Tanya schreef op donderdag 18 januari 2007, 18:31:
>
> jurr loopt gewoon niet goed,, of het nou komt door NB of niet,,
> NB zal vast zn goeie kanten hebben!
>
> maar zelf als ik mn mond hou over NB wil michiel nog niet zien
> dat jurr niet goed loopt!
>
> maar even over NB....
> doen jullie het bij jullie eigen paarden of laten jullie er
> iemand voor komen?
> hoelang hebben jullie (of jullie NB-er) er over gedaan om dit
> te leren ??
Dag Tanya, ik zag dat Eddy al een antwoord had geschreven en inderdaad kun je dat het allerbeste doen. Iedereen hier heeft zijn eigen verhaal.
Het is niet alleen maar 'geen hoefijzers' maar een samenwerking met paarden zo natuurlijk mogelijk laten leven... Dus: in groepsverband, buiten, geen dekens, geen junkfood als brok of
muesli, en voldoende beweging over verschillend terrein zodat de voeten van je paard tegen alle omstandigheden kunnen.
Als je alleen maar 'niet beslaat' maar verder je paard altijd opsluit in de stal en volpropt met brokjes kun je nog steeds problemen hebben.
Ik heb eerst deze website gelezen... omdat mijn indertijd 14-jarige goed in de problemen zat. Ondanks een echt goede hoefsmid en div. DA's... werden zijn voeten steeds slechter i.p.v. beter. Dit was niet alleen door het steeds weer beslaan, maar ook door het hoge suikergehalte in voorjaarsgras... het z.g. fructaan. DE veroorzaker van
hoefbevangenheid.
DA's + traditionele hoefsmeden konden zijn problemen niet oplossen en hij ging steeds beroerder lopen... Ik wist gewoon dat het zo niet langer kon.
Je gaat eerst eens lezen, nadenken... bedenken dat het weleens waar zou kunnen zijn en uiteindelijk neemt je paard de beslissing wel voor je!
Zijn voorijzers zijn er tijdens een flinke glijpartij los geraakt en naderhand er onderuit gehaald door een noodsmid... met medeneming van een flink stuk hoefwand waardoor het arme dier op de pijnstillers moest. Vanaf die dag heb ik definitief besloten dat er nooit meer ijzerwerk onderkwam.
Hoe heb ik het geleerd? Door voornamelijk hier te lezen. En door een goede natuurlijk bekapper de achterijzers eronderuit te laten halen.... En die heeft mij steeds weer voorgedaan hoe het moest. Ik liet hem in die tijd zo 1 x per maand komen, later werd dit steeds minder. Maar hij komt en controleert nog steeds! Dat wil ik ook.
En ik lees nog steeds heel veel.....
Verder werken alle NB'ers vrijwel hetzelfde... en ik heb ook geleerd om elkaars paarden te bekijken en te doen... er is onderling vrijwel geen verschil.
Omdat mijn paard volgens DA's chronisch
hoefbevangen was en een beginnende spat had... heeft het bij mij vrij lang geduurd voordat hij weer vrij goed over het harde kon lopen. Dit trouwens ook tussentijds met behulp van aangemeten hoefschoenen.
Ik heb zelf de fout gemaakt door hem nogmaals 1 x
hoefbevangen te laten raken.. waardoor ik bijna 1,5 jaar bezig ben geweest.
En als ik echt eerlijk ben kan ik hier nog aan toevoegen dat mijn paard nu 17 jaar wordt, import USA is en daar al op 2-jarige leeftijd shows liep. Ik mag er dus redelijkerwijs van uitgaan dat hij 12 jaar lang op hoefijzers heeft gestaan.
Zijn voeten zullen dus nooit meer de kwaliteit bereiken van een paard die nooit op ijzers heeft gestaan, zoals mijn bijna 4-jarige hengst.
Het is m.i. niet eerlijk om dat nog van hem te verwachten. En ik accepteer dat ook, hou zelf zijn voeten goed bij. Als ik hem NIET van de ijzers had gehaald, nu ruim 2,5 jaar geleden, had hij echt op de slacht beland.
Dit is mijn verhaal, en zo zul je er nog vele kunnen lezen.
Er is geen enkele reden om ooit een paard z'n voeten te fixeren met een middeleeuws martelwerktuig.
Groetjes,
Wil.
Warboel
