Frans Veldman schreef op maandag 22 januari 2007, 22:06:
> Christel Provaas schreef op maandag 22 januari 2007, 19:20:
>
>> Een himalayasteen is zeezout zeg je.

> Niet zo veel.
>
> Groeten,
> Frans
Je rukt het uit zijn verband. Mijn doel was niet om aan te tonen dat de waarden GEEN sporenelementen bevatten. Mijn doel was om aan te tonen dat de op deze site opgegeven waarden verschillen van de waarden in mijn foldertje, waarbij het om dezelfde steen van dezelfde firma (FNA) gaat. Je schrijft zelf dat sporenelementen van haast geen belang zijn, dus waar hebben we het over.
Ik wens niet terecht gewezen te worden omdat ik ogenschijnlijk "val" voor een fancy naam met dito mythe, ik wil alleen boven tafel hebben waar het verschil in zit.
Dat jij himalayastenen afwijst omdat het marketingconcept erachter je hindert, is duidelijk.
Wat mij duidelijk is, is dat mijn paard elke andere "kunstmatig" samengestelde steen jarenlang negeert, maar het himalayading graag lust. En we hebben het over een paard dat ALLES eet, het paard uit de Pyreneeëen wiens systeem op surviven is ingesteld. De eerste steen was na een maand op, inmiddels doet hij er wat langer mee, alsof er een tekort aangevuld moest worden. Waar kan dat dan mee te maken hebben?
Anders. Hoe komen bv de mineralen in de himalayasteen en hoe komen ze in de gefabriceerde steen? Bestaat er misschien zoiets als "natuurlijke" mineralen, die al in voorkomen en "synthetische" mineralen, die er fabrieksmatig ingestopt worden, zoals onze multivitamines? Weet iemand dat?