Zat even iets te zoeken over kruiskruid op de weblog van Pieter Pelser, een wetenschapper met enorm veel verstand van zulke K** plantjes en wat zie ik aan de rechterkant bij de publicaties?
Onze eigen Esther Hegt, midden tussen de wetenschappers, Dan heb je toch zeker wel als eigen schap dat je veel weet he?

http://pieterpelser.blogspot.com/

Wist je dat Esther? Niks zeggen he?

Omdat de beloning voor het op zoek gaan naar de bridge is.
Hoe liever het paard de beloning heeft, hoe meer hij zal proberen die bridge te laten horen. Als hij keus heeft zal hij gaan voor de bridge waarvan hij weet dat die de lekkerste beloning geeft.
Dat heb je zelf bewezen, met je zwart wit werken!
Wauw , ik wou dat ik kon zeggen dat ik nooit denk: shit, te vroeg of te laat, of ik had helemaal niet moeten bridgen.

Daar wil ik niet heen, daar was ik al de hele tijd
Alleen je hoeft dan de hoeveelheid niet te vergroten, het verschil in beloning alleen al, zou je kunnen zien als jackpot.

Je paard opzetten vooor succes, is een gevleugelde uitdrukking.
Het is in dit geval een geweldig idee om met beloningen te werken die je paard meer en minder waardeert.
Je paard weet zeker dat elk antwoord goed is, hij maakt zelf uit dat het ene beter is dan het andere.
In dit geval van discriminatieoefeningetjes dient de ene bridge voor het targetten en een getekend voorwerp aanraken maar vogelt ze zelf uit wat het juiste voorwerp is omdat ze de daarbij behorende beloning meer zal waarderen.


Da's jouw karakter
Dat ging niet op voor je zwart wit oefeningen, ze lust ze allebei, maar wil toch lever de ene. Ze hoeft er niet meer voor te doen, alleen de goeie aanwijzen. Dus waarom zou ze niet.


Probeer het maar eens. Je zal zien dat ze, bij 2 of meer onderwerpen aanraken waarbij een het goede is en vooral als je die af en toe van plaats verandert, ze met haar neus heen en weer zal gaan van het ene object naar het andere, net zolang tot jij bridged. Dan denkt ze Hebbes! Want bij het ene object bridge je niet, dus gaat ze naar het andere. Ze traint jou
Daar zit het grote verschil.
Zoals ik het beschrijf, bridge je bij elke aanraking, maar de waarde van de beloning verschilt. Dus zal ze zoeken naar de bridge waar de grootste waarde aan vast zit, de biks dus. Toevallig is dat altijd het goede antwoord. Precies wat jij wilt.


? nee, ze zal gewoon gaan voor het kaartje waarvan ze weet dat er de lekkerste beloning achter zit

Eva Saegerman schreef op dinsdag 24 april 2007, 17:35:


Ik heb Inge al tig keer gemaild dat ik niet kan inloggen op dat forum.......

Daisy van Ginneken schreef op dinsdag 24 april 2007, 22:27:


Als ik een veulen had "werkte" ik er elke dag mee, vanaf dag een.
Als het de rest van de dag lekker in de wei kan lopen met mams en andere paarden zie ik daar geen probleem in.
Natuurlijk moet het allemaal op een manier die het veulen zonder stress aankan en uiterst vriendelijk.
Ik heb het altijd vreemd gevonden dat een veulen - jong paard- , eerst tijden afgezonderd van mensen in een kudde met leeftijdsgenoten wordt gezet en dan ineens van alles moet leren.
We doen dat met geen ander huisdier.
Als je een jonge poes zo afgezonderd houdt is ie nooit meer aan te vatten, omdat ie dan hartstikke wild is. Bij een hond heb de belangrijkste inprentingstijd gemist en zal het nooit een lieve sociale hond worden.
Maar van een paard vinden we het nuttig dat ie eerst "een paar jaar paard" kan zijn.....
Misschien dat dit idee voortkomt uit de manier waarop we paarden behandelden, omdat ze later nooit meer de kans kregen om echt paard te zijn?

Piet

Paard is nog veel slimmer dan je denkt. Als je niet uitkijkt dan trap je in een geweldige valkuil. Plus dat er nog een flink stukje "slimme Hans effect" bijkomt. Voor je het weet sta je zelf ongemerkt de goeie aan te wijzen, al was het maar door je adem, kijken, of juist niet kijken, iets in je houding enz. Paarden zijn daar zo ontzettend sterk in.

Shiny had 3 voorwerpen, een stoel, een borstel en een steen.
Als hij het eerste aanraakte en dat was het niet, dan nam hij het tweede, was dat het niet dan nam hij het derde. Dat ging op den duur zo subtiel dat het mij niet opviel.
Als je dat niet toestaat moet je iedere keer opnieuw beginnen en dan pakt hij heus niet in eens de goede derde en dan moet het weer opnieuw en weer en weer. Een heleboel pogingen zonder beloning. Dat is niet motiverend.
Zo train je anders ook niet. Je beloont de eerste kleine poging, op weg naar een groter doel.

Daarom is het zo'n mooi idee om hierbij elke poging te kunnen belonen. Je verraadt niks en zo zoekt ze het goede antwoord, omdat ze met die kans van 5 op 1 de lekkerste beloning wil en ze leert dit zonder invloed van jou. Zonder dat ze de kans krijgt om de boel te bedotten.
Je hebt nog geen idee van wat je zelf bedacht hebt, dat is nl perfect!


Ok, het zal sneller gaan als ze het voorwerp al kent, maar het is zeker niet onmogelijk dat ze er al doende achter komt.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 24 april 2007, 23:22:


En ik schrijf nog wel zo simpel


Ik doe het nooit, want het wordt bij mij gegarandeerd een puinhoop.
Ik wil graag concentratie van het paard waar ik mee werk ( ze vragen dat ook van mij) en dat lukt echt niet als ze allebei bij elkaar staan.
Shiny komt van dertig meter aanrennen als ik met een ander paard bezig ben en hij Yes hoort en de een zal de ander wegjagen.
Maar dat de waarde van de bridge uitdooft geloof ik niet, het paard dat niet werkt snapt denk ik best dat je het niet tegen hem hebt en je vraagt ook niks he?


Ja om het duidelijker te maken, waarom niet.


Nee, dat zou ik niet doen, want dan betrek je het ander paard er toch bij, ik denk dat hij er dan helemaal niks meer van begrijpt.

Moeilijk hoor. Het lijkt een soort oversprong gedrag? Dat likken?
Ik geef wel altijd hele kleine beloningen, 1 brokje of 1/3 plakje wortel. Die eigenlijk meteen op zijn, zodat ik heel snel kan werken.
Heeft ze niks waar ze helemaal gek op is? Misschien iets anders dan voer?
Is ze ook zo als je alleen met haar werkt?