>>> Es: Hoe ga je met een paard om? Mijn invulling is:
>>> Door consequent flexibel te zijn, oplossingen voor problemen te
>>> zoeken en daarbij het paard, en niet een methode, als
>>> uitgangspunt te nemen.
>>
>> J.Pelgrim: Elk paard is anders, als ik alleen al bij mijn eigen shires >> en shetjes kijk dan zijn ze allemaal verschillend qua aanpak,
>> echter probeer ik de basis wel als uitgangspunt te houden.
> Ieder paard heeft zijn eigen persoonlijkheid en
> zijn eigen verleden. Deze persoonlijkheid mag je nooit uit het
> oog verliezen omwille van ..............Tenslotte draait het om
> een samenwerking met respect en vertrouwen.
Dat maakt het vaak zo moeilijk om een manier te vinden om goed om te gaan met je paard, omdat ik ook niet 'geloof' in één universele methode die heilig is en altijd direct toepasbaar.
Zo heb ik er paarden bij waarbij ik veel eerder 'op mijn strepen' moet gaan staan, en ik heb paarden vanwie ik meer kan toestaan.
Het ene paard is van nature gevoeliger in de hulpen, terwijl je bij de andere nét iets langer moet volhouden of wachten. Van BD verwacht ik meer dan van Izzy, omdat BD veel meer in huis heeft, terwijl Izzy een heerlijk basaal paardje is en dat heeft ook weer veel voordelen.
Bij de een werk ik wat meer
Parelli achtig, bij de ander wat meer op de clickermanier. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je steeds blijft kijken naar wat dat paard vanuit zijn karakter, afkomst, temperament, gevoeligheid etc nodig heeft, waarin je hem het beste kunt aanspreken.
Maar wat wél blijft is dat je bij elke manier van werken moet beschikken over een gezonde dosis humor, nooit vanuit kwaadheid dingen tot stand moet willen laten komen, vreselijk geduldig moet blijven, op precies het exacte moment belonen en timen én weten wanneer het genoeg is voor dat paard.
Dat lijkt mij toch voor elke manier van werken universeel.
Pien
Warboel
