Piet schreef op vrijdag 16 februari 2007, 8:01:


Hij is zo.n maand of drie van de ijzers af en nee natuurlijk is hij niet recht. Maar het is niet de bedoeling om hier eindeloze discusies te gaan voeren over de problemen van mijn paard. Ik vroeg mij alleen af of er mensen zijn met ervaringen die overgestapt zijn op natuurlijk bekappen en hoe lang zo'n paard dan kreupel blijft. Ik kan me zo voorstellen dat als een paard tien jaar lang op hoge hakken loopt dat hij dan echt wel moet wennen om op blote voeten te lopen. De vraag is alleen hoe lang. Ook vraag ik mij af of ik hem nu van stalpaard met deken inenen in de winter fulltime in de wei kan zetten. Sommige mensen zeggen dat dat geen probleem is maar ik heb daar toch mijn twijfels over.

Piet schreef op vrijdag 16 februari 2007, 9:45:

Hi Piet,

Ik ga voor de peesproblemen door een jarenlange ongelijke belasting. Het is ook echt niet mijn bedoeling om mensen hier voor het hoofd te stoten. Ik denk dat jullie het wel begrijpen dat als je al zo'n tien jaar met een paard aan het puzzelen bent waarom hij niet wil lopen dat je op een gegeven moment ook geen zin meer hebt om weer het hele verhaal te vertellen. En zo langzamerhand heb ik het puzzeltje wel een beetje rond. Denk ik ook dat de kissing spine onstaan is door de ijzers. Paarden gaan door ijzers immers te hol in de rug lopen. Grootste probleem bij mijn paard zijn de bot woekeringen in zijn schoft. Jarenlang heb ik aan dierenartsen gevraagd komt het niet door de deken. In het najaar na drie weken deken wilde mijn paard niet meer lopen. Gewoon helemaal niet meer. Ook niet los, ook niet spelen met de hond. Dierenartsen hebben hier nog nooit van gehoord. Zelf heb ik bij Eric laarakker cursus gedaan en met doormeten kwam ik hier dus achter. In december 2005 heb ik in een kliniek een foto laten maken van de schoft en ben erg geschrokken. Er groeien allemaal bloemkolen uit de doornvormige uitsteeksels van zijn schoft. En als je dus bij een paard met een deken je hand onder de schoft stopt voel je een enorme druk. Ga zelf maar eens 23 uur per dag met een tas van tien kilo om je nek lopen. Sinds ik een deken met een teruggesneden schoft gebruik gaat het wel beter. Verder is uit dat onderzoek ook naar voren gekomen dat er twee rugwervels aan elkaar vast zitten (aangeboren?) waardoor hij beperkt is in de lengtebuiging naar rechts. Dit paard loopt dus altijd overal te compenseren. Gevolg...peesblesure rechts achter.....peesblesure linksvoor. Rechtrichten is altijd al mijn levensdoel geweest. Ben zeer klassiek geschoold met de Oothout methode. Ontspanning door aanspanning. In die zin vind ik dressuur, mits op de juiste wijze toegepast, fysiotherapie voor het paard. Maar nu gaat hij voorlopig voor zo'n anderhalf jaar op rust. Ik vind het wel leuk dat zo'n klein vraagje zo'n enorme discusie kan worden.

groetjes,

Alice

Christel Provaas schreef op maandag 19 februari 2007, 17:02:


Hoi Christel,

Dat is mijn ervaring. Toen Kapriool nog op ijzers stond was zijn houding altijd met zijn achterbenen wat naar achteren. Nu hij niet meer op ijzers staat, staat hij met zijn achterbenen meer onder zijn lichaam en is zijn kruis ook minder plat. Zijn rug is nu ook minder hol. Bij een lesklant van mij zie ik precies het omgekeerde nu zij dit paard ook achter op de ijzers heeft gezet. (omdat hij op zijn straal ging lopen) En als een paard maar hol genoeg wordt in zijn rug dan komen vanzelf de wervels tegen elkaar aan. Zo'n paard wil dan ook niet meer.

ingrid van der post schreef op maandag 19 februari 2007, 17:51:


Ach er zijn weinig mensen die naar hun paard luisteren. Als paarden niet willen of iets aangeven dan wordt dat meteen als verzet gezien. Zo'n paard wordt toch al snel met zweep en sporen door de baan geschopt. En laten we wel wezen als ze dan al met zo'n paard bij een dierenarts komen wordt er meestal niet naar een rug gekeken. Tegenwoordig wel wat meer maar dan moet je dan wel zelf ook achteraan. Maar bij mijn paard zitten de wervels echt dicht op elkaar en dan heb je daar natuurlijk ook sneller last van.

Ha daar is ze zelf ook weer eens in deze drukke discussie. Met mijn paard gaat het inmiddels wat beter. Hij loopt rechtuit goed en komt ook weer uit de voeten op de harde weg. Omdat hij vooral linksom erg gevoelig is heb ik hem links voor aan de binnenkant iets laten zakken. Dat is nou het leuke van dat doe het zelven. Dat helpt hem dus wel wat. En dan mag hij in april voorlopig anderhalf jaar op rust in de Nixmeerhoeve.Pikant detail schoot mij laats nog te binnen. De reden dat ik zo over de hoeven ben na gaan denken. In december 2005 zijn er ook van zijn voeten foto's gemaakt. Natuurlijk moesten de ijzers er af en is mijn paard terplekke door de hoefsmid daar gedaan. Hij heeft mijn paard en maat grotere ijzers gegeven. De volgende dag had ik een paard wat weer wilde lopen en ik lag er echt bijna naast. Hij was inenen 10 jaar jonger.
Oh ja volgens de paardenslager bij op ons op stal is de gemiddelde leeftijd van een paard 8 jaar. Het zijn er dus maar zeer weinig die een hogere gepensioneerde leeftijd halen. Met of zonder ijzers? Dat geeft toch wat te denken.

Alice

Piet schreef op dinsdag 27 februari 2007, 8:09:

Hoi, nee hoor de paardenslager zei er niet bij dat dat nou door ijzers komt. Er zijn natuurlijk ook paarden die voor het vlees naar de slager gaan en het gemiddelde dus naar beneden halen. Er zijn heus nog wel paarden die wel oud worden zelfs met ijzers. Mijn vorige paardje is ruim 25 geworden en heeft zijn hele leven op ijzers gelopen. Hij is nooit kreupel geweest.
Ik heb mijn paard aan de binnenkant ietsje meer afgevijld, ik denk hooguit 1 milimeter, dit om de druk aan de buitenkant van de voet wat te vermideren omdat hij daar last heeft.

Alice

Anna van Rheeden schreef op donderdag 1 maart 2007, 2:46: