Michiel schreef :

Hoe leer je dat nu bij Josien, Michiel?


Yep, ze keken wel wat raar op bij mijn cursus, maar na 10 minuten was er niemand meer die het vreemd vond. Mijn hoofdstel is zelfs door anderen uitgeprobeerd en het werkte goed. Toch ging die knop bij niemand om want ja, die gekke westernrijder is toch iets heel anders dan een sophisticated dressuurruiter he maar die westernruiter was wel de enige die in galop met de teugels in één hand kon slalommen met galopwissels bij elke pion, ojé, op zo'n drukke Arabier die al jaren niet meer in een binnenbak geweest is en ook nog zonder bit, hellluuuup..... Ik bedoel maar.
Hoezeer zit het tussen de oren ?!

Zelfde met de zweep; we hadden Winner ook bij ons en die maakte er weer een potje van. Moet de rijder maar gaan rijden, wij wilden niet dat het 'inspirational device' gebruikt werd. Jammer....

Pien

Karin schreef op vrijdag 5 januari 2007, 10:52:


Misschien heb je hieraan alvast wat:
Conrad, Eddy, Piet en ik hebben de handen ineen geslagen en we zijn aan het brainstormen hoe we onze trainingsmethodes met elkaar kunnen gaan verbinden in de toekomst zodat het voor iederéén toegankelijk wordt.

Pien

Ans Jondral schreef op vrijdag 5 januari 2007, 11:18:


Hoi Ans, ik begrijp je verhaal en ik zou er graag heel uitgebreid op ingaan, maar moet nu zelf weg om mijn paardjes te pesten

Eén vraagje nog :
Denk je niet dat er ook andere methodes zijn om een paard wél gevoelig op de hulpen te leren reageren dan je een (hoe klein ook) tikje met de zweep? Wat denk je waar bijvoorbeeld Conrad's meeste inspanningen naartoe gaan?
Juist : Dat leiderschap verdienen door je paard op een zachte manier te 'openen' voor je communicatie. Als dat op de grond lukt (en je paard niet meer door je heen loopt of je niet meer negeert) dan is het peanuts om dat vanuit het zadel ook gedaan te krijgen.

Snap je dat ik dáárheen wil?????

Sorry, moet nu echt weg, vanavond verder....

Pien

Esther schreef op vrijdag 5 januari 2007, 17:30:


Da's wat je ervan maakt Es.
Hier op PN staan we , dacht ik, toch voor het bit-, zweep-, spoor- en ijzerloze paardrijden. Dus ik geef gewoon mijn mening, er wordt voor niemand iets beslist, er worden alleen handreikingen gedaan.
En er lopen hier een paar figuren rond die daar toevallig les in geven en er leuke resultaten mee boeken.

Ik vind het juist fantastisch wat Ans allemaal doet voor haar paard, voor zichzelf en ik weet heel zeker dat het een goede keuze is om naar ADB te gaan. Ik heb alleen maar moeite met dat zweepje, dus maak er niet meer van dan het is

That's all. En nu ga ik de rest van de berichten nog eens doorlezen.
Sjonge jonge, wat een boel reakties roept dit allemaal op zeg....

Pien

Christel Provaas schreef :

Ik heb evengoed niks met de aanwijsstok van Parelli.
Lichaamstaal, daar moet je het van hebben.

Probleem is dat de zweep zelden gebruikt wordt aan aanwijsmiddel. Tenzij je een klein tikje op de kont om de achterhand eronder te krijgen een aanwijsmiddel vindt.

Ik niet.

jose schreef :


Voorbeeld van een les van vanmiddag: 3 mensen die nog niet zo heel lang rijden, zomaar wat dingen die we in de les doen en de rijders laten voelen.

Staples, eerst maar eens leren te voelen hoe een paard onder je beweegt. Kun je het optillen van zijn achterbenen benoemen zonder te kijken, kun je ook het neerzetten benoemen ? Voel je zijn buik van rechts naar links gaan, wat doet dat in jouw bekken, voel je hoe je meebeweegt, kun je je eigen voeten voelen in je schoenen (gronden). Als je gaat staan, val je dan naar voren, naar achteren of kun je zonder te knijpen met je knieën rechtop staan?
Als je je paard laat stoppen (inderdaad : ZONDER aan de teugels te trekken) adem je uit. Adem in wanneer je wilt dat je paard voorwaarts gaat, loopt je paard te snel, denk dan aan een anker dat je uitslaat, maak je benen lang. Fase 1 t/m 4 zithoudingen / bekken kantelen: 1 is op je schaambeen (voel): Niet doen (auwwa), fase 2 is OP je zitknobbeltjes: Doen we ook niet, doet ook pijn en is oncomfortabel voor jezelf en voor je paard. Fase 3 is je zitfase, nét achter je zitbotjes. Fase 4 : Zitten op je broekzakken gebruik je om te stoppen, in combinatie met stemhulp, uitademing.
Nee, je schouders hoeven niet van positie te veranderen, die blijven altijd boven je bekken, je benen hoef je ook niet op te trekken, probeer maar eens wat er dan gebeurt. Leer je hamstringspieren aan te spannen (daar zijn trucjes voor) en van daaruit te gaan rijden, leer je energie voorwaarts te gebruiken, je adem te ondersteunen, te géven!

ZITLES José. Uúúrenlang, wie leert dat nog?
En pas als dat allemaal lukt en nog veel meer, ga je naar een voorzichtig drafje. Eerder niet.
Er is nog zoveel dat ik zou kunnen opsommen waaraan je in de basis kunt werken....
Probleem van de meeste instructeurs is dat ze overvolle lessen hebben en dan maar een zweepje in de handen van de rijder drukken omdat er geen tijd/kennis/energie/geld wordt besteeds aan het fatsoenlijk leren van de meest simpele hulpen.

En wie is uiteindelijk de dupe ?
Het paard!

e m kraak schreef op vrijdag 5 januari 2007, 18:34:


Ow ja, ik kan je niet helpen met een gangenpaard.
Ik kan je wel je eigen basis aanleren, da's voor elk paard en elke rijder hetzelfde.

jose schreef :


Hahahahaha, ik herken het wel hoor. In die zin ben ik het natuurlijk wél moet je eens want met oezelewoezelepoepsie kom je inderdaad niet ver, en ik heb ook een hekel aan getut met paarden en inconsequent gedrag. Vaak denken mensen als ze bij mij komen rijden dat ze een paard maar in alles zijn zin moeten geven en zijn ze verbaasd van mijn 'strengheid' want ze denken dat NH alleen maar staat voor lief, zacht, alles mag, paard zijn zin laten doen, niet optreden, geen leiderschap tonen, over je heen laten walsen, en vertroetelen met snoepies.

Yep! iedere opleiding begint gewoon met consequente africhting.
Ik kan het niet ontkennen!
Pien

jose schreef :


a: prik met de sporen
b: "motiverend" tikje met de zweep
c: rustig wachten en nóg eens vragen

Marie-Christine Vesters schreef :

Ja, eerlijk gezegd meen ik het wel ja.
Ik zou er toch echt naar laten kijken.

Christel Provaas schreef op vrijdag 5 januari 2007, 16:57:


Kijk hier maar eens: http://www.spirithorseswebwinkel.be/index.php?act=viewProd&productId=183

Pien

Ans Jondral schreef :

Mag ik ook antwoorden?

In de eerste plaats geef ik geen been bij het voorwaarts gaan, ook niet bij het achterwaarts gaan, maar ik vraag vanuit mijn bekken, mijn zit en mijn stem.
Reageert mijn paard niet op mijn vraag, pas dán dan is er lichte (kuit)druk van het been, geen aansporen, maar een constante druk die niet verder opgevoerd wordt. Ik ga er natuurlijk daarbij wel vanuit dat het paard weet wat voorwaarts vragen is. Bij een jong paard laat je er iemand naast lopen die het paard meevoert op hetzelfde moment als de rijder op zijn rug vraag zodat de combinatie van de hulpen duidelijk wordt.

Zo heeft het paard 'de keuze' te reageren in de fase die hij zelf verkiest want je bent consequent in je hulpen, geeft steeds 3 seconden bedenktijd.
Uiteindelijk zal hij toch moeten gaan, maar ik blijf rustig wachten en bij de minste voorwaartse neiging beloon ik en laat ik alle druk wegvallen. Zo krijg je een paard dat heel snel snapt wat je bedoelt.
En je hoeft nooit verder te gaan dan beendruk. Kwestie van geduld en de langste adem.

Gooit je paard zijn hoofd omhoog en gaat hij achterwaarts dan rustig stopzetten (teugels lang), uitademen (net als bij dat konijnenhol van Eva) en opnieuw voorwaarts vragen.
Maarree, waarom zou dat paard zijn hoofd omhoog gooien? Dan heeft ie niet zo'n goede ervaringen in het verleden.

Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 19:36:


Kijk, ik kan hem ook voorwaarts schoppen of een tik met de zweep geven omdat ie moet leren niet achterwaarts te gaan. Al eens gekeken wat de staart van dat paard dan doet? Die gaat helemaal onder hem in.
Zo wil ik niet rijden.

Ans Jondral schreef :


Weet ik niet van Eddy, zal hij zelf wel op antwoorden.

Da's móói, Ans !
De fout die veel mensen maken is dat ze gaan panikeren; het paard móét voorwaarts, móét luisteren, ojé ijé, dalijk wint het paard....terwijl je alleen maar meer verzet krijgt en je uiteindelijk een enome discussie loopt te voeren met je paard en zoiets eindigt dan weer grimmig.
Zonde en niet nodig.

Gewoon tot 10 tellen, uitademen, je hernemen en opnieuw vragen.
Tja, dat duurt nou eenmaal iets langer in het begin.
Trainen kost tijd, ik weet het. Véél tijd.

Ik vertrek nooit vanuit een wending, altijd eerst rechtuit en zonodig dan pas de wending, tenzij ik mijn paard schuin zet met desbetreffende schouder naar voren (bijvoorbeeld bij het aanspringen in galop vanuit stilstand).

Pien

Esther schreef :

Misschien wil-ie je zadelTassen wel eens laif zien, Es....