e m kraak schreef op vrijdag 5 januari 2007, 18:42:


Je mag mij ook best om een verdere onderbouwing van mijn mening vragen zonder dat je dit kwalificeert als PR gebral hoor.
Dat je mijn berichtje uit zijn verband wilt trekken omdat ik overbelasting in verband breng met dierenmishandeling, moet je ook zelf weten.....
Het is zo simpel Egon.


Dus niet alleen over "sopgrond" maar ook over straat en over grindpaden enz. Een voorbeeldje van wat ik vrij regelmatig tegen kom wil ik je wel geven:
Waar zal een lange hoefwand vooral scheuren denk je? In de kwartieren? Met tot gevolg stukken uit de hoefwand, die ervoor kunnen zorgen dat een obstakel op zo'n grindweg de hoefwand vanaf het gat in het kwartier, inclusief hiel en hoefbal, tot in het straalkussen wegscheurt?
Wat is er logischer dan via goed onderhoud te zorgen dat voeten niet beschadigen? Dat de zool gebruikt kan worden, dat de straal daarvoor gebruikt wordt waarvoor hij gemaakt is met in het verlengde het straalkussen?

Piet

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 19:18:



zoiets?

Spirit schreef op vrijdag 5 januari 2007, 20:40:


Dit schreef ik eerder.


Natuurlijk is zelftrim een gevolg van veel beweging.
Natuurlijk bekappen kiest er duidelijk niet voor om hoeven te laten groeien en ongecontroleerd te laten inscheuren.
We willen ervoor zorgen dat de voeten altijd en niet pas als de hoeven weer klaar zijn met zichzelf te trimmen, in optimale omstandigheden verkeren, dus niet door ze eerst te lang te laten worden en dan te wachten tot ze vanzelf wel weer afbreken.
NB gaat uit van een voet zoals hij zou zijn als hij altijd op een harde onregelmatige ondergrond zou lopen.
We denken dat zo'n hoef het meeste tegemoet komt aan wat de inwendige voet vraagt: optimale schokbreking en doorbloeding en zo elke ondergronnd aan kan.

Piet

Michiel schreef op vrijdag 5 januari 2007, 21:32:

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 22:57:


Als het een vraag aan mij zou zijn dan zou ik op beide vragen antwoorden
: antwoord D
Met shaping, een vorm van clikkeren
Iedere keer de beste poging belonen.
Piet

We schrijven hier bericht, na bericht, na bericht, hoe fantastisch onze manier van met paarden omgaan wel niet is, de ene heeft deze variant, de andere die benadering, de een doet het "dus" veel beter dan de ander, en die nog weer veel beter.
Wanneer gaan we eens nederig onze hoofden buigen en inzien dat we nog ongelooflijke eikels zijn die tot hun middel in de drek staan als het over "met paarden omgaan " gaat?
Dat we allemaal aan een leven waarschijnlijk niet genoeg hebben om te weten wat *het paard* inhoudt? Wie van ons gaat inzien hoe verschrikkelijk fijngevoelig het is, terwijl we denken dat we zithulpen, teugelhulpen, zwepen, sporen en geweld nodig hebben, omdat we geen van allen beter kunnen en weten. Waar is die goeroe, die we dan vervolgens weer leuk met z'n allen verketteren?
Goed , een aantal zijn er dan al achter dat belonen altijd beter werkt dan straffen, maar het blijft allemaal gerommel in de marge.
Er is een paard geweest, dat iedereen duidelijk moet maken dat we eigenlijk van schaamte terug in ons hol moeten kruipen.
Het paard waar geleerden zich in hun onkunde het hoofd onder braken, wat voor een "wereldwonder" werd gehouden.
Een paard wat waarschijnlijk een trainer had , die het wel begreep en dit dier heeft opgeleid om kamers vol met mensen te doen geloven dat het zelfs de moeilijkste sommen kon oplossen.
Het heeft geweldig veel onderzoek gekost voordat men door had dat men belazerd werd en ging begrijpen dat ze stuk voor stuk zelf het antwoord stonden te verraden.
Terwijl niemand sprak en, ik ben er niet bij geweest, waarschijnlijk ook niet bewoog. Slimme Hans voelde het goede antwoord.
Hoe? Misschien door op het moment surpreme, het anders kijken van de omstanders, ongemerkt adem inhouden, maar misschien ook wel omdat zijn trainer al aan het clikkeren was en bij elk goed antwoord steeds kleinere aanwijzingen gaf, tot ze uiteindelijk net zo klein waren als de ongemerkte seintjes van de toeschouwers bij het juiste antwoord en daarna een vorm van "yes" te roepen.
Hoe het ging weet ik niet, maar de communicatie moet enorm verfijnd zijn geweest, terug naar het knipperen van een oog, manipuleren met ademhaling, misschien wel een andere geur van de omstanders.
Als ik hierover na denk, past ons niet meer dan heel veel bescheidenheid en moeten we hopen dat we met hulp van elkaar, ooit , al is het maar een beetje, in de buurt kunnen komen van die paard- mens communicatie, want zelfs dan al zullen we kunnen rijden als Centaurs. Tot die tijd blijven we, met al onze kapsones, niet meer dan ongeletterden op hopeloos afgestompte paarden.....

Piet

e m kraak schreef op zaterdag 6 januari 2007, 18:14:


en hopen te leren toch?

helena schreef op zaterdag 6 januari 2007, 21:03:


We zijn hier geen van allen dierenartsen. maar afgaande op jouw beschrijving heeft Harmke geen HKO. De arts zal bedoelen: pijn in het hko.htm">hoefkatrolgebied. De kreten over hoefbeen en steunsels lijken me meer om te verbloemen dat hij het niet weet dan dat ze iets met de pijnliijke voet te maken hebben. Flauwekul dus. Het kan van alles zijn en vele oorzaken hebben, maar niet die.
We weten ook de achtergrond van je paard niet, of en hoelang het op ijzers gestaan heeft. Kan er allemaal mee te maken hebben.
Maar zien de voeten er echter goed uit, met een goede zool en dito straal en heeft ze wel goed gelopen sinds je ze zelf bekapt, dan zou ik me zeker in het advies van Christel verdiepen.

Piet

marianne laenen schreef op zondag 7 januari 2007, 19:28:

Huertecilla schreef op zondag 7 januari 2007, 15:11:


Goed stuk Arno!
@HC
Het is echt te onzinnig voor woorden, hoe alles wat krom is rechtgepraat moet worden om toch vooral maar een andere mening te kunnen hebben dan de uiterst simpele zielen die in Natuurlijk Bekappen geloven. Die arme misleide sekteleden die ervan overtuigd zijn dat zeer regelmatig onderhoud hun paard gered heeft van een voortijdige afgang naar de slager, die dwazen die dolgelukkig zijn dat hun paard eindelijk voor het eerst over elke ondergrond kan lopen, zonder zich verplicht te zien sluipmoordende overblijfselen uit het ijzertijdperk onder de voeten te laten slaan.
Zoals ik al eerder schreef wist men in de jaren 50 van de vorige eeuw in "Utrecht" ( en God weet hoeveel eerder op andere plaatsen al) dat paarden als het even kon niet op ijzers moesten lopen. Helaas wisten ze toen nog niet hoe het dan wel moest.
Beslaan is geen compensering , Het doet schade! Zelfs zo erg dat paarden er ver voor hun tijd door afgemaakt moeten worden.
Hoefschoenen zijn er om het paard te helpen, de tijd die genezing vraagt te helpen te boven komen, omdat het arme dier door mishandeling niet meer op zijn eigen voeten kan lopen.
Het is zo'n ontzettende dooddoener te zeggen dat we de dingen niet weten en het over 10 jaar heel anders en beter zullen doen.

Veel beter keek je achteruit om te zien waar we vandaan gekomen zijn.
Dr. Hiltrud Strasser die in de jaren tachtig het startsein gegeven heeft door de interne structuren van paardenhoeven te onderzoeken en daar haar bekap methode uit te ontwikkelen en al die al die jaren niet anders heeft moeten doen dan zich verweren tegen een wereld van ijzerverwerkers en onopgeleide veeartsen.
Het is onbegrijpelijk dat jij het met ijzers beslaan kunt opvoeren als compenserend, terwijl je zelf niet anders doet dan ons van linkjes voorzien van boeken van een vertaalster van Strasserboeken ( waarbij je ook nog eens niet bestaande titeltjes opvoert:) en enige tijd geleden als grootste goed een site van iemand aanprijst die als toppunt het zo denigrerende Niet Beslaan in feite belachelijk maakt door nog veel nauwgezetter volgens strak omlijnde uitgangspunten te bekappen dan de hele Natuurlijk Bekappen methode.
Doe toch gewoon man!
Kom van je hoge Spaanse berg af en help ons hier met je poten in de bagger een paard van bv laminitis af te helpen en de eigenaar daarna van zoveel info te voorzien dat het niet meer gebeurd. Dan ben je een vent!
En als je wilt zeggen dat we in feite dreigen een verkeerde richting in te slaan, kom dan met zuivere en onderbouwde nieuwe kennis.
Het zal je verbazen hoe open we daarvoor staan!

Piet

Huertecilla schreef op maandag 8 januari 2007, 1:01:


Vooral niet ingaan op wat je niet past he?

Piet

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 januari 2007, 14:04:


We weten natuurlijk niet hoe lang de da is bezig geweest en hoeveel extra hij gerekend heeft voor de kosten voor stress door een eigenwijze , mondige klant :) . In het vervolg even van te voren informeren?
Maar ja, mijn huisarts rekent ook telefonisch consult hoor.
Ik vind dat ook niet onterecht. Ook een dierenarts heeft maar zoveel uur in een dag. Hij moet dan voor jou gratis werken terwijl er misschien een betalende klant wacht.
En of je het met het beantwoorden van de vragen eens bent, tja in dit geval een dikke reden om een andere arts te bellen denk ik. Maar ook slechte adviezen kosten tijd en dus geld.

Piet

Monique Meijer schreef op maandag 8 januari 2007, 14:35:


Worteldoek Monique!
Oersterk, waterdoorlatend en rot nooit.
Het kost in verhouding met die rastermatten een sch*** en drie knikkers. Misschien ken je een tuinder die het even bij een groothandel in tuindersartikelen voor je wil bestellen.
Een laag onder het grind tegen het wegzakken en een laag erop tegen het mengen in het zand.

Piet

Christel Provaas schreef op maandag 8 januari 2007, 14:43:


Hangen de manen naar rechts.....Kijk weer wat geleerd, is dat altijd een aanwijzing Christel?

Els Kleverlaan schreef op maandag 8 januari 2007, 15:08:


Je hebt gelijk Els :)
En iderdaad afwateringssleuven is een goed punt. Ik zou daarin echter geen zand, maar grind leggen. omdat dat nog beter afwatert.
Piet