Ik heb dit al drie of vier keer op het forum gezet en doe het nog maar eens.

Mijn Apache was een eczemer, niet extreem erg, vooral zijn manen. Daar schoot niet veel van over, enkele dunne slierten. Hij stond veel te schuren maar het was niet dat hij er helemaal gek van werd. Het is wel een koudbloed die tegen een stootje kan.

Ik heb een pluk manen naar josefien van "Natuurlijk in Balans" gestuurd en zij heeft mij TRAUMEEL, een homeopatisch middel aanbevolen, verder een erg sober dieet.

Apache, de dikste op de foto hiernaast, (zijn dieet is dus nog niet sober genoeg) heeft nu een héél dik pak manen. Vorig zomer heeft hij 5 prikken gehad. Kosten EURO 20,00

Elke keer dat we zagen dat er terug meer muggetjes boven hem begonnen te zwermen en dat hij begon te schuren, kreeg hij een prik. Het is super gegaan. Na zo'n prik bleven die muggen gewoon weg van hem. Verder heb ik hem een reinigingskuur met Schindele's leem gegeven, niet zo aggressief als groene leem.

Alhoewel wij hier in het bos praktisch de hele winter van die vieze muggetjes hadden heeft hij nu nog geen enkel probleem! (even afkloppen)

Elk paard reageert anders, ik weet het, maar zodra Apache terug begint te schuren geef ik hem onmiddellijk Traumeel. (wordt normaal gegeven als homeopatische ontstekingsremmer)

Groeten,

Marianne

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 21 maart 2007, 10:26:

Marjolein, ik heb ook zo'n paard als jij. Ben er al twee jaar mee aan het "worstelen" om hem wat actiever te krijgen. Heb al verschillende methodes geprobeerd. Het patroon is steeds hetzelfde: eerst braaf meewerken en na een paar weken: "foert, ik doe niet meer mee met die flauwekul". In de verte staren en veranderen in een blok beton.

Het is gewoon zijn manier om me uit te testen. Ik zou in zijn hoofd zijn gekropen om hem te veranderen, werd er gek van.

Ik heb hem nu een beetje losgelaten en rij ook met andere paarden. Terwijl ik vroeger groen werd als er iemand anders op Apache reed, vind ik het nu OK wanneer mijn dochter en mijn man met hem gaan rijden. En Apache vindt dat ook OK.

Overigens het énige dat hij met plezier samen met mij doet is clickeren, daar laat hij zijn eten voor staan! Apache houdt héél veel van spelletjes en afwisseling. Met clickeren draaft hij wel cirkeltjes rond mij, zonder longe, in vrijheid.

Ik heb beslist me niet meer te ergeren aan Apache en hem te nemen zoals hij is. Misschien verandert er dan op een dag iets bij mij zodat hij me wél interessant vindt.

Marianne

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 21 maart 2007, 12:59:
l
Veel succes Marjolein.
En Apache is van al die atributen ook helemaal niet bang. Hang je een grote plastic zak over zijn hoofd dan zie je zijn oren wel bewegen als je iets zegt maar verder doet hij NIETS. "Gemakkelijk, ik moet zelfs mijn ogen niet dichtdoen om te slapen."

Soms is hij een echte clown.

Marianne

Nils Vellinga schreef op woensdag 21 maart 2007, 23:29:


Wablieft?

Marianne

Nele schreef op donderdag 22 maart 2007, 16:13:

Nele, zoek je een zachte ontgifter dan kan je "Schindele's leem" gebruiken. Helemaal niet zo sterk als groene leem. Heb het al twee keer aan Apache gegeven als voorbereiding op het zomereczeem seizoen en ik neem zelf af en toe ook een kuur. Wij lopen allebei nog rond.

Zoek eens bij "Natuurlijk in Balans - Josefien Hagedoorn" of bij "Silverlinde".

Ik ben zelf allergische voor de meeste "chemische medicatie" en ik ben heel blij dat er homeopathie en fythoterapie bestaat.

Sommigen op het forum reageren zoals ten tijde van de inquisitie, toen werden er ook heksen verbrand die kruiden gebruikten.

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 maart 2007, 19:37:


OK maar mijn voelsprieten zijn lang genoeg om geen streepjes op een kalender te moeten zetten.

Marianne

4bozzza schreef op zaterdag 24 maart 2007, 10:13:


Een mooi voorbeeld van het niet optimaal benutten van de bioritmen...!
Nils kan hierbij helpen.

Marianne

Peter Donck schreef op dinsdag 27 maart 2007, 12:05:


OK, misschien een reaktie uit "onze" ervaring...?

Indy en Apache werden eerst gereden met een bit. Bij Apache totaal geen probleem, Indy "ontplofte" zowat. Dus bitten eruit en rijden met een touwhalster. Indy veel braver, Apache wat minder.

Dan allebei een bosal. Ja, dat leek wel beter. De paardjes zagen er ook wel heel knap uit met hun bosal. Wel moest ik bij Apache met twee handen aan één teugel sleuren om hem uit het gras te krijgen. Blijkbaar toch niet zo'n pijnlijke bedoening voor een paard. Van een O.R.S. stop met Apache met een bosal stel ik me dan ook helemaal niets voor. Met een gewoon bit trouwens ook niet. Want als hij "koppig" was (een woord dat ik van sommigen niet mag gebruiken voor een paard), maar jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel, en hij wilde links en ik rechts, dan sleurde ik het bit gewoon opzij uit zijn mond. Of liever hij sleurde het zelf opzij want ik hield mijn handen stil.

Dan op aanraden van Eddy Druppel begonnen met een sidepull. Dat gaat dus werkelijk véééél gemakkelijker. Nooit meer met twee handen aan één teugel moeten sleuren, wat een luxe!

Marianne

Wat een fantastische lentedag...

We gingen de paardjes van de wei halen. Het was daar zo mooi en de paardjes waren zo aan het genieten dat we nog een paar uurtjes getreuzeld hebben...zalig!

Minstens om de twintig minuten gingen de paarden zich rollen in het gras, wat een leut.

Uiteindelijk toch maar opgezadeld. Gerd op Apache met Sela (bijna 2 jaar) als handpaard en ik op Indy.

Dan een wandeling van 10 km voor we thuis waren. Onze paardjes waren zo lief!
We hebben bijna alles in draf gedaan. Alleen Indy was wat gefrustreerd want die wilde crossen en dat kon echt niet met Sela erbij, (en met mij er op).

Opfladderende eendjes, wandelaars, kindjes die op fietsjes voorbijzwieberden, auto's,
een gek veld, overtrokken met plastic.... Sela was o zo braaf.

Dan thuis, de paardjes siesta , languit in de paddock en wij ernaast, links de hond en rechts de kat en voor ons de kippetjes een lekker zandbad...

What a perfect day...

Marianne

Michiel, ik lees al een tijdje je berichten. Hoe lang ben je nu al bezig met Jur? Wat heb je nu al allemaal geprobeerd? En wat heb je eigenlijk bereikt?

Een bijterig paard dat niet meer naar je luistert want anders liet je Conrad niet komen.

Zie jij door de bomen het bos nog wel?

Wat denk je, heeft Jur een filosoof nodig of iemand die met zijn twee benen op de grond staat?

Ik denk dat jij heel Michiel gericht bezig bent en helemaal niet Jur gericht.

Dit moest er even uit.

Marianne

Piet schreef op woensdag 4 april 2007, 18:23:


In Antwaarpe zeggen wij " 'k verstonder gin float van!". Voor anderstaligen: "ik versta er geen fluit van!"

Andere woorden, maar toch hetzelfde level.

Marianne

Ans Jondral schreef op woensdag 4 april 2007, 15:54:


Ja Ans, het ene paardje is het andere niet zeker?

Volgens mij is er voor de meeste paarden geen probleem bij het één keer eten van slecht hooi.
Hou de mest in de gaten, normaal moet alles morgen "gepasseerd" zijn.

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 5 april 2007, 16:06:

OK Eddy, vooruit dan maar! Ik zal eens eerlijk schrijven hoe ik Joker ken

Joker, het witte paard dus, is een heel lief, braaf, volgzaam, aanhankelijk snoezeke. Hij wordt heel graag geborsteld en krijgt graag aandacht.

Hij is heel gevoelig en reageert op minimale hulpen.
Je krijgt hem voorbij iets engs, gewoon door hem te blijven sturen, je moet zelfs je benen niet aanleggen.

Joker is het andere uiterste van een stijfkop en ik kan het weten want ik heb er thuis zo een staan (Apache).

Joker heeft wel veel temperament maar vertraagt onmiddellijk zonder tegenpruttelen wanneer je het vraagt. Hij is nog niet 100% bomproof. (Ik moet nu ook niet te veel reclame voor hem maken hé!)

Marianne

Mieke Berry schreef op donderdag 5 april 2007, 17:40:


Onze kippen lusten geen legkorrel dus die eten alleen granen en wat ze zoal in de tuin bijeen scharrelen.

Marianne

Apache schuurt nog niet maar Sela (bont paard met veel wit), haar vacht zit vol van die vieze kruipvliegsels, gewoon degoutant.

Marianne