Nils Vellinga schreef :


Dan is Fan bij jou in goede handen.


Ik zou eerst eens even afwachten hoe hij het gaat doen zonder zijn ijzers. Het kan heel snel goed gaan, er kan ook een behoorlijk gevoelige periode volgen en ik verwacht dat je daar je wandel/loop/rij/menprogramma op zult moeten gaan aanpassen.
Hier beginnen we met wandelingetjes van een kwartiertje wanneer een paard net van de ijzers af is (voor de duidelijkheid : In het Nederlands zijn wandelingetjes zonder ruiter erop, gewoon aan de hand). Ik zou je echt de raad willen geven niet té snel te denken dat het allemaal goed gaat zo, maar heel rustig aan doen, de hoef moet immers nog herstellen, oa de witte lijn. Als je hem te vroeg voor de kar zet en een flinke draf op de beton laat doen ben je zo weer terug bij af als die hoeven nog niet sterk (en dus niet genezen) zijn.
Is er bij jou afwisselende ondergrond tot je beschikking om op te wandelen? Heb je meer zachte ondergrond dan kun je gelijk iets langer wegblijven natuurlijk, dat ga je zelf wel ondervinden.


Dát zou pas super zijn!

Groet, Pien

Spirit schreef op zondag 17 december 2006, 8:45:


Ow, wat vergeten te zeggen: Als hij op het zachte wel lekker loopt en je hebt een bak oid tot je beschikking, dan kan hij natuurlijk gewoon gereden worden. Ik denk dat die beweging juist heel goed zal zijn voor het herstel van zijn hoeven.

Pien (die nu zelf wat gaat bewegen : Paar uurtjes het bos in).

Ilona Kooistra schreef op zondag 17 december 2006, 14:38:


Mag ik vragen op wat voor ondergrond hij zijn paarden ment?
Is dat bosgrond, weet je dat toevallig?
Ga ik nu even naar het bericht van Nils.
Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :


Dat kan heel goed en is zeer mooi! Dat betekent waarschijnlijk dat hij zelf de straal wat heeft afgesleten, nou, hoef jij er niks aan te doen!
Het is vrij nat nu, buiten, en de straal zal wat zacht zijn.


Juist !!!! En dat is nu waar je heel even rekening mee moet houden, Nils.
De lijdensweg van Boy waarover Yvonne schrijft is begonnen na een flinke drafrit over het harde en het kan wel degelijk dat een paard een mechanische hoefbevangenheid ontwikkelt door het neerslaan van de hoeven op het wegdek wanneer de witte lijn nog kwetsbaar is.
Zelfs zo erg dat het hoefbeen kan losscheuren van de witte lijn.
Maar dat gebeurt echt niet zomaar en ik denk niet dat je dat nu gelijk moet denken van Fan, want verder ziet het eruit als een heftige hoefbevangenheid en dan had je dat allang moeten merken want dan was hij echt niet zo blij aan het galloperen als wat je nu beschrijft.

Juist een paard dat zo hard met zijn hoeven op het wegdek slaat (ik heb er hier ook zo-een: Winner) zul je dus in het begin wat moeten 'bewaken' in zijn enthousiasme.
Om die reden ga ik nooit voluit over het harde in de eerste maanden dat een paard van mij Natuurlijk Bekapt wordt, ook al geeft het paard zelf aan dat hij dat wel kan, want meestal is dat overmoedigheid en temperament met andere paarden samen.
Hou verder de tonen goed afgerond he, en zeker niet te lang zodat er zo min mogelijk spanning op de witte lijn staat.

Indertijd was het overigens Raf Anteunis die het woord "mechanische hoefbevangenheid' noemde.

Groet, Pien

jose schreef :


Welnee, het is juist zeer logisch, en vooral ook zeer begrijpelijk voor het paard.
Het verschil zit em in het volgende, we gaan in het hele verhaaltje even uit van wijken naar rechts:
Bij de dressuur wil je, met wijken, bewerkstelligen dat het paard zijn lichaam onder jouw gewicht blijft houden.
Bij western echter leer je je paard te wijken voor de druk dus druk je simpelweg links --> Gaat je paard naar rechts.

Hoevaak per dag maak je gebruik van wijken voor druk? Vaak.
We leren het onze paarden allemaal: Tijdens het opzadelen, 'om' gaan, wanneer hij effe moet schuiven, achterwaarts gaan etc. Dat is allemaal wijken voor druk.
Waarom zou dat dan OP het paard ineens anders moeten zijn?
Dus je drukt links en hij schuift naar rechts (simpel gezegd).

Je doet het immers (waarschijnlijk) ook al wanneer je de bocht ingaat (in de bak) en je paard de hoeken niet ingaat of telkens naar binnen valt van de hoefslag: dan druk je hem toch met binnenbeen en binnenteugel terug de hoek/hoefslag op? Dat is toch ook wijken voor druk?
Waarom moet dat bij een wending dan ineens anders????

Niks draaien om het binnenbeen, dat is er juist vanaf om het paard de kans te geven die richting in te gaan, het houdt hem niet tegen.
Maar het ís er wel, het is er om het paard ervan te weerhouden te snel naar rechts te gaan, naar binnen te vallen op de cirkel, etc.
Dus het is niet zo dat je helemaal niks doet met dat binnenbeen, zie het als het 'wakend' been.

Ik denk dat Eddy en ik de enigen hier zijn die dit de mensen zo leren.

Groet, Pien

Michiel:>> Als Jur naar links en rechts kijkt, dan kijk ik mee. Op die
José:> Dat klopt niet. De kijkrichting van het hoofd van het paard

Ik ben het niet met je eens José (of we praten niet geheel duidelijk, kan ook).
Ik kan helemaal scheef op mijn paard op één beugel hangen en toch rechtuit galloperen. Je vergeet het bekken en het gecentreerde rijden!

:> Dus juist in de wending recht boven je paard zitten, binnenbeen

Bíjna mee eens, al maak ik dus mijn buitenbeen (buitenknie) langer.
En ja : je zij mag niet inknikken, je mag je been en je heup niet optrekken (veelgemaakte fout bij wendingen) .

Pfff, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zondag 17 december 2006, 23:48:


Nee, met 'hier' bedoelde ik dit forum
Pien