Ans Jondral schreef op donderdag 14 december 2006, 23:09:


Mij lukt het ook niet echt om in het bos te gaan gymnastiseren met m'n paard. Bak = serieus (trainen), en bos = banjeren en genieten voor ons.
Soms - als ik onderweg een ingeving krijg - ga ik op een lang en breed pad wel eens wijken, of stelling vragen. Of op een kruising een paar keer op beide handen op de volte. Of wat tempowisselingen doen. Maar dat doe ik niet vaak en al helemaal niet lang. Maar het kàn dus wel. En wat wèl ontzettend leuk is - en bovendien erg goed voor je paard - is heuveltjes lopen (maar die hebben we hier alleen op verboden-voor-paarden-terrein, dus die neem ik alleen tijdens koffie- en etenstijd van de boswachters :) ).

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 15 december 2006, 11:40:


Ik zou inderdaad het rijden even laten voor wat 't is. Wel wat aan grondwerk doen, maar ook weer niet te veel. Het belangrijkste - in mijn beleving - is te gaan wandelen met Mike. Samen, naast elkaar, die prachtige omgeving verkennen. Weer dichter bij elkaar komen, vertrouwen, rust en zekerheid krijgen, en samen genieten en ontspannen. Je zult zien dat je er na een tijdje wel weer op kunt.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

stumperd schreef op vrijdag 15 december 2006, 13:28:


Marijke de Jong daarentegen zegt dat je prima met één lijn kunt longeren, maar dat je dit dan het beste kunt doen met een kaptoom (in ieder geval niet met bit).

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk