marianne laenen schreef op maandag 2 april 2007, 20:15:


1 jaar en drie maanden heb ik Jur. En op mijn website kun je zien wat ik met hem bereikt heb. Hij heeft enkele keren gevoelig gelopen met zijn hoeven, en zijn lijf had een buigprobleem. Na zijn beenwond werd hij opstandig en dat is nu grotendeels ook al weer opgelost. Ik hoop echt dat ik het niveau van wat je op de website kunt zien snel weer bereikt heb, Alleen ditmaal zonder dat zijn lijf vast komt te zitten. Ik ben blij met de de hulp van Josien en Conrad.
En je mag me gerust als een beginner zien, zo zie ik mezelf ook.

Groetjes, Michiel

Vanmiddag vroeg ik Jur omhoog uit het gras, tijdens een pauze, met de hele lichte druk van subtiel trainen. Hij at snel zijn mond vol en kwam omhoog. Eeven later nog een keertje, geen toeval dus. Dat is toch mooier dan het hardere trekken wat ik vroeger nodig vond. Door mijn ongeduld en verwachting dat hij snel omhoog moet kunnen komen. Hij wil alleen maar even zijn mond vol eten voordat hij omhoog komt en de lichte druk is gewoonte geworden. Mooi dat het ook zo kan.

Groetjes, Michiel

Cedric Coucke schreef op woensdag 4 april 2007, 19:45:


Mooie foto's van die stapmolens! Met de ondergronden van zacht, kiezels en zeewater. Ik denk dat die fabrikant graag een stapmolen voor je maakt in een andere vorm, met erin 2 lange stukken van 10 meter en circels op de korte kant. In de bodem kun je dan zowel het water als het zachte en de kiezels opnemen. Ook prima tegen verveling als ze de helling aflopen het gekoelde water in en er na de bocht weer uitkomen. Het zal wat kosten maar dan heb je ook wat.

Groetjes, Michiel

Frans Veldman schreef op donderdag 5 april 2007, 11:30:



Iedere helderziende heeft zijn eigen verklaring voor de werkzaamheid. En die verklaring is heel subjectief en mag gerust met een korrel zout genomen worden. De verklaring mag dan wetenschappelijk interesant zijn, voor de werkzaamheid maakt het niets uit.

Somigen denken dat de indrukken rechtstreeks ingegeven zijn door god of overledenen opa's of oma's, of denken een eigen geleidegids te hebben een soort bescherm engel. Anderen zeggen dat het dier met ze praat, of dat de beelden uit een opgeslagen universeel geheugen komt, weer anderen denken dat de info over het dier komt van telepathie met mensen die er bij geweest zijn, en zo zullen er nog wel meer mogelijke verklaringen zijn van de werkzaamheid.

Feit is dat de beelden die een gevoelige persoon binnen krijgt, ook nog eens geintepreteerd moeten worden. En die intepretatie is weer afhankelijk van het geloof systeem van mensen. Weet je niets van natuurlijk bekappen, dan kun je bij een gevoelig lopen beeld zeggen dat het paard hoefijzers nodig heeft. Zie je een beeld van mishandeling dan kan dat een symbool zal van talloze dingen die door talloze mensen gedaan kan zijn. Zie je een koud rillend paard, dan kan dat op deze winter slaan maar ook op iets van winters geleden, etc. En stel dat de vragensteller zelf mishandeld is, of het koud heeft, of zere voeten ... dan kunnen die beelden zich daar zo maar tussen mengen.

Gelukkig leer je op een cursus, je om al deze dingen geen zorgen te maken, het gaat daarbij niet om het gelijk krijgen. Want die poging maakt het op gang komen van zuivere beelden extra lastig. Je moet juist durven fantaseren en ontspannen, en dan kan het wel eens komen. Zo heb ik geleerd indrukken te ontvangen van mijn eigen vorige levens, en of dat werkelijk waar is of niet, dat weet ik niet. Als je weet hoe bizar je droomleven is (van iedereen) dan valt er niets met zekerheid voor waar aan te nemen. Tenzij die zekerheid zich voor jezelf opdringt, en daar ging de discussie over.

Groetjes, Michiel

Frans Veldman schreef op zaterdag 7 april 2007, 23:37:


Leuk je weergave te lezen en ook leuk het weerwoord te lezen.
Dat jullie allemaal proberen het goede na te streven en de waarheid
het belangrijkste vinden is mij helemaal duidelijk, bij voorbaat al.
Met de juiste intepretatie had je met die reading je kat terug kunnen vinden.
Als de tassen herkent was als behorend bij de bewoners van het vakantiehuis.
Tsa maar wie komt daarop? Hoe dan ook je kat is terug gekomen, er is gemoppert en gestreden en enkelen waren teleur gesteld hierover Voor eventjes en de info hierover mag weer vergeten worden, op zijn eigen tijd geen dag te vroeg, dat is het leuke niemand weet wanneer.
Wie kan er de humor van zien? ik bedoel gezonde humor natuurlijk?

Groetjes, Michiel

Ilona Kooistra schreef op zondag 8 april 2007, 0:31:


Dat is inderdaad behoorlijk pittig!
En wat een zelfbeheersing hebben jullie dat je alles zo keurig
weerlegt, petje af.

Dat gescheld in die brief heeft natuurlijk helemaal niets te maken "hem".
Het is enkel het beeld wat iemand van Frans heeft, zo heeft iemand anders weer het beeld van "hem"als de meest aardige persoon die je tegen kunt komen. Dat laatste beeld klopt beter bij de realiteit, niet alleen van Frans, zelfs van die scheldende briefschrijver durf ik te beweren als je die tegen komt op een ander moment.


Iedereen is volledig te vertrouwen, we doen allemaal wat we doen, daar kun je 100 procent zeker van zijn. Dat is volledig te vertrouwen. Dat je niet alles leuk vind wat we doen, dat is een ander verhaal. Dat heeft meer te maken met in hoeverre de realiteit een bron van onvrede te weeg brengt in jezelf. Forums zijn een uitstekende oefenplek daarvoor, vooral omdat we hier het meest belangrijke delen en dus makkelijk teleur gesteld raken als iemand juist daarop begint te schelden.

Groetjes, Michiel

e m kraak schreef op maandag 9 april 2007, 15:33:


Even of topppic ...
Ken je de tuinen - landschappen van le Roy?
Die visie is heel interessant in dit verband.
Hij liet alles spontaan groeien, bracht geen planten in.
Wat hij wel deed was de bodem gigantisch laten varieëren,
allerlei soorten zand, heel veel puin storten en daar prachtige
paden, muren, hoogtes, hellingen, putten en torens van bouwen.
Kortom als de omgeving afwisselend is, is de plantengroei dat ook.
Zo'n tuin maakt dan ook een ontwikkeling door, pioniersplanten komen eerst
en dan de lage planten, gevolgd door hogere en uiteindelijk de bomen.
Een eco katedraal noemt hij dat.

In zo'n tuin hoeft er niets beheerd te worden en is puur natuur.
De hobbyist mag wel blijven werken aan de bodem,
de mens is immers ook een stukje natuur dat met zijn invloed
spontane plantengroei kan helpen uitlokken. De ene plant beschermen tegen een andere plant is uit den boze en het einde van de natuurlijke tuin.

Bij mijn weten heeft hij in zijn tuinen nooit grazers gehad, anders dan verdwaalde konijnen. Grazers zorgen er voor dat het gras blijft, en zo'n tuin is niet zo oog strelend als de volgende generaties planten op weg naar het oerwoud.

Groetjes, Michiel

Zoals ik dit begreep is:


Zo is het dacht ik bedoelt, gewoon een voorbeeld van verwarring

Groetjes, Michiel