sandratien schreef op donderdag 7 december 2006, 17:03:
>> Je hebt me trouwens op een geweldig idee gebracht! De online
>> voerberekening! Daar kun je het gewicht van je paard invoeren,
>> en dan rekent hij uit hoeveel hooi je nodig hebt, en welke
>> mineralen er in je liksteen moeten zitten. Dan kan iedereen
>> berekenen dat je paard echt aan hooi en een mineralenblok
>> genoeg heeft!
>
> Die vlieger gaat niet op! Het paard neemt van het mineraalblok
> als het er zin in heeft. Je weet dus nooit of het genoeg binnen
> krijgt volgens de berekening. Misschien neemt het wel minder op
> dan het nodig heeft, of juist veel meer omdat het het simpelweg
> lekker vindt.
Natuurlijk weet je niet precies wat het opneemt. Als je het precies wilt weten: vergeet het maar.
1) Je weet niet precies wat jouw paard nodig heeft. De gangbare tabellen zijn niet unaniem, en er zijn individuele verschillen.
2) Je weet niet precies wat er in de voeding zit. Bij gras niet, maar ook bij de diverse supplementen niet.
3) Je weet niet wat het paard opneemt. Niet mijn zijn mond, maar ook niet met zijn darmen.
Rampzalig? Welnee. Weet jij hoeveel koper jij vandaag hebt binnengekregen? Weet jij precies hoeveel ijzer je nodig hebt? Heb je wel aan kobalt gedacht?
Moet je nou de hele dag met een rekenmachine rondlopen, voor de zekerheid allemaal supplementjes slikken (met het risico dat je teveel binnenkrijgt!)?
Het beste kun je er maar van uitgaan dat als je voor mensen geschikt voedsel eet dat het wel in orde zal zijn, en zolang je gezond blijft hoef je je geen zorgen te maken. Voel je je wat zwakjes? Dan ga je naar de dokter, en die meet je bloed. Misschien komt er uit dat je een ijzertekort hebt? Dan slik je ijzerpillen. Moet je dat preventief doen? Nou nee, niet als er geen aanleiding toe is.
Wat er ongeveer nodig is voor een paard weten we. Wat er ongeveer in gras zit weten we ook. Wat er in een liksteen zit ook, en hoevaak een paard er gemiddeld aan likt is ook al bekend. Normaal gesproken zit je dan met de opname in een veilige marge: niet te weinig, en niet zoveel dat het giftig wordt.
> Wat me aan een eerder stukje in deze discussie doet denken.
> Iedere keer als ik het feit noemde (en Pien ook met haar
> voorbeeld in het boekje over de Koniks) dat mijn paard als het
> graast heel selectief iedere keer bepaalde planten uitzoekt
> werd dat afgedaan met "Daar zal ze dan trek in hebben. Ze vindt
> dat lekker." (niet alleen door jou hoor, ook door Nick geloof
> ik) Maar niet dat ze iets eet omdat er een stof inzit waar ze
> behoefte aan zou kunnen hebben.
Ik geloof niet dat het zo nauw werkt, en ik geloof dus inderdaad ook niet dat het paard aan de liksteen gaat likken als hij koper nodig heeft. Wat ik wel geloof is dat er een ruwe selectie is: heb je een mineralentekort dan krijg je zin in zout. Heb je energietekort dan krijg je zin in iets zoets. De meeste mineralen smaken hetzelfde (ook voor paarden!), dus al zou hij er selectief naar op zoek gaan, dan nog zal het hem nog niet lukken om te localiseren waar de stof in zit.
Paarden verliezen veel natrium tijdens het zweten, en in de urine verdwijnt ook wel wat. Met een zoutblok vullen ze dat weer aan, en als daar dan ook nog de sporenelementen zitten dan krijgt hij die terloops ook nog binnen.
Net als bij mensen trouwens. Soms zin in iets zouts? Waarschijnlijk heb je dan Kalium nodig. Dikke pech dat keukenzout nauwelijks Kalium bevat maar wel Natrium, en daar hebben we doorgaans dan ook teveel van. Helaas smaken ze exact hetzelfde, dus consumeer je Natrium terwijl je eigenlijk Kalium wil.
Groeten,
Frans
Warboel
