Eva Saegerman schreef op zondag 25 februari 2007, 22:45:
> Op het NH forum van equiplay ben ik in een diskussie verzeild
> geraakt met allemaal
parelliërs.
>

> Ik kan jullie allen het boek aanbevelen van Temple Grandin,
> "denken als de dieren", een autistische auteur met opmerkelijke
> inzichten en tal van onderzoeksresultaten die gewoonweg
> verslavend zijn om te lezen

Eva allereerst vind ik altijd dat je dingen in een verrassende context kan plaatsen, chapeau!
"verslaafd" vind ik afhankelijk zijn van een beloning, ik denk dus niet dat het zo werkt. Ik zie het meer als gewaardeerd worden voor het leren. Dat telt hoe
antropodinges het is ook voor mensen. Het afhankelijk maken zie ik meer als een 'geleerde afhankelijkheid' vermijdingsleren. Dat is eigenlijk wat ik nooit goed in
Parelli zie, het belonende. De fases zie ik meer als 'straffen' en vermijdingsleren. Comfort door 'rust' krijgen.
Comfort is naar mijn mening ook te krijgen door uit te dagen, door te prikkelen om zelf te denken. Een paard doet iets wat hem wat oplevert, dat kan dus op meerdere manieren, rust kan een beloning zijn, maar prikkelen om mee te denken lijkt mij een beter partnership.
Es