una schreef op donderdag 1 maart 2007, 18:53:


Gaat goed!!! Prima zo!
Hoe erg handig ben je met een hoofdstel omdoen als het zo ver is?
Ik herinner me een paardje van vroeger op mijn werk dat ook dit probleem had. Uiteindelijk was ik in de eerste instantie de enige die het hoofdstel om kon doen, het heeft lang geduurd voor een ander het kon, uiteindelijk is ze van een bang gevaarlijk paardje een hele betrouwbare ponnie.
geworden. Ze is wel nog erg lang bang van mannen gebleven. Hoe is dat met Una, is daar verschil in?
Kun je oefenen op een ander paard om snel de oren achter die kopriem te krijgen, beide tegelijk? Misschien mag je bij het paard van Eva oefenen?
Als het zover is moet je het echt heel snel kunnen, en niet denken ooooo het gaat misschien mis. Maar neem de tijd, beter een maandje later dan een maandje te vroeg. Het komt helemaal goed! Deze paarden worden super betrouwbaar als ze eenmaal weten dat je ze geen kwaad doet.

Es

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 maart 2007, 22:46:


Nee zo omzeil je het probleem, het trauma blijft dan. Je kunt het wel zo tijdelijk 'oplossen' maar het probleem blijft. Het is veel beter om het paard het vertrouwen te geven in de tweebener. De zijkant losgespen kan wel, maar het is dan toch net zoiets als de 'blinde' vlek. De spanning moet weg bij dit paard.

Es

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 maart 2007, 23:29:


Dit werkte dus absloluut niet bij onze verminkte ponnie. Halster dat aan de zijkant vastgegespt werd kregen we wel om hoor, werkt ook als een kopstuk, maar zo'n probleem als bij Una, of zoals bij onze ponnie los je niet op met een gespje aan de zijkant helaas. Was dat maar zo simpel. Una kan ook een halster om zonder een probleem. het probleem zit veel dieper, bij ons paard konden we het herleiden omdat de verminking zichtbaar is. Wat er bij Una is gebeurd kun je waarschijnlijk alleen maar raden. Ander ponnietje waar ik over schreef exact hetzelfde, alleen die was dus ook niet te pakken, daar kreeg je ook geen halster om. Dat was een kwestie van iedere dag een hele tijd in de wei gaan zitten of liggen, tot ze nieuwsgierig werd. Die ponnie had een jongetje van zes een hersenschudding geslagen. Waarom, wie zal het zeggen? In ieder geval kwam ze daarna bij ons. Bij deze ponnie heeft het ruim een half jaar geduurd voor ze uberhaupt bij mensen in de buurt durfde te komen. Uiteindelijk is het een geweldige betrouwbare kinderponnie geworden, maar bij ide ponnie was er niets te omzeilen, ze moest eerst zelf komen.

Es

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 maart 2007, 14:06:


Ooo jij hebt dus iemand die je boodschappen en je huishouden voor je doet Tsja logisch dat je altijd zin hebt.Wel grappig dat jij dan wel altijd de gelegenheid hebt om 8 a 10 uur te rijden, en pech voor de mensen die die gelegenheid niet hebben. Kun je er jezelf een beetje in verplaatsen dat er ook mensen zijn die ook andere dingen ernaast doen, en dan misschien wel eens geen zin hebben? Voor mij is het trouwens een gouden regel, als je eens geen zin hebt om iets te doen met je paard, doe het dan ook niet, dat is niet in het belang van het paard.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:40:


Maar waarom vergelijk je altijd iedereen met hoe jij het doet? Bij jou is paarden je brood, je werk, voor een ander is dat anders, die heeft ze voor het plezier. Kun je je daar in verplaatsen? Ik snap het hele punt trouwens niet dat je er zo over valt als iemand eens geen zin heeft, kan toch, ze zullen er geen boterham minder om eten, en het paard heeft er ook geen last van hoor. Jij ziet paarden als werk, een ander ziet ze als hobby en combineert die hobby met andere bezigheden, daar is toch niets mee mis?

Eva Saegerman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 14:02:


Wat een essentieel verschil in benadering is dat is de angstreactie voorkomen ipv in te calculeren en dan een haakje losmaken.
Toen ik met paarden begon deed ik het ook zo hoor, maar inmiddels calculeer ik dus in het voorkomen van de paniekreactie. Die paniekreactie is niet nodig het kan heel makkelijk zonder.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 maart 2007, 15:38:


Je begrijpt geloof ik niet zoveel van deze training, je noemde het al ergens targetten, daar heeft het dus niets mee te maken. Het gaat om desensibiliseren en opzetten voor succes zonder spanning, maar op basis van puur vetrouwen. Het gaat niet om ontwijken van een panieksituatie, het gaat om het voorkomen van een panieksituatie, snappie?
Wat begrijp je nu precies niet van deze manier van trainen?

Wil schreef op vrijdag 2 maart 2007, 23:32:


Vijfde been aan de wagen?

Nils Vellinga schreef op zaterdag 3 maart 2007, 23:02:


Ik zou eerst goed kijken of er bij het platte vettige gras geen schimmels zitten, als het rot en er zitten schimmels zou ik er wel eerst wat aan doen.
Wij hebben de paarden ook in een natuurgebied, de brandnetels en distels waren hoger dan dat wij waren, we hebben niet gemaaid. Ook hier is het een verschralend gebied en er mag dus ook niet bemest worden. Wat je kunt doen is wel maaien, het maaisel laten liggen, dan komt er weer voeding terug in de grond. Laat de wei niet tot de grond toe afgrazen, dan geef je ongewenste planten ruim baan. Zuring e.d kun je er het beste wel uithalen, onder die plekken komt geen gras en wordt de grond dus makkelijk zwart. Je zou af en toe kunnen bloten als er veel zuring staat om te voorkomen dat ze zaad zetten. Je kunt idd op letten of er kruiskruid staat, dat kun je nu al goed zien, de rozetten zijn nu al goed zichtbaar. Als er voldoende voeding is zullen paarden normaliter geen kruiskruid eten, ze grazen eromheen, en schakelen dus zelf de concurrerende planten uit. In het rozetstadium kun je kruiskruid makkelijker de baas dan als ze groot zijn, dan maken ze een behoorlijk wortelstelsel en uit restjes wortel maken ze nieuwe planten. Kun je geen foto s maken van de wei en plantjes die je vind? Bij twijfel van wat voor plantje het is kun je me de foto s sturen.

Es

Piet schreef op zondag 4 maart 2007, 10:40:


Ja ik bedoel iets anders, hier hebben we een bepaalde schimmel ( klaver)gehad waardoor de paarden bleven schuimen en kwijlen. Door verplaatsen naar een ander gedeelte was dat over. Maar als er voldoende voeding is zal het gras waarschijnlijk geen problemen geven, dat rot wel weg. Om het rotten te versnellen kun je het beste klepelen ( dat is maaien en de boel in stukkies hakken), dan composteert de boel sneller dan gras van een halve meter dat is omgevallen en dat plakken gaat vormen.
En inderdaad, kruiskruid in hooi dat is bloedlink, in het land zullen ze er bij voldoende voeding wel afblijven.

Es

Masja schreef op maandag 5 maart 2007, 7:24:


Met stijgende verbazing lees ik deze 'dialoog'. Ik heb even de draad gedeeltelijk doorgelezen en in bericht 59449 stel je dat je je wilt verdiepen om deze manier van met paarden omgaan wilt begrijpen. Ik krijg stellig de indruk dat je het niet wilt begrijpen gezien je laatste reacties. Onder goede begeleiding je paard longeren, ver achter de loodlijn, don't try it at home schrijf je dan. Nu schrijf je dat er niet geoordeeld mag worden over mensen die je niet kent, maar waarom mag iemand dan iets niet at home proberen? Jij kent de mensen toch ook niet? Niet dat ik het zou willen proberen, maar vergelijkbaar is het wel wat je nu anderen voor de voeten werpt. Ik denk niet dat je hier komt voor een dialoog. Maar ik wil het wel proberen hoor, wat maakt het dat jij denkt dat alleen jouw manier en begeleiding 'goed' is, en een andere manier 'slecht'? Heb je daar goede argumenten voor? Wat is er bijvoorbeeld goed aan een paard dat achter deloodlijn loopt? Kun jij me uitleggen wat dit betekent voor de gezondheid een het welzijn van het paard? Naar goede argumenten ben ik altijd bereid na te denken. Maar ik wil eerst wel de argumenten horen.

Es

eddy DRUPPEL schreef op maandag 5 maart 2007, 10:45:


Of wat dacht je van deze, te grote mannetjes met maat tank en te kleine paarden?
http://www.youtube.com/watch?v=FPDk5lV4CWw

Eva Saegerman schreef op maandag 5 maart 2007, 11:14:


Ik zou wat verkeershekjes pakken en de bewegwijzering veranderen, ik ben gek op wielrennen en zou het bijzonder leuk vinden als ze een ander parcours gaan rijden, is er niet een wat steilere berg? Maar zonder gekheid ik denk dat de weide van een ha voldoende uitwijk voor de paarden biedt. Ook in een stal kunnen er vreemde ongelukken gebeuren hoor. Ik heb er eentje die er altijd uit wil klimmen en dan over de deur hangt met haar achterbenen, dit is al twee keer gebeurd. Die kan echt niet in een stal tenzij er een maatje bij staat, maar owee als het maatje vertrekt, ook al staat ze twee meter verder in zicht. Ook een stal is geen garantie voor de geluiden van de reclamecaravans en de helicopters em motoren.

Es

Eva Saegerman schreef op maandag 5 maart 2007, 11:37:


Hangt er van af met die helicopters hoe laag ze gaan. Normaal blijven ze wel boven de koers vliegen lijkt me. Een paar jaar geleden is het wel gebeurd met een koers dat er wat ponnies uitbraken en mee demareerden met de koers, Eric Zabel kwam wel in aanraking met het asfalt, de ponnies wonnen trouwens wel en zijn ergens een zijweg in begeleid door wat motoren die dit wel rustig deden. Ik vermoed trouwens dat als de hele dag dat geluid doorgaat de paarden er ook wel aan wennen. En 5 km verderop de grote wei? Ik denk dat je je niet zo benauwd hoeft te maken, je kunt nu eenmaal niet alles controleren.

Masja schreef op maandag 5 maart 2007, 12:38:


haha jij bent ook een lekkere, ik vroeg om argumenten en je begint gewoon ergens anders over en schuift het af op cursussen die gegeven worden door anderen.
Ik vroeg je naar argumenten wat er zo goed is om achter de loodlijn te lopen, en waarom je je wel wilde verdiepen in een andere manier van met paarden omgaan, maar je begint dus gewoon ergens anders over. Wat maakt het nou dat jij denkt dat we zelf geen paardvriendelijke cursussen kunnen vinden die worden gegeven? Kortom ik heb nog geen onderbouwd argument gehoord waarom het zo goed is om achter de loodlijn te lopen.