Ans Jondral schreef op zondag 14 januari 2007, 17:17:


*****************
Wanneer kwamen die stijfheidklachten? Bij het begin van trainen terwijl ze die dag daarvoor al flink had gelopen? Dan zou het gewoon ordinaire spierpijn kunnen zijn. Na training kan je namelijk 48 uur last hebben van spierpijn (denk maar aan jezelf). De volgende dag voel je pas goed dat je een beetje veel hebt gedaan. En het leuke van een beetje spierpijn en stijfheid is, dat je dan weet dat de training effectief is geweest. De hele lichte beschadiging in de spieren (dit is spierpijn namelijk in combinatie met teveel melkzuur) wordt overgecompenseerd door het lichaam, waardoor het verbeterd. Een lichte beweging/training is voor die spierpijn goed, omdat het de melkzuur uit de spieren haalt (meer doorbloeding in de spieren > melks=zuur verdwijnt) Dus bij spierpijn niet zwaar trainen, maar ook niet stilzetten.

Was die stijfheid niet het gevolg van training? Misschien stond ze dan in een stal in plaats van op de wei? Als zij namelijk op stal stond is de kans groot dat ze door het stilstaan, een stijvere op pijnlijkere achterhand kreeg (daar zit toch de artrose?) en dat ze meer gewicht op de voorhand is gaan plaatsen om de achterhand te verlichten. En ja dan vkrijgt ze ook meer vocht in de benen en is de voorhand niet meer soepel.

Wellicht heb je hier iets aan voor een volgende keer? In ieder geval is het super dat je nu zo'n (tijdelijek) oplossing hebt voor haar. En dat het nu weer beter met haar gaat.

fleur schreef op vrijdag 12 januari 2007, 10:23:


****
pulpbrok is volgens mij wel hetzelfde maar zeker weten doe ik het niet. Let in vredesnaam op dat je het (bietenpulp/pulpbrok) wel weekt, want anders kunnen de gevolgen echt niet grappig zijn!!! Stikken, overvulde maag na drinken, koliek etc. Verder wel goed spul hoor, daar niet van.

Misschien nog een ander idee; veel oude mensen nemen vitaminen en mienralen veel minder goed op. Eerlijk gezegd weet ik niet of dit ook voor paarden geld. ik denk het wel. Dus wellicht heeft hij een vitamine/mineralengebrek? Ik denk dat mijn tip misschien vervoeibaar is voor andere forumleden, maar ik zou gewoon een vitaminespuit halen (zien eruit als wormspuiten) en die geven. Beetje rigoreus, maar soms erg effectief.

Een paardje van een vriendin van mij bleef ook magertjes, kwam niet goed door de rui heen, maar kreeg genoeg voedsel en had geen haken ofzo. Na twee keer (na twee weken nog één) een vitamine/mineralenshot ging hij hard vooruit.

Heeft het paardje trouwens een erg dikke vacht? (in vergeklijking met andere paarden), dan kan dat ook duiden op tekorten.

Heel veel succes, misschien heb je hier iets aan
PS als de wond aan zijn achterbeen nou niet goed zou helen, haal er dan (na een DA) ook eens een natuurgeneeskundige bij, wellicht ligt het op een ander vlak dan alleen fysiek)

Malenka schreef op zondag 7 januari 2007, 22:52:


Vraagje; weet je dat een paard heel veel dingen combineert met een plek? Dus heb je enge-dingen-oefeningen ook wel eens gedaan op een (uiteraard rustige) weg of in de berm, dus aan de hand?
En heb je ook wel een enge-dingen-oefeningen gedaan als je erop zat? (bv gewend aan plastic zeil aan de hand > dan op je paard weer zelfde procedure als aan de hand)

Zelf heb ik menpaarden getraind die in een wei en de bak met trekkers werden geconfronteerd. Konden op de weg helemaal flippen als ze een trekker zagen. Zij waren dus niet bang op de ene plek, maar wel op de andere plek.
Verder trainden wij elk onderdeel op meerder manieren (bv borsttuig om zonder oogkleppen aan > borsttuig om met oogkleppenhoofdstel > borsttuig zonder oogkleppen de weg op > borsttuig met oogkleppen hoofdstel de weg op; uiteraard niet met alles zo uitgebreid) Dus mijn advies train zoveel mogelijk dingen zowel aan de hand als erop, en op zoveel mogelijk plaatsen. waarschijnlijk leert hij dan op iedere plaats en waar je ook bent (er naast of erop) te vertrouwen op jou.

Margot van Lare schreef op zondag 14 januari 2007, 19:06:


Dat hij z'n voetjes niet optild kan ook met de rug te maken hebben. Als het daar niet lekker zit (wordt nu natuurlijk wel aangewerkt) dan kost dat erg veel moeite om z'n voetjes op te tillen. Het kan ook zijn dat hij weinig besef heeft van wat er met zin benen gebeurd. Heel goed mogelijk voor een pard dat zo lang stil heeft gestaan en niet lekker in zijn vel zat. Wellicht is TTeam TTouch dan iets voor hem (methode van Linda Tellington Jones)
succes