Michiel schreef op zondag 11 maart 2007, 22:21:


*****************

Ik kan me voorstellen dat er averechtse reacties zullen zijn. Toch vind ik zo'n statement soms nodig. Hoewel dat uit mijn mond dan misschien weer raar zal klinken, omdat ik zelf toch meer in het midden zit. Mijn paarden staan 's nachts op stal maar wel overdag de hele dag op de weide, vind ik dan nog een redelijk compromis, een ideale situatie is in onze buurt nauwelijks te vinden.

Vandaag toevallig ergens geweest waarbij ik zelf gedacht heb: stuur die maar een pak kaarten, ook al gooit hij ze dan meteen in de hoek waarschijnlijk.

Een paardenhouderij / handelsstal ergens in de Achterhoek waar wij gingen kijken omdat ik Neel op een betere plek wil hebben vanwege haar zandkoliekgevoeligheid. Nou, daar komt mijn paard dus echt niet te staan. Er stond in een DONKERE schuur een ponietje te verkommeren in z'n EENTJE, die dus NOOIT buiten kwam. "ja" zei hij, "dat was het eerste ponietje van mijn dochter, die mag hier doodgaan. Heeft het dier wel verdiend". Verdiend???? Nou lekker dat dat dier "dat verdiend heeft", daar heeft ze wat aan, dat ze 24 uur per dag binnen in het donker mag staan. 3,5 hectare land voor de deur notabene en ALLE paarden binnen. In een andere donkere schuur (hij had er een stuk of 5) stond een wevend paard met keelband om ook nog, een en al frustratie. Waarom nou in elk geval die twee dieren bij elkaar zetten????? Het was om razend over te worden. Wij begonnen daar dus over en zijn reactie was dat het om springpaarden ging en als je " iets aan springpaarden wilde hebben dan moest je ze per dag niet langer dan 10 minuten op de wei zetten ..... hooguit want anders had je d'r niets meer aan" (lees: is er minder geld mee te verdienen).

Walgelijk gewoon.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 12:48:


*************************
Spieropbouw heeft toch OOK te maken met eiwitten (spieren bestaan nu eenmaal uit eiwitten) en dus ook met voeding.

Het lijkt weleens alsof er gedacht wordt dat je alle paarden maar zo arm mogelijk moet voeren en dat dat altijd beter zou zijn. Volgens mij is dat echt niet altijd zo. Bij mijn eigen paard was het aandeel eiwitten in het bloed destijds gewoon te laag, de eiwitten lagen onder de norm en er was tegelijkertijd sprake van spierafbraak. Hij was op dat moment niet optimaal gezond maar daar gaat het mij nou juist om, je kunt niet altijd van een gemiddeld goed gezond paard uitgaan, simpelweg omdat niet alle paarden gemiddeld EN goed gezond ZIJN.

Hij was dus niet optimaal gezond en had blijkbaar even wat meer nodig. Begon toen ook meer spieren op te bouwen. Daar waren ook een aantal supplementen bij betrokken trouwens, ik weet niet precies wat nou precies voor de ommekeer heeft gezorgd.

Ik weet dat de algemene mening hier is van onbeperkt hooi is altijd voldoende maar ben het daar dus absoluut niet mee eens als je dat naar ALLE paarden (gezond, ziek, oud, jong, bejaard, sport, niet-sport) wil gaan doortrekken alsof het een wet zou zijn die altijd opgaat. Want dat is het gewoon niet. Ja, je kunt 'm wel proberen door te trekken maar dan neem je dus voor lief dat die groep voor wie het toevallig NIET opgaat, er onder gaat leiden of er misschien wel nadeel van heeft. Misschien is dat maar een enkeling, maar die ene uitzondering op de regel maakt een regel al niet algemeen waar.

Ik zou er dus toch een beetje mee uitkijken voordat men er een soort "dogma" van maakt dat altijd opgaat. Blijf vooral zelf een beetje nadenken, kijken en concluderen.

Eva Saegerman schreef op woensdag 14 maart 2007, 10:16:


****************************

Als Neel iets mankeert (laatst met zandkoliek) laat ze zich vlak voor mijn benen door de knieen zakken en hangt haar grote hoofd tegen me aan. Ik leg haar voorhoofd dan tegen m'n borst en kriebel en aai haar en praat tegen d'r. Als ik dat een tijdje volhoud dan komt er zo'n grote diepe zucht 'uit d'r tenen'' . En sindsdien blijft ze dus gewoon liggen, ook als ze helemaal in orde is (daarvoor deed ze dat dus niet). Het valt me ook op dat de twee anderen in die weide dan vlakbij haar gaan staan en haar dan af en toe aanraken (zo zie ik ook meestal dat er iets mis is).

Volgens mij heeft het echt wel met vertrouwen te maken hoor en is het een super teken dat je paard gewoon lekker blijft liggen als je eraan komt (respectvol natuurlijk).

Tis jammer genoeg niet alle paarden gegeven. Torop zul je nooit zien rollen bij andere paarden in de buurt, en de keren dat ik hem heb zien liggen zijn op 1 hand te tellen. Het is welgeteld 1x in 8 jaar gebeurd dat hij bleef liggen toen ik naderde (zomer 36 gr), en ook al bleef ik uit de buurt en ben ik een aantal meters van hem af op m'n hurken gaan zitten terwijl ik de andre kant opkeek .... nee, hij vond het toch niet ok, en stond sneller op dan dat ik me weer kon terugtrekken. Hij wil dat gewoon absoluut niet, niet van andere paarden en ook niet van mij.

Dus geniet er lekker van!!

Wil schreef op woensdag 14 maart 2007, 22:13:

***************

die touch of drama vind ik wel wat . De eerste filmpjes van die quarter horses moe'k erg aan wennen hoor, worden die paarden echt zo "hoofd-laag" gefokt? Het lijkt me erg uit balans.

Maar stiekum vin'k mijn eigen vent toch mooier als die gladgepoetste arabische dame:

[img]http://www.mijnalbum.nl/Foto=CCUQEJR6.jpg[/img]

(kunnen we meteen die discussie weer opstarten over of een paard al of niet met z'n hoofd laag/rond wil lopen en zo ja, wanneer wel/niet)

Lekker ding ook wel he:
http://www.mijnalbum.nl/Album=N8VXHFNL