveel....

Mij lukt het niet om deze gedachte los te laten.
100 % natuurlijk, oké, maar dat is hier nergens mogelijk!

Pien

jose schreef :


Gek he, dat wjij en ik zo'n verschillende manier van beleven hebben en dat we toch ons best blijven doen om mekaar te begrijpen.
Ik leer altijd veel van wat je zegt hoor

Waarin ik het met je eens ben is dat mijn veulens minder gelijkmatig groeien, het klopt ook dat ze een tijd 'stil' lijken te staan en dan ineens een groeispurt doormaken, ik heb dat altijd als volkomen normaal gezien, dacht dat dat bij elk jong dier (en ook mensen) zo is.
Zo heeft Spirit een tijd geleden last gehad van zijn achterknieën en dat was te wijten aan zijn heel snelle groei ineens. We merkten als dat hij zeer snel aan het groeien was, je zag die kont ahw met de week hoger worden. Gelukkig is dat nu weer over, hij had dat ook alleen maar als je eraan kwam, niet bij bewegen.
Het klopt ook dat twenters te snel vet worden.
Wij vinden dat Spirit weliswaar aan de kleine kant is, maar wel iets te vet. Als je hem nu ziet zou je zeggen dat hij een volwassen C pony is.

Dus jij zegt dat veulens gelijkmatiger groeien met krachtvoer.
Maar dan toch wel gelijkmatig 'te snel' ?!....
Ik zou de maat van Spirit wel eens willen vergelijken met andere Quarters van zijn leeftijd die wél brokjes krijgen.

Wie?
Zijn mama is ca 1.55, papa iets hoger, middelzwaar gebouwde Quarters. Geen pleasure dunne renpaardentiepjes en ook weer geen bodybuilders, maar meer reiningtypes, er net tussenin.

Groet, Pien

jose schreef :

Nou is Spirit wel een Quarter-met-dikke-kont he.
Dat zie je vaak bij Quarters, dat de kont dikker lijkt dan de rest van het lichaam. Ikzelf heb daar heel erg aan moeten wennen, vond het nét dikbilkoeien, maar nu vind ik dikke paardenkonten mooi.
- Gek trouwens dat paarden wel dikke konten mogen hebben en mensen niet- .
Spirit was even 'buiten proportie' , wat overbouwd enzo, maar dat trekt nu al aardig bij. Afgelopen week voelde ik ineens dat zijn borst ook goed breed en lekker stevig aan het worden is.


Wij kennen dus geen terugval als je laat speent, da's weer een andere vergelijking. Je mérkt het nog niet eens....
Maar waarom die veulens niet gewoon bij hun moeder gelaten ? Je bent het toch met me eens dat paardenmelk de best afgestemde voeding bevat voor haar veulen? Da's zo verschrikkelijk mooi lichaamseigen....
Wordt moeder te dun dan moeder meer voeren of niet laten werken.

Wat is het voordeel van onder een jaar afspenen?
Dan is brok maar een alternatief. Waarom is dat zo algemeen geaccepteerd dat je moet spenen en dan brokjes in de plaats geven?

Ik was ooit lactatiekundige en ik blijf het vreemd vinden dat je je kind uit een fles moet voeden terwijl je borsten het beste geven wat de natuur maar kan maken. In díé wereld is er veel over te doen geweest dat de flesvoedingsfabrikanten dure kunstvoeding promootten als 'het beste' voor je kind.
Deze reclame is nu bij de wet verboden, mede dankzij inspanningen van lactatiekundigen.
Zijn in de derde wereldlanden zelfs veel kindjes door gestorven omdat ouders zo verkeerd werden voorgelicht dat het flesje echt het beste was en vervolgens geen geld hadden voor flesvoeding, of wél poedertjes maar geen water waardoor de voeding onverdund gegeven werd met alle gevolgen vandien. Heeft in de jaren 90 zelfs geleid tot wereldwijde boycot van onder andere Nestlé.

En dit wat ik nu zie in de veulenopfokwereld is precies hetzelfde!

Geen kritiek, maar ik vraag het me gewoon af. Ik maak me geen moment zorgen om de veulens zolang die bij hun moeder drinken, die krijgen alles perfect afgestemd en gedoseerd van hun moeder.


Hij wordt in mei 2 jaar, ik zou hem moeten meten om te zien hoe groot hij is, al ik deze week wel eens doen, lijkt me een interessante vergelijking.

Groet, Pien

jose schreef op maandag 4 december 2006, 13:52:


Ik ga straks nog even reageren.
Moet nu weg naar de osteopaat, lekker ruggie laten kraken. De boel zit weer vast. Kom straks als herboren terug!

Pien

Ilona Kooistra schreef :

Hier weer precies eender; Spirit heeft momenten dattie er niet uitziet; alles buiten proportie, dan weer is hij hoog, dan weer breed en denk je dat hij nooit meer gaat groeien, maar nu is zijn kont dan toch hoger dan die van Izzy (hét criterium hier)
Peyote groeit heel mooi gelijkmatig, haar maten zijn overal in verhouding. Doet me denken aan een mensengezegde: "Knap in de luier, leijk in de sluier. Lelijk in de luier, knap in de sluier".
Misschien klopt het wel en wordt Spirit een móóóóie hengt. Nu is daar niet heel veel van te zien, alleen maar kont en een klein koppie.
Ach, BD was ook een kameel tot na haar 6 e.


Vaak kijk ik naar Spiritje en dan denk ik eraan dat binnen de westernwereld een 2 jarige al bereden gaat worden. Kan me er niks bij voorstellen, tis nog zo'n baby in doen en laten....
Daar ga je toch nog niet op zitten ?!....
Hij is zo langzaam met alles, die groeit nog wel door tot z'n 7 e, als je het mij vraagt.

Pien

jose schreef :

Ja maar José, je hoort zovaak dat paarden al op jonge leeftijd worden afgeschreven, ben je dan niet bang dat dat komt doordat paarden misschien wel groter worden dan voorgeprogrammeerd en daardoor last van gewrichten e.d krijgen?

Liever een kleiner maar wel een gezonder paard, voor mij hoeft dat allemaal niet zo groot. En dat ze het niet inhalen, ach, ik denk dat 'men' gewoon van die grote dinosaurussen gewend is en als er dan een in een gewoon maatje is, vinden ze het al gauw te klein.
Mijn paarden zul je dan ook wel klein vinden, de gemiddelde grootte is ca 1.53.

Zijn wij Nederlanders niet zo'n beetje de grootste mensen ter wereld (en dan bedoel ik niet de monden maar de lengte) door alle zuivelprodukten en wie weet daarin verwerkte groeihormonen???????????
Wil toch niet zeggen dat Aboriginals daarom groeiachterstanden hebben?

Pien

sandratien schreef op dinsdag 5 december 2006, 11:05:




Helpt dit een beetje?

Piet schreef :


Ow geloof maar.
De boeren hier in B zijn nogal 'sproeigeil' (excusez le mot).
Er wordt hier vanalles over de velden uitgestort.
Het ene is nog niet opgedroogd of het volgende komt er alweer aan.
Soms ruikt het hier naar bloemetjes (geen bloeiende bloemen te bekennen), is het weer een of ander landbouwgif. De velden hier hebben de meest prachtige kleuren (knalgeel kapot gespoten in de winter, of een groene laag over de jonge gewassen).
Ja he, fijn zo, die natuur, lekker buiten wonen......


Wou ik net vragen.....
Voor ons is er ook die grens, je kúnt het nou eenmaal hier niet allemaal krijgen zoals je het zelf graag wilt, of je moet het zelf gaan verbouwen of een dik gevulde portemonnee hebben.
Er zijn grenzen hoor.

Pien

eddy DRUPPEL schreef :


Welja. Hier ook de appelgaarden, de ó zo gezonde rode appeltjes met lekker veel vitamnine C onder de schil he....geteeld op knalgeel kapot gespoten stroken boomgaard....
Hoe heet de streek hier ? Haspengouw? Die van al dat fruit en gezonde groenten???????????????