Vandaag weer les gehad van Josien. Bij Jur is nu weer een heel ander probleem ontstaan. Een gezond probleem ditmaal: Jur is door zijn fysieke fitheid, zowel qua hoef als rug, nu een dominant paard geworden die met lef ... en succes bijna ... mijn leiderschap aan het betwisten is.
Door mijn onwetendheid en zijn kalme aard en meegaandheid (vroeger

zie mijn homepage) heb ik de talloze signalen van opdringerigheid niet herkent, en in een paar weken is dat flink uitgegroeid tot en met een klap van zijn achterhoef tegen mijn borst. Hij wou toen donders graag rollen en rennen, en respecteerde mijn leidtouw niet meer en haalde uit. Gisteren nog had ik hem naast de fiets meegenomen, en toen hij de berm kon opzoeken, wou hij er in galop vandoor. Niet gelukt, en knap gestrest beide zijn we thuis gekomen.
Dat was dus ons thema van de les vandaag!
Josien had altijd al gezegd dat die karakter verandering er aan zat te komen als gevolg van het gymnastiseren. Heel mooi natuurlijk, maar dan wel graag goed blijven gehoorzamen
Wat we gedaan hebben is heel simpel, hem weg sturen zodra hij gevoelsmatig iets opdringerig werd. Dit is dus de druk die paarden onderling gebruiken, elkaar weg sturen. En dat is heel wat anders dan druk gebruiken om te gijzelen (bij je houden met teugel of leidtouw). Jur stond los in de bak en ik bezette zijn plek, de plek voor het draad naar buiten. Hij wou weer terug zijn plek in nemen, en dat mocht zolang hij niet opdringerig was en zolang hij zich ook gemakkelijk weer weg liet sturen. De druk die ik moest gebruiken in fases is navelsturing, wijzen, groter maken, draaiend touwtje en toestappen. Zo mijn mogelijk en zo veel als nodig is. En direct stoppen zodra hij 1 pasje week. En direct ! weer reageren zodra ik ook maar iets ! opdringerigheid voelde. Bijzonder vond ik wel dat het touwtje rustig moest blijven rond draaien, en ik de druk niet moest opbouwen, terwijl Jur zijn eigen beslissing nam om een pasje of meer te wijken. Dat duurde soms een minuut of 2. Vanuit me zelf zou ik de druk sneller hoger opbouwen. Maar ik zie ook wel dat een meer vrijwillige keuze goed kan werken. Al zie ik paarden onderling dat dus niet doen, die bouwen fases van druk heel snel op.
Toen Jur dit afstaan van zijn plek een beetje begon te accepteren en rustig en weid genoeg boogjes om me heen liep. Om te kijken of er aan de andere kant misschien een gaatje was, wat op zich al weer opdringerigheid is trouwens. Toen liep ik mee door de bak (op 5 meter afstand ongeveer) en moest mijn navel-richting als een muur beschouwen waardoorheen Jur niet mocht lopen. Wat hij dus wel deed en hij werd woest als ik dit corrigeerde en dreigde zelfs 2 maal uit te slaan. Bij zo'n trap poging zei Josien zou ik een volgende keer een plastic zak uit mijn zak kunnen trekken en zo onverwacht hem schrik aan jagen en de zak weer verstoppen voordat hij goed heeft kunnen zien wat het was.
Wel ik heb vanmiddag weer een belangrijke les gehad, waar Jur niet blij mee is, totdat hij het accepteert dan is de rust en mijn veiligheid weer terug. Door zijn oude goede gedrag was ik te non-chalant geworden en had de kleine signalen van opdringerigheid niet herkent als pogingen om het leiderschap over te nemen. Mwah de noodzaak tot actie werd me al snel duidelijk. Ook bij een gewone wandeling doorsneed Jur vaak mijn navelrichting, vanaf vandaag niet meer! Ik heb nu ook geleerd elk gevoel van opdringerigheid te beantwoorden met correctie. Ik ben benieuwd hoe snel dit proces gaat.
Groetjes, Michiel