Caatje schreef op woensdag 7 maart 2007, 11:13:
> Dit is eigenlijk een vraag aan Pien, had je ook kunnen mailen
> maar misschien vinden anderen dit ook interessant? Jullie geven
> toch centered riding lessen bij jullie he? Komt dat af van het
> ik mezelf vaak stijf worden, kan geen tussenweg vinden. Zou
> jezelf centered riding daarom al aanraden? Graag je mening!
> Caatje
> link voor wie Mary Wanless niet kent :
www.mary-wanless.com Ik weet te weinig over Mary Wanless om je goed het verschil aan te geven. Er is hier op het forum ooit een korte berichtwisseling over Mary Wanless geweest, zoek maar even op : ¿¿Wanless?? (ja, zo met die vraagtekentjes) want Inge Teblick heeft wel eens met haar van doen gehad.
Wat ik begrijp is dat rijden volgens Wanless technischer is en via Swift meer met gevoel, maar Angele is ook CR instructor en kan je er ongetwijfeld meer over zeggen.
Ook al zijn al mijn lessen volgens het CR systeem; er blijven toch een paar dingen waarmeer ik het ook niet eens ben. Zo heb ik als westernrijder redelijk wat discussie moeten voeren over mijn manier van rijden en over hoe ik hulpen aan een paard ervaar. Ik heb er dus mijn eigen 'ding' aan toegevoegd en het maakt me zelfs niet eens uit of dat nou typical Centered Riding is, hoofdzaak is dat het werkt, dat ik dingen kan laten zien én uitleggen, én dat rijder en paard er zich goed bij blijven voelen. Daar waar CR overgaat tot een 'inspirational device' (zweepje) ga ik tóch die stap verder en blijf ik zoeken naar meer paardgerichte oplossingen.
Ik geloof ook beslist niet dat een paard beter/mooier/verfijnder mét bit loopt, in tegenstelling tot wat de CR instructors er zelf van vinden, ik ga gewoon niet mee in die denkwijze, want er waren op de opleiding legio dressuurpaarden die mét bit niet beter liepen dan mijn kleine westernbosklosfrutsel zónder
Als je met je spierspanning geen tussenweg kunt vinden en je te stijf wordt, dan probeer je naar mijn mening té hard je best te doen.
Laat los is het beste advies wat ik mensen kan geven. Stap uit je hoofd en kruip ín dat paard, en al moeten jullie daar 4 lessen voor in stap rijden, het zij zo, want het gaat allemaal om de basis en de communicatie.
Het gaat mij niet om het verfijnde, en of je in staat bent die galopwissel correct uit te voeren. Onder ál mijn lessers zijn misschien 6 rijders die qua lichaamsbeheersing en lichaamsflexibiliteit toe zijn aan een galopwissel en ik heb helemaal niks met die instructeurs die er prat op gaan dat hun rijder op dát en dát nivo zit, interesseert mij dus geen enkele biet.
Waarom? Omdat er hier wel eens mensen binnenstappen die luid verkondigen dat ze al jááááren dressuur rijden, maar al in de eerste minuut zitten met opgetrokken hakken , geklemde knieën, een verbeten trek op hun kaak of gespannen schouders. En dan kún je niet ontspannen zitten en dan kan een paard ook niet ontspannen lopen.
Een ontspannen paard begint bij de ontspanning van de rijder.
Je moet geen spierspanning onder controle houden, er moet doodeenvoudig geen spierspanning
zijn en áls die er is, ben ik van mening dat je als lesgeefmens de taak hebt om die, samen met de rijder, op te lossen.
Ik heb een zonder zadel en western achtergrond en daar ben ik blij mee want ik vind dat ik daar enorm bij in het voordeel ben wat mijn zit en mijn hulpen betreft, het is toch allemaal wat lichter en losser, vraagt meer van de zit. Ook al ben ik allang niet meer zo typisch western, salooncowboyachtig ('bewáár me....'), wij zijn ook geen veedrijvers, maar we willen gewoon lekker relaxte buitenritten kunnen maken. Ik denk dat dat wel het doel van 99 % van de rijders hier is.
Oja, ik ben CR gaan doen na 3 hernia's, scoliose en bekkenproblemen, waarbij ik het rijden niet wilde opgeven, dus ik weet als geen ander hoe het voelt om
niet goed te zitten. Ik weet ook als geen ander hoe het voelt om zonder pijn op het paard te mogen zitten.
Als je nog meer vragen hebt stel je ze maar, misschien dat ik ze kan beantwoorden.
Groetjes, Pien
Warboel
