Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 februari 2007, 12:53:
> Er is zelden grondwerk mee gedaan, er werd altijd mee gereden
> dus bij elk contact met een mens (die wou rijden) kwam het
> hoofdstel en dus de narigheid met het hoofd.
>
> Pffff weer een verhaal van hier tot in Tokio.. wie gaat dit nog
> willen lezen?
> Misschien vat ik beter eens samen?
Het hele verhaal lang genoten hoor! Nele hou vol het is de moeite waard- maar dat weet je nu al - die kritiek van mensen "die weten hoe het moet" kan moeilijk zijn om dan vol te houden vooral : jij denkt na dus je twijfelt ook wel eens - die anderen lijken het allemaal al ZEKER TE WETEN- relax! dat helpt! En zie je paard veranderen! dat helpt ook!! succes myriam
Warboel
