Spirithorses schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:17:


Als je zelf al merkt dat ze graag meewil dat kan ze het ook wel aan mits de berijder er rekening mee houdt en dan geloof ik zeker wel.
Denk als je haar laat staan dat ze heel snel een echt heel oud paardje gaat worden.

Spirithorses schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:20:


Nee dat is ook niet zo ook al zou je dat in eerste instantie wel verwachten, op het moment dat ze hinnekte was ze ook in rust en niet in volle inspanning, meestal gaat het om de linkerstemband die hangt dan een beetje slapjes zeg maar, als je met haar linksom rijdt zal ze meer last hebben dan rechtsom.

Spirithorses schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:28:


Ik heb hier ook een oudje en die wil ook altijd mee, ook dun in de vacht alhoewel van de winter een dikke wintervacht, nu is hij ziek geweest en is erg mager geworden en heeft veel kale plekken.
Heb je ook geen beschikking over schuilstallen ?
Als je haar wegzet op stal dan kwijnt ze weg dus gewoon meelaten lopen met de kudde.

En je weet krakende wagens lopen het langst.

Spirithorses schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:31:


Probeer hier een plaatje neer te zetten weet niet of het werkt:


Schematische tekeningen van de paardenkeel. De linker tekening is het normale beeld. De rechter tekening geeft de situatie weer bij een paard dat cornage heeft.

A. Toegang tot de luchtpijp

B. Arykraakbeen

C. Stemband

D. Keeldeksel

J. Pelgrim schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:41:


En nu zal je denken dat de rechterstemband slap hangt maar dit is van de DA ziet als er een laryngo- of endoscoop via de neus van het paard in zijn keel gekeken wordt.

Spirithorses schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:45:


Je zal nu denken dat je nu de rechterstemband slap ziet hangen maar das bedrog want dit is wat de Da ziet als hij met een met een laryngo- of endoscoop via de neus van het paard in zijn keel kijkt.

Spirithorses schreef op dinsdag 17 april 2007, 23:51:


Nee gelukkig niet, heb wel een shire gehad in het verleden die dampig was en daar werd eerst de verkeerde diagnose gesteld van cornage, daardoor heb ik me in deze aandoening nogal verdiept.

Spirithorses schreef op woensdag 18 april 2007, 9:59:


Ik denk ook wel dat paarden uit hun gevoel kunnen stappen, wat je trouwens hier neerzet over Holly hoe terughoudend en eigenlijk weinig aansluiting zoekt met de groep dat zou het verhaal van mijn oudje kunnen zijn.
Hij laat zich ook zo wegsturen bij het eten en gaat dan op een afstandje toekijken als ik niet ingrijp en hem op een apart speciaal plekje voor hem zijn eten geef.
Dit oudje heb ik nu ruim twee jaar en had vreselijke mok aan zijn benen, bij zijn laatste baasje kon hij niet langer lopen dan 20 minuten en dan was het op.
Natuurlijk werd dit niet bij de verkoop verteld en het maakte me geen bal uit, wilde hem gewoon helpen en nu is na een juiste behandeling geen mok meer te bekennen.
Het enige wat me verteld is dat hij kopschuw was.....vindt je het gek als je steeds klappen moet incasseren.
Zag de mens als vijand en hij gaf mij stapje voor stapje vertrouwen en daar doe je toch alles voor.

Zou hem ook nooit op de stal zetten, wordt hij inderdaad stram en stijf van, beweging is het allerbeste.