Snutje schreef op vrijdag 16 februari 2007, 16:14:


Het zal van de mens zelf afhangen of hij zich laat bereiken of niet.
Een visie ontstaat op basis van kennis.
Ik kan me eenvoudigweg niet voorstellen, nu alle kennis via een klik te verkrijgen is, het nu nog niet tot mensen doorgedrongen is dat er over een heleboel zaken die de omgang met paarden betreft ,door een steeds groter wordende groep, op een andere manier wordt nagedacht.
Persoonlijk zou ik me kapot schamen als ik nu nog geen gebruik gemaakt had van al die kennis om een beter leven voor mijn paarden te scheppen.
Interessant is te zien welke achtergrond en/of belangen, groepsgevoel of "paardensport" er meespelen om de belangen van het paard te blijven bagateliseren of te ontkennen.


Dat doen we hier. Maar als je dan ziet hoe er gereageerd wordt op Arno, die een confronterende "ogenopenscheurende" ronduit schitterende post plaatst op Bokt, een site waar het krioelt van de jonge mensen , dan vraag ik me af hoe lang men 'gebrainwashed' wil blijven,door mensen die een paard als 'materiaal' zien, die je blijkbaar weg kunt zetten totdat je hem weer nodig hebt.
Had ie maar geen paard moeten worden he?

Piet

http://www.youtube.com/watch?v=a8zM3GiHSHc

Piet

Spirithorses schreef op vrijdag 16 februari 2007, 22:00:


Mooie interessante post, met verschillende manieren van aanpak.
Wat Michiel schrijft zal zeker werken, wat Pien schrijft ook.
Het mooie is dat er van niemand kreten tussen staan van geef hem een knal en hij leert het wel af, want een paard mag niet bijten.
lk geloof ook niet dat hooi voeren een blijvende oplossing is en om het te negeren moet je veel geduld hebben en een harnas aantrekken. Uiteindelijk werkt dat ook, want bij een normaal paard zal niet beloond gedrag uitdoven, maar een ijzeren jas is dan nooit weg.
Een ding heb ik niet echt duidelijk gelezen en wil ik even aanvullen n.l. ander gedrag vragen.
Het afleren van bijten kan op een gestructureerde manier getraind worden.
Allereerst door je paard zo te hanteren dat hij je niet kan raken met zijn tanden. Dan door op die momenten, wanneer hij het probeert, ander gedrag te vragen, door aanwijzingen te geven zijn hoofd netjes recht voor zijn lichaam te brengen en dat bv. met Moooii te belonen.

Piet

Spirithorses schreef op zaterdag 17 februari 2007, 9:52:

Ik begrijp waarom je dit schrijft Pien en waarom je waarschuwt tegen het idee dat liefde alles overwint.
Mazir is een probleem paard. Het is een flessenveulen, niet door paarden opgevoed, met andere reacties dan een "normaal" paard.
Inconsequent zijn, kan elk dier en elk kind verpesten. Kijk maar naar de nanny's op tv, waar de kleine ettertjes hun moeders helemaal gek maken.
Ik denk ook dat het zo is, dat het niet aan kunnen ontstaat door het niet opvoeden.
Hoe je dat doet, als het geweldloos gebeurt, ook geestelijk, valt daarover veel te zeggen en zijn vele manieren goed.
Mogelijk dat Mazir op jonge leeftijd wel te bereiken was geweest, plus dat ik verwacht dat Ans een ander veulen heeft.
Ik zie niet in waarom het aanleren van niet bijtgedrag, iets anders, of moeilijker zou moeten zijn, dan het aanleren van netjes te volgen, beleefd zijn,. op verzoek voor en achteruit gaan, enz.enz.
Allemaal gedrag wat je wilt bereiken bij je paard, door hem hierop te trainen.

Piet

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:


Geweldige post weer, zeer indrukwekkend, informatief en relevant.
Verwijzen naar ene Rita"wildhorse' ????? en een Italiaans forum.????
Ja, ja, dat werpt licht op ons duistere achterlijke pad.
En vooral dan als een reactie op iemand van wie het paard al 3 maanden van de ijzers af is. Goh, wat heeft zij achteraf een geluk gehad dat haar paard niet dood gevallen is. Want tja! dat gebeurt echt dagelijks.
Dus de ijzers 'voor de zekerheid' maar lekker laten zitten?
Over het algemeen vreselijke ziektes maar niet meer proberen te genezen? Want soms, terwijl ze zoveel narigheid hebben moeten doorstaan, gaan ze toch nog dood?
Wie kan exact vooraf zeggen ofer een lijdensweg volgt en hoe zwaar en hoe lang die evt. zal zijn?