jacqueline postmes schreef op zaterdag 30 december 2006, 19:26:
> jose schreef op zaterdag 30 december 2006, 18:06:
>
>> Fred schreef op zaterdag 30 december 2006, 12:04:

> heb het toen ook met mijn da erover gehad en die was het hier
> volkeomen mee eens. vooral niet stilzetten.
>
> Jacqueline
Een jaar is nog aan de korte kant: je zegt het zelf immers al: een half jaar de tijd gegeven, maar daarna toch nog last gehad. Ergo: het half jaar was te kort.
Het probleem met peesblessures is nou eenmaal dat het langdurige kwesties zijn.
Het begint al bij het ontstaan. Op het moment dat een peesblessure aan het licht komt, is het ontstaan ervan al geruime tijd daarvoor begonnen.. Peesblessures bouwen namelijk in een lange tijd op: voornamelijk bij paarden die veel op stal staan en wel intensief gereden worden: ieder keer bij het bewegen kleine schade. Doordat het paard daarna weer stil wordt gezet, herstelt dit weefsel slecht. Zo bouw je dus al langere tijd aan een blessure. Maar het kan ook voorkomen bij paarden die slecht in en uit gestapt worden, teveel op verkeerde ondergrond werken. Vaak merk je dat niet direct en daar zit hem het venijn.
Wil je je paard volledig de kans geven ter herstellen, dan neem je daar gewoon minstens een jaar voor onder volledige, zelfgekozen beweging op de wei. Daarmee blijft de boel elastisch, doorbloed en beweeglijk.