Conrad van Pruijssen schreef :

Erg interessant, Conrad (Michiel) wat ik hier lees.
Ik heb zoals je weet ook mijn eigen mening over "Goiing With".
Conrad, zou jij voorbeelden kunnen aangeven die voor jou helemaal 'goiing with' zijn, met stadia 1 en 2 als basis.
Pien

Anita schreef op donderdag 29 maart 2007, 17:11:


Ja, het feit dat Mazirr is grootgebracht met de fles is één reden.
De andere reden is dat hij verstoken is gebleven van sociaal contact met andere paarden, dat komt ook doordat hij zonder zijn moeder overal werd weggejaagd door de andere paarden. Hij is toen door mensen opgevoed en heeft veel gemogen, téveel, en werd daarin niet voldoende gecorrigeerd.
Als een veulen tegen je opspringt kun je daarom lachen, maar als datzelfde veulen 500 kilo weegt en een heel stuk groter is dan is het niet meer zo leuk.

Mazir snapt werkelijk niet dat je hem van je wegduwt/jaagt als hij tegen je op wil springen, voor hem is dat een heel gewoon gedrag en hij wordt boos wanneer wij aangeven dat wij daar niet van gediend zijn.

En vervolgens bleek ook nog eens dat hij erfelijk belast is met een toch wel behoorlijk agressief en self-destructive gedrag.

Pien

Esther schreef :

Ik weet ook niet wat daar precies gebeurd is en ik moet afgaan op verhalen die ik weer hoorde van de mensen die Mazir toen kenden en meemaakten.
Wat ik weet is dat hij als veulen van twee weken oud overal verjaagd werd door de andere paarden, zijn moeder was toen al dood. Misschien dat paarden in de natuur ook zo'n veulen verstoten omdat het geen overlevingskans heeft en roofdieren aantrekt, ik weet het niet. Ik weet niet of je dit kunt vergelijken met de natuur.

Ik weet dat C, die hem dus zijn eerste half jaar heeft opgevoed, met hem aan een lijntje de wei inging en uren met hem doorbracht daar. Toen al was hij bang van andere paarden en durfde hij zonder mensen geen stap te verzetten, op zijn minst ook al opmerkelijk te noemen.

Er is ook verschil tussen hoe merries onderling met veulens omgaan. Fanny die zelf al 5 veulens had konden wij niet samenzetten met veulens, wat raar was, terwijl BD een veulenpikker is, die schuift ze het liefst onder d'r eigen uier in....

Esther schreef :


Waarschijnlijk....Nee, geen enkel paard was aardig tegen hem.
Zoiets vormt natuurlijk ook he. Mazir zelf reageert ook altijd gelijk hartstikke panisch als er andere paarden bij hem in de buurt komen, terwijl hij als je op hem zit eigenlijk prima is met andere paarden, hij durft ze zelfs in de kont te bijten. Sinds vandaag is hier een nieuw paard en die was nogal wat druk vanmiddag, het hele spul in beroering en aan de stuiter. Mazir is dan weer zo vreselijk in paniek dat het zielig is om te zien.
Ehh.... de andere paarden stonden in de paddock naast hem.

Wat Fanny betreft : Bij haar denk ik dat het eerder een frustratie was. Toen wij haar kochten van de paardenmelkerij was nét haar veulen afgespeend en je kon zien dat ze er verdriet om had. Ze reageerde dat af op Spiritje die toen nog heel klein was, ze vloog vaak uit naar hem en zat hem dan achterna in de paddock.

Fanny woont nu bij Chantal (Sky) en ik denk wel dat dat nu een stuk beter gaat. Waar ze nu is zijn veel minishetten en in het begin vond ze daar ook niks aan, nu gaat dat een stuk beter, heb ik begrepen.

Groet, Pien

Liesbet schreef op donderdag 29 maart 2007, 20:24:


Knap wel ja, maar ik vind het te gekunsteld.
Te vermenselijkt en tézeer aan de mens aangepast.
Zou ik nooit willen met mijn paarden.

Pien

Sky schreef op donderdag 29 maart 2007, 22:52:


Dat is het ook!
Holly's laatste veulen is Spirit, er komen er bij haar geen meer.
Spiritje en zij hebben een heel jaar samen gelopen, ook omdat wij het verlies (door spenen) van Holly's vorige veulens zo wilden compenseren.
Ik denk wel dat dat gelukt is. Holly is zo'n zorgzame moeder, en nog steeds lopen zij en Spirit regelmatig samen en zoeken wij mekaar altijd even op waarbij zij weer in die liefdevolle moederrol gaat (en hij weer heel even veulentje wordt).