Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 10:59:
> Michiel schreef :
>> Zonder zweep,
>> bit, sporen of andere druk. Want daar reageerd Jur alleen maar
>> paniekerig op en met fikse tegenzin heb ik gemerkt bij het
>> longeren.
>
> Hoe leer je dat nu bij Josien, Michiel?
De eerste keer (onaangelijnt in de ronde circel) vond Jur de sturing van achteren zo bijzonder dat hij op lichaamstaal (meelopen op een kleinere cirkel ter hoogte van het achterbeen) rond liep, aandraafde, naar binnen kwam en van richting veranderde. Het was de opwinding van het nieuwe, wat hem gemakkelijk deed lopen. Precies zoals Hempling beschrijft in zijn boek natuurlijk paard rijden, dat wilde paarden voor de 1-ste of 2-de keer in de picadero alles al kunnen, eenvoudig reagerend op lichaamtaal. Het paard hoeft niets geleerd te worden.
Mooi als we van daaruit gewoon verder hadden kunnen werken.
Dat ging dus niet, Jur ontrok zich, hij vindt het niet leuk en probeerd door naar me toe te komen, niet mee te gaan op mijn aanwijzingen. De eerste correctie hierop is hem dit niet toe te staan (door lichaamstaal, mijn positie waar ik sta en mijn wijzende arm). Bij de pas af snijden wijk ik niet en vraag hem te wijken en door reen pasje opzij sta ik hem niet toe om snel om te keren in de andere richting. Deze eerste correctie geeft dus de stress en tegenzin waardoor het er niet beter op wordt. Veel mensen zouden het met de zweep oplossen. Josien zegt het duidelijk en rustig te herhalen, en het niet lang te doen. Enkele rondjes links en rechts om en dan stoppen. Dit in de verwachting dat hij de achterwaartse sturing zal gaan accepteren.
Nu heb ik het clickeren hieraan toegevoegd, waardoor hij het graag wil doen wat hij niet graag wil doen
We zijn nu in het eerste begin van dit innerlijk proces. Op een wandeling loopt hij ook wel eens voorop, en dat gaan kalm en zonder strijd. Zodra hij echter onzeker word, stopt hij en wil dat er iemand anders voorop gaat lopen. Dit doen we dan ook meestal. In de picadero zet ik echter meer druk achter mijn verzoek om voorop rondjes te gaan lopen. En om die druk te minimaliseren heb ik echt wel het clickeren nodig, anders denk ik niet dat Jur zich er aan overgeeft.
En waarom is dit allemaal nodig, kan ik het niet overslaan?
Josien zegt dat hij achterwaartse sturing zal moeten accepteren, tot zolang is hij te dominant over ons. Op buitenritten doet hij echter altijd wel wat wij hem vragen, en wat wij vragen daarin houden we rekening met wat hij kan en wil. Een soort heren overeenkomst
Dus van zijn dominatie heb ik geen last, al kan het zijn dat ik dingen niet zie, niet weet dat het nog veel beter kan. Van achteren naar voren rijden, zijn achterhand onder brengen, misschien zijn dat ook wel zaken die verbeteren als hij achterwaartse sturing op de cirkel accepteerd?
Groetjes, Michiel
Warboel
