In het huidige artikel verscheen het volgende:

"Ik wilde graag nog even wat rechtzetten. Met goede bedoelingen gaf ik laatst in een magazine en een mailtje wat tips om te voorkomen dat je paard zelf zijn deken afdoet. De tekst in de inleiding zou de indruk kunnen wekken dat je paard in de winter perse een deken nodig heeft. Gelukkig kreeg ik een paar aardige mailtjes van begripvolle lezers die me de tip gaven ook eens te schrijven over de mogelijkheid om een paard zonder deken buiten te zetten.

Een paard in het wild heeft geen deken in de winter, dus waarom zouden onze paarden dit niet kunnen? De vacht van het paard geeft voldoende bescherming en isoleert zelfs zo goed dat de sneeuw soms gewoon op zijn rug blijft liggen.

Ook onze paarden kunnen met dit zelfde natuurlijke haardekentje gereden worden en werken. Dat ze daarbij vlugger zweten is heel normaal. Jouw winterjas geeft je ook voldoende bescherming tegen de kou, maar ga er maar eens een eindje mee rennen, je zult waarschijnlijk flink zweten.

Een paard in het wild zal altijd in beweging zijn en is constant bezig met het zoeken naar voedsel. Daarbij kijkt hij gemiddeld 1000 keer per dag op om te kijken of de kust veilig is. Bij onraad slaat hij op de vlucht maar hij zal geen hinder hebben van zweet en koude omdat hij in beweging blijft.

Als jij ervoor kiest om je paard niet te scheren dan moet je er net zoals bij dat wilde paard ervoor zorgen dat je paard blijft bewegen of hem de mogelijkheid geven om dit te doen. Als je na arbeid goed uitstapt zal je paard zelfs geen zweetdeken nodig hebben. Een bezweet paard zal vaak ook gaan rollen in het zand, dit is zijn manier van afdrogen zeg maar.

Ik heb een paar mailtjes gekregen van mensen die hun paarden al jaren gewoon bezweet op de weide zetten en dit zonder enig probleem kunnen. Ik heb voor alle zekerheid even navraag gedaan en kreeg de raad van de dierenarts jou het advies te geven nooit een paard zomaar bezweet op de weide te zetten. Ben je ervan overtuigd en heb je de ervaring dat het wel kan, dan aan jou de keuze natuurlijk.

Dus kies je ervoor je paard niet te scheren dan moet je paard dezelfde mogelijkheden hebben als een wild paard en voldoende ruimte hebben om te bewegen, lekker kunnen rollen in het zand en een plaatsje hebben om te kunnen schuilen.

Zelf hebben we onze eigen paarden nooit helemaal geschoren. Ik heb wel altijd een fleecedeken bij me in de koets om over het paard te leggen als we langer stil moeten staan en hij bezweet is. Meestal is hij voldoende droog na het uitstappen maar als ik twijfel leg ik achteraf toch even een deken op. Dat doet Nanny onder zadel ook. Flink uitstappen na een les is belangrijk. Bij ons vorige huis werden ze in de winter van de weide gehaald en thuis op stal gezet. Toen kregen ze wel een deken waardoor hun vacht niet zo dik werd. In beide gevallen hebben we nog nooit een ziek paard gehad.

Mensen die dagelijks flink trainen en aan wedstrijden deelnemen zullen hun paard liever scheren zodat het paard tijdens het trainen minder vlug zweet. Voor deze paarden is het natuurlijk een must dat ze een alternatief krijgen voor hun warme vacht. En ook deze paarden hebben een goede gezondheid.

Een uiterste kwam ik eens tegen toen ik ooit voor een cursus exterieur-beoordeling bij iemand op stal wat mocht oefenen met verschillende paarden. Het was hartje winter dus ik had een dikke jas aan, want in de meeste stallen is het paardenlichaam de enige bron van verwarming. Bij het naar binnen gaan van de stallen overviel me de warmte, sommige paarden stonden met dekens in verwarmde stallen. De eigenaars die dit met alle goede bedoelingen van de wereld gedaan hadden, begrepen niet dat dit de oorzaak kon zijn waarom hun paarden zo vlug ziek werden.

Met dit artikel hoop ik dat ik ook de andere mogelijkheden tijdens de winter voldoende naar voren heb gebracht.

Aan jou de keuze of je je paard scheert, een deken aandoet of niet...

Tot slot nog een tip die we kregen van Edith Louw:

Voor mensen met paarden die dik in de vacht komen en geen deken willen; met de warme winters van tegenwoordig is zo'n pak soms wel heel erg veel, en een stukje van de hals en borst scheren kan dan een hoop verlichting geven. Je kunt beter trainen, paard zweet minder en heeft er geen last van met buiten staan, aangezien de rest van de vacht voor voldoende afvoer van regen zorgt en warm houdt. Het is wel aan te raden voor de zonnewende te scheren, aangezien in januari de onderste lagen van de vacht zich alweer aan het voorbereiden zijn op de zomervacht, en die wil je niet verstoren..."
-----------------------------------------------------------------------------------------------

Wat ik hier uit concludeer:
beter voordroog, maar losgemaakt hooi kan ook als ik het maar ontdoe van stof, door nat maken.

Ik probeer het een paar dagen zo: voordroog + geweekt (of door water gehaald) losgemaakt hooi.

Hoop dat het zo betert want is zielig om hem zo te zien staan

Indien dit niet helpt, bel ik eind dees week de DA nog een keer en vraag ik naar venti-dinges.

Ondertussen kijk ik eens uit naar iets homeopathisch.

Hou jullie op de hoogte!

bedankt voor jullie advies!

interessant:

http://www.paardendierenarts.nl/uri/?uri=AMGATE_7364_102_TICH_R669443122849&xsl=AMGATE_7364_102_TICH_L785408241

Als ik dat zo hoor heb ik meteen zin om meer te weten over hoe ik kan leren rijden naar een outside arc ... Kan je aan een stilstaand paard, zonder ruiter er op, zien of die links of rechtsgebogen is en aldus de ene kant meer belast dan de ander??

Is er een "iets" waar we vooral moeten opletten tijdens het rijden, behalve rechtgericht rijden?

Peter Donck schreef op zaterdag 16 december 2006, 15:22:

Heeeeeel onhandig om daar mee te lopen: hoge hielen namelijk, die f****me botjes.... Rokje tot onder de kniëen en daar die botjes onder.
Ik weet wel waarom mannen die zo heten; je moet ze zelf maar eens aantrekken, en dan ... hahhaha

Gisteren even een poging gedaan om de beste vriendinnen, Maia en Queenie, uit elkaar te halen, door met Queenie even op de weg te wandelen, langs de omheining van de wei en steeds in het zicht.

Tegen al mijn verwachtingen in was Queenie heel kalm naast mij en was ze met haar volledige aandacht op mij gericht. Vroeger kon dat nooit lukken. Queenie wou alleen nog maar bij haar vriendin zijn, en verkoos haar duidelijk boven mijn gezelschap, waardoor ze steeds opzij sprong en pogingen deed zich om te draaien richting de wei.
Nu was het dus anders Queenie liep heel rustig naast me en het leek wel alsof ik overal met haar heen kon, als ik maar bij haar was

maar dan, maia ... die was zo ontzettend wild dat ze hele tijd heen en weer galoppeerde, hinnikte, steigerde aan de poort (dacht bijna datz e der over zou springen ) enz ... vorige keer (twee weken geleden) was het zelfs zo erg dat ze viel door uit te glijden!

Nu was is mijn plan: ik ga heel vaak, wekelijks, dit doen en pas als maia de rust terugvindt in dit stadium gaan we pas stukje verder (om het hoekje bv, net uit het zicht).

Wat denken jullie hiervan?

Sommige harddenkers zeggen: gewoon weg met Queenie en pas na een uurtje terugkomen, harde pijn, korte pijn, zo leren ze het snelst.

Maar ik voel het anders aan dus

Nog een vraag: stel in dit laatste geval, dat ik maia zo achterlaat (ps er loopt nog een shet bij haar op de wei, dus niet helemaal alleen) hoe lang kan ze het uithouden? Zou ze bv een uur rondgalopperen tot ze der bij neervalt of??