Michiel schreef op zaterdag 10 maart 2007, 10:54:

Ik heb gisteren zeker

Het corrigeren is een negatieve term en eigenlijk niet aan de orde. Het is op een positieve manier ander, nieuw gedrag, vragen.


Ja, inderdaad nodig onder alle omstandigheden....
Ik zie niet zo goed hoe je je daarmee dan kunt beperken als het altijd nodig is en je het altijd kunt gebruiken. Of bedoel je dat anders?
Het woord houdt voor mij automatisch al in dat het afgewogen en geweldloos is.

Gezien Conrad een professioneel trainer is die voor een groot deel van het trainen van mensen en paarden leeft, zou het goed zijn om ook aan hem te vragen of hij er bezwaar tegen heeft dat je, of jullie, komen kijken.
Ik weet dat hij dat eigenlijk minder prettig vindt, omdat zijn aandacht voor Wil en haar paard daardoor vermindert.en dat hij daardoor tijdens de les niet correct bezig is.
Ik wil hiermee absoluut niet onaardig overkomen, want Conrad is een super aardige vent. Maar ik zou dus even een mailtje sturen.

Piet
.

Spirithorses schreef op zaterdag 10 maart 2007, 11:32:

Perfect idee Pien!
Hij kan dan bij het begin beginnen, vanaf een mens dat voor paard speelt, heel confronterend soms om de reacties van dat"paard" te voelen en zien.

Piet

Michiel schreef op zaterdag 10 maart 2007, 12:38:


Nog ff gauw een reactie Michiel, want ook ik wil naar mn paarden.
De eerste associatie is de juiste relatie krijgen met je paard.

Als die er niet is, loop je over ijs van 1 nacht. Zal het houden of zak je, hoe verder je komt, er op een gegeven moment door.
Het ontbreken van een bevestigde relatie is de reden waarom mensen met clikkeren zeggen, "aardig " dat werken met een voerbeloning, maar mijn paard...... of hij doet niet wat ik wil, of hij bijt, of schopt of dreigt , noem maar op.
Tegenwoordig werk ik exact zo, eerst mensen met hun paarden een relatie laten aangaan die het mogelijk maakt om daarop voort te borduren, zodat het paard het niet nodig vindt om ergens "onderweg" controlevragen te gaan stellen.
Dat is de basis. Daar is een hele uitgekiende methode voor bedacht, die werkt omdat een paard op een subtiele manier ontdekt wie wie altijd zal leiden en dat hij daarop kan vertrouwen.



Vast wel!

Piet
Piet

Esther schreef op zaterdag 10 maart 2007, 23:20:


Prachtig verhaal Esther!, mooi geschreven.
Vooral het stukje "We liepen met ze naar de Dam Ik zat in die tijd op school op 't Singel, niet ver van de Korte Nieuwedijk, dus ik weet aardig hoeveel verkeer er daar toen ook al was. Onvoorstelbaar!
Dus in de tijd dat ik rondzweefde op het Leidseplein en Lucky Star hielp onveilig te maken, reed jij met je ponietjes naar de Dam.
Grijnzzzzz

Piet

Esther schreef op zondag 11 maart 2007, 0:29:

'T zal wel zijn... oud!
Alles is relatief, ik kan wel zeggen dat ik een redelijk ervaren lever ben, maar het enige wat ik heb is een leesbril. Rij nou nog es door de stad joh, dan hoop ik voor je dat het niet erger wordt dan dat je op de dwarse kant van een gele stilstaande tram rijdt, omdat je dacht dat die kant wel kon, want je zag daar de zon opkomen

Piet

Christel Provaas schreef op zaterdag 10 maart 2007, 23:00:


Wat is dat Christel?

Els Kleverlaan schreef op zondag 11 maart 2007, 14:08:


Als je het zo zegt ben ik het helemaal met je eens Els, daarom geloof ik niet dat het bij Jur een kwestie is van "het voorjaar in de bol hebben"
Drukker ok, maar je mens schoppen?
Ik heb me gisteren de hele middag met onze ouwe Carlos bezig gehouden. Rondom bekapt, vanwege zijn artrose de achtervoeten op de (stalen) neus van m'n schoen gezet, zo kan ik een mustangrol maken en om de steunsels bij te werken, teen op de grond en voet omhoog, zo kan ik ook de hielen doen en daarna, ik geloof meer dan 2 uur , samen buiten gewandeld.
Leuke reacties krijg je dan. Onderweg: een grapjas met zo'n klein wit keffertje: meneer is dat nou een Ierse wolfshond? Nee , meneer dit is een dansende beer , maar ik ben zijn hete plaat vergeten En de oude ex-boer van enkele huizen verder, die hem 15 jaar schatte omdat ie nog nooit een ouder paard had gezien en echt niet wilde geloven hoe oud hij werkelijk is. En intussen Carlos genietend van het dijkgras en onbewust misschien ook wel van het feit dat ie weer een winter overleefd heeft.
Samen even een drafje op de brede kruin van een dijkje, waarbij ik een stuk eerder hijgde dan mijn viervoetig maatje, die helemaal ontspannen begon te proesten.
Daar zag ik het voorjaar, met een oud paard onderweg, heerlijk vretend van jong gras en uitlopende paardenbloemen en t baassie met z'n rug tegen een hoge populier om ff bij te komen van et rennen :)
Een foto van die twee had een prijs gewonnen

Piet

Christel Provaas schreef op zondag 11 maart 2007, 21:08:

Nils Vellinga schreef op zondag 11 maart 2007, 22:23:


Vandaar mijn vraag om de foto's en wat er bedoelt wordt met vergroeiing van het kraakbeen dat de vorm van het hoefbeen niet meer zou volgen.
Ergens onstaan die scheuren door. Ik kan me dat alleen maar voorstellen als er iets echt enorm fout is binnenin die voeten.
Om vanuit de kroonrand te scheuren moet er een enorme verkeerde druk op de wanden uitgeoefend worden.
Ik vind het weer enorm simpel om te zeggen: fixeer die voeten maar door er ijzers onder te slaan, wat maakt et uit of je daarmee de deur naar genezing door het lichaam zelf dichtgooit en kijk maar of dan de scheur eruit wil groeien. Precies zoals hoefbevangenheid en hoefkatrolontsteking werd "opgelost". Daarna gaan we weer vrolijk verder met natuurlijk bekappen.... ja, als er nog een paard is.
Dit is, als er geen hele duidelijke oorzaak is, die vanaf de buitenkant kan worden verholpen, zoals Pien zegt, werk voor een specialist die in de voet kan kijken.

Piet

Nils Vellinga schreef op zondag 11 maart 2007, 23:05:


Ja, stuur ze ff een kaartje

Vanmorgen, zon, wit op het dak, wat gebeurt er met de fructaanindex?

Piet

Piet schreef op maandag 12 maart 2007, 8:15:


Inmiddels nog laag, maar bijna overal stijgend.
Een uur geleden was het overal nog stabiel laag. maar nu krijgt de zon al meer kracht, ben benieuwd wat er met het niveau gebeurt vandaag

Frans Veldman schreef op maandag 12 maart 2007, 8:24:


Ja pfffff.
Laat het toch niet gebeuren. Kwak je paard niet vanuit stal of paddock in de wei vanmorgen, dit is bloedje link weer.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 maart 2007, 10:36:


Paarden die altijd buiten staan lopen over het algemeen minder risico.
Mogelijk is er ook een gewenning, (dat weet ik niet, ik heb daar nog nooit iets over kunnen vinden) maar omdat ze verdeeld over 24 uur eten doen ze dat niet alleen bij een toenemend, maar ook weer bij een afnemend fructaangehalte in het gras. Wat ik me ook nog voor kan stellen is dat het voorkomt dat een paard op stal wordt gehaald en dan nog een paar kilo "avondeten", wat barst van de suiker, krijgt., bovenop wat hij gedurende de dag al geconsumeerd heeft.

Piet

Eva Saegerman schreef op maandag 12 maart 2007, 12:20:


MOOOOII

Piet