van lennep schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:24:


Ik denk dat hoefgroeisnelheid voornamelijk afhankelijk is van de hoeveelheid beweging. Die is 's winters nu eenmaal minder dan 's zomers. Ze staan bij mij met nat weer de hele dag op het kleine bestrate (want droge) stukje om elkaar heen te schuifelen, dat kun je amper beweging noemen. En toch groeien de hoeven niet erg door. Op het gras bewegen ze meer, dus zal de hoefgroei ook toenemen.


Kijk je uit Esther! Had je geen 'meekijker' in die tijd?

Waarom zie je dan nooit een voskleurige fries, José?


Ik mag toch hopen dat bij het fokken wel degelijk rekening gehouden wordt met meer dan alleen uiterlijke kenmerken. Hoe kan een bepaald ras anders zo oud worden?! Neem de Andalusiër! Of de arabier! Of zo'n eilandbeest als de IJslander! Daar is eeuwenlang behoorlijk op hardheid, ausdauer en karakter geselecteerd.
Ik geef toe dat bastaards heel aardige mixen kunnen worden, mits de rassen dicht bij elkaar liggen zoals arabier en engels volbloed of warmbloed met een scheut connemara. Anders wordt het JUIST een rare rariteit!
Een arabo-fries vind ik eerlijk gezegd net zoiets als een windhond gekruist met een St. Bernard. Je gaat voorbij aan eeuwenlang weloverwogen fokbeleid. Bij zulke ver uiteenliggende rassen creëer je makkelijk een brekebeentje wanneer per ongeluk de zwakke eigenschappen opgeteld worden.

van lennep schreef op woensdag 3 januari 2007, 13:54:


Buck (quarter/volbloedachtig tiepje) had met ijzers neiging tot platvoeten. Stond altijd wat week met lage verzenen. Ik vermoed dat de nagels, die in de voorste hoefhelft zaten, de hoef wat "omwijd" trokken. Daarbij gleden de hielen over de gladde binnenkant tak van de ijzers -toch een vorm van hoefmechanisme- en werden daardoor ook wijder, het ijzer sleet zichtbaar uit. Nu heeft hij prachtig gevormde hoeven, wat kleiner dan eerst, maar meer in verhouding tot de rest van zijn lichaam. Ook is de stand iets steiler geworden, blijkbaar wil de hoef dat zo en ik doe er niets aan. Hol waren zijn hoeven altijd al.
Cadiz had met en zonder ijzers hetzelfde model, stand en formaat hoef. Die spaanse hoeven zijn bikkelhard en niet zo beweeglijk.

Nils Vellinga schreef op woensdag 3 januari 2007, 20:13:


De paarden die op ons piepkleine stukje schijnnatuur lopen, bewegen 's winters juist minder dan 's zomers in tegenstelling tot de wilde mustangs op de woeste prairies. Ik denk dat daarom de hoeven 's winters minder hard groeien. Minder beweging, minder slijtage, minder groeiprikkel.
Mijn paarden staan hier de hele dag op die paar verharde vierkante meters te drentelen omdat ze geen natte voeten willen. Ik ga in de winter ook minder vaak een rondje fietspad doen als het werk af is. Minder beweging dus. Dus ook minder groei.

Ans Jondral schreef op donderdag 4 januari 2007, 0:11:


Goed zo Ans! Ik ben blij voor je dat je de stap hebt genomen om naar Antoine te gaan en dat je je paard weer kunt rijden!
Volgende week ben ik zelf ook weer eens aan de beurt voor les, nu met S-vormige wiebelkont Cadiz.

Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 11:29:


Waarom is de zweep als aanwijsinstrument zo iets heel erg verschrikkelijks? Een wortelstokje van Parelli is zeer geaccepteerd, maar een anderkleurig stokje is uit den boze?! Of vind je misschien de aanwijsstok van Parelli ook niet door de beugel kunnen?

Antoine de Bodt heeft uitgelegd dat voorwaartse drang voorwaarde nr 1 is bij het paardrijden. Om dat te bewerkstelligen kun je aandrijven met bovenlichaam, zit, been en/of kuit, maar de gemiddelde ruiter (en dat is waar hij mee te maken heeft) kan dat meestal niet zonder ongewenste extra bewegingen, wat de paardenrug en de balans weer verstoort en dus het rechtrichtproces frustreert. De zweep wordt in zo'n geval ingezet als attentiemiddel, ik moest het ook zo doen: zwaai er een keer mee heen en weer in de lucht om je paard te attenderen. Doorgaans is dit voldoende motivatie om hem wakker en actief te maken.
(En nee, ik geloof niet dat deze hulp een trauma oplevert.)

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 16:42:


Nee, of iemand op mijn rug!
Als ik mij verplaats in een paard (en ik realiseer me het gevaar dat ik dan antropodinges beoefen), en er moest nu eenmaal een tuigig ding om mijn hoofd, dan zou ik geen ijzeren, rubber of leren ding in mijn mond willen hebben, geen venijnig koordje met knopen om mijn neus, rakelings langs mijn ogen, geen druk achter mijn oren, geen kruiselingse strop onder mijn kin die aan mijn baardharen trekt.
Ik zou een zacht breed ding willen, wat niet verschuift en stil & vast zit, wat hoger om mijn neus en ik zou daar een prettig contact willen voelen zodat ik altijd weet waar de ruiterhand is.

Omdat ik -mens- zo'n ding nergens kan vinden ga ik er een maken.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 17:12:


Dat is ze dus wel. Door nog steeds les te nemen is ze daar wel degelijk en voor 100% mee bezig. Dacht je dat Antoine alleen je paard opknapt? dan staat ie terug bij jou met één dag weer kreupel.
Mensen zoals Ans die zich realiseren dat ZIJ degene zijn die getraind moeten worden, nemen de moeite om les te nemen, opdat zij in de toekomst hun paard beter kunnen rijden maw hun rijkunst uitbreiden maw een betere ruiter worden.
Het raakt me dat jij er zo over oordeelt!

Nils Vellinga schreef op vrijdag 5 januari 2007, 18:54:


Een keer snuit schuren en hij was doormidden.

helena schreef op zaterdag 6 januari 2007, 21:03:


De steunsels, die zitten pas aan de onderkant! Hoe die dan de bovenkant van het straalbeentje hebben kunnen beschadigen is mij een raadsel.

Als het hoefbeen vlak stond, dus parallel aan de grond, is dat prima en prachtig.


Als kreupelheid niet op te lossen is met nb, zou ik je aanraden contact te zoeken met Antoine de Bodt. Via de zoekfunctie kun je heel veel jubelverhalen over zijn rijmethode vinden.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 6 januari 2007, 14:54:


Waarom zou dat zo zijn? waarom zou het hebben van een zweep automatisch uitmonden in een steeds harder gebruik? Het geven van zithulpen mondt toch ook niet uit in steeds woester geschuif? Het geven van beenhulpen mondt toch ook niet uit in steeds wilder geschop?
Je 'conditioneert' je paard toch op reactie, dan hoef je toch niet steeds meerte doen, maar juist steeds minder?!

Ik leg mijn zweep wakend tegen de achterhand van mijn paard bij het omzetten van de achterhand zoals wijken en appuyement. Dáár moet nl de actie vandaan komen, niet van een plekje in zijn zij waar mijn been toevallig bij kan maar die nog een halve meter verwijderd is van de achterhand, waarmee hij de reactie moet geven. Hij wijkt voor die druk, het helpt hem aan het verzoek te voldoen.
Zo leg ik ook de zweep wakend/dansend op zijn kont wanneer ik de draf verkort en hem daarbij achter alert wil houden. Ik leg de zweep tegen een voorbeen als ik spaanse pas vraag. Als we uitstappen krab ik met de zweep langs zijn oren, want het jeukt daar. En nee, ik heb nog nooit gemerkt dat ik dat steeds harder moet doen omdat het effect zou verminderen.
De zweep is het verlengstuk van je arm. Omdat het paard nu eenmaal grotere afmetingen heeft dan je armen incl wijsvingers kunnen omvatten, is zo'n hulpstuk heel praktisch.

Spirithorses schreef op zondag 7 januari 2007, 9:28:


Sommige balen hooi zijn zwaarder omdat ze strekker geperst zijn. Mazzel, want dan zit er lekker veel hooi in. Soms zijn ze zwaarder omdat ze iets vochtiger geperst zijn. Dit is afhankelijk van het weer op het hooimoment en de droogperiode. Als dit hooi te lang bewaard blijft, kan er schimmel ontstaan (die niet altijd zichtbaar is) en krijg je een hoestend paard. Zwaar of licht houdt dus niet automatisch een kwaliteitsaanduiding in.

helena schreef op zondag 7 januari 2007, 13:15:


Hoi Helena,

Een manegepaard wordt zelden goed en recht gereden aangezien de ruiters het nog moeten leren en er elke dag anderen op zitten. Zo wordt een sluimerende scheefheid niet gecorrigeerd.
Buitenritjes zijn leuk, maar maken een scheef paard niet rechter. Daarvoor is dressuurmatig rijden belangrijk. Wanneer je het principe van rechtrichten van AdB begrijpt, kun je deze oefeningen ook op het bos- of fietspad uitvoeren en hoef je beslist niet de dressuurbak in!
Welk been is het kreupele?

Huertecilla schreef op maandag 8 januari 2007, 13:16:


Hartgrondig ja-knikkend je stuk gelezen.

helena schreef op maandag 8 januari 2007, 14:35:


Goed dat je contact gaat leggen!
Is ze ook 'sterker' op de rechterteugel, en gaat ze makkelijker op de linkerhand dan rechtsom? Hangen de manen naar rechts?